Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Król Edyp

Twórczość Sofoklesa

Autor: Karolina Marl�ga

Sofokles był najpopularniejszym pisarzem swego czasu, epoki „złotego wieku” Aten. Dwadzieścia cztery razy zwyciężał Dionizje, w tym osiemnaście razy zajął pierwsze miejsce (nigdy nie schodził poniżej drugiego).

Burt pisze: „W dionizyjskich rywalizacjach Sofokles zastąpił połączone ze sobą tragedie Ajschylosa odrębnymi sztukami na rozmaite tematy, kładąc nacisk na intensywność i jedność dramatycznego oddziaływania; stworzył tym samym wzór podjęty następnie przez nowożytny dramat zachodni. Jeśli Ajschylosowi przypisujemy odkrycie poetyckich i emocjonalnych możliwości tragedii, musimy przyznać, że to wyrafinowanie i mistrzostwo techniczne Sofoklesa ustaliły wzorzec, według którego ta forma wyrazu oceniana jest od V wieku p.n.e.”.

Dionizje to uroczystości ku czci Dionizosa, boga winnej latorośli. Dzieliły się na Wielkie (obchodzone wiosną w mieście) oraz Małe (wiejskie na przełomie grudnia i stycznia w Attyce). Podczas Wielkich i Małych Dionizji składano w ofierze kozła, a jego krwią polewano korzenie winnej latorośli. Przez następne dni miały miejsce pochody zwane komos.

Tworzył przez sześćdziesiąt dwa lata życia (468r. p.n.e. – 406r. p.n.e.). Nie można jednak dokładnie odtworzyć etapów jego artystycznego dojrzewania, ponieważ z ponad stu dwudziestu napisanych przez niego dramatów (około dziewięćdziesiąt tragedii oraz około trzydzieści dramatów satyrowych) - tylko siedem ocalało w całości.

Był twórcą wielu scenicznych innowacji:

· Pierwszy wprowadził do tragedii greckiej trzeciego aktora. Dzięki temu zabiegowi możliwe stało się przedstawianie bardziej złożonych sytuacji dramatycznych i głębszej analizy psychologicznej.
· Wprowadził na scenę dekoracje.
· Zwiększył liczbę członków chóru z 12 do 15.
· Zwiększył kompetencje przewodnika chóru.
· Zminimalizował bezpośredni wpływ bogów na losy bohaterów.
· Odszedł od trylogii tragicznych (trzech tragedii opowiadających jedną historię, będących składnikiem "tetralogii" - trzy komedie oraz dramat satyrowy) na rzecz traktowania każdej tragedii jako zamkniętej całości.

Streszczenia	Opracowanie
„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Króla Edypa” w pigułce Streszczenie mitu rodu Labdakidów	Życiorys Sofoklesa Czas i miejsce akcji „Króla Edypa” Problematyka „Króla Edypa” Sofoklesa Cechy dramatu antycznego na przykładzie struktury i kompozycji „Króla Edypa” Motyw cierpienia w „Królu Edypie” Plan wydarzeń „Króla Edypa” Sofoklesa Poszukiwanie ostatecznej prawdy w dramacie „Król Edyp” Niepewność ludzkiego losu na przykładzie losów Edypa Słowniczek pojęć z zakresu tragedii antycznej Nawiązania do „Króla Edypa” Rola przeznaczenia na przykładzie dramatu Sofoklesa „Król Edyp” Dzieje Edypa Kalendarium życia Sofoklesa Twórczość Sofoklesa Cytaty z Sofoklesa Cytaty o Sofoklesie Najważniejsze cytaty z „Króla Edypa” Bibliografia
Bohaterowie
Edyp – charakterystyka bohatera Kreon – charakterystyka postaci Jokasta – charakterystyka postaci Charakterystyka pozostałych bohaterów

Twórczość Sofoklesa

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: