„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe ostatnidzwonek.pl
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Król Edyp

„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Osoby dramatu:

Edyp
Kapłan
Chór Teban
Tyrezjasz
Jokasta
Posłaniec z Koryntu
Sługa Lajosa
Posłaniec domowy

Prologos (Prolog) [Edyp, Kapłan, Kreon]


Król Teb - Edyp relacjonuje sytuacjÄ™ na swych ziemiach. Od dÅ‚uższego czasu jego rodaków nÄ™kajÄ… straszliwe klÄ™ski, cierpiÄ… z powodu chorób i rozprzestrzeniajÄ…cej siÄ™ zarazy, a Edyp nie wie, jak ulżyć ich cierpieniu i poprawić los poddanych. W rozmowie ze starym KapÅ‚anem, którego prosi o poradÄ™, wyznaje, że kocha swÄ… ojczyznÄ™ miÅ‚oÅ›ciÄ… szczerÄ… i bezinteresownÄ… i nie spocznie, póki nie odnajdzie przyczyn klÄ™sk. Gdy pojawia siÄ™ Kreon – szwagier Edypa, który powraca z wyroczni, do której posÅ‚aÅ‚ go monarcha, informuje Edypa i zebranych o przyczynie nieprzychylnoÅ›ci bogów (poznajemy wówczas sylwetkÄ™ poprzedniego króla Teb – Lajosa, zamordowanego przed laty w niewyjaÅ›nionych okolicznoÅ›ciach). Król postanawia pomÅ›cić Å›mierć swego poprzednika i odszukać zabójcÄ™.

Edyp zwraca siÄ™ do potomków Kadma – mitologicznego zaÅ‚ożyciela Teb. Zebrani na dziedziÅ„cu siedzÄ… na progu przed oÅ‚tarzami i trzymajÄ… bÅ‚agalne wiÄ…zki.

Kadm był synem Agenora i wnukiem Posejdona. Ożenił się z Harmonią. Był mitologicznym założycielem Teb.

RozpuszczajÄ… nad miastem dym wonnych kadzideÅ‚, który unosi siÄ™ w powietrzu razem „z modlitwÄ… i jÄ™kiem”. Ludzie bojÄ… siÄ™ chorób i zaraz nÄ™kajÄ…cych miasto.

Edyp zwraca się do starca (Kapłana) z pytaniem, czy postępowaniem mieszkańców Teb kieruje strach czy cierpienie. Mówi:

„Wyjaw to mężowi,
Co chce wam ulżyć; bo byłby bez serca,
Gdyby ten widok mu serca nie wzruszyÅ‚”
.

Na te słowa Kapłan prosi władcę o pomoc i wsparcie:

„Bo miasto – sam widzisz – odmÄ™ty
Złego zalały i lud bodaj głowę
Wznosi wÅ›ród klÄ™ski i krwawej pożogi (…)”
.

Choć przyznaje, że „grążyÅ‚” ich upadek, to jednak bÅ‚aga o ratunek: „stanowczo wznieÅ› gród ten ku szczęściu”. Edyp upewnia starca, że kocha swÄ… ojczyznÄ™ miÅ‚oÅ›ciÄ… szczerÄ… i bezinteresownÄ… i nie spocznie, póki nie odnajdzie przyczyn klÄ™sk, nÄ™kajÄ…cych jego ziemiÄ™:
„Gdy moja dusza za mnie, za was jÄ™czy,
Za miasto całe; ze snu się nie budzę
Na wasze głosy; wiedzcie, że łzy ronię
I częstym troski błąkaniem się trudzę,
By co obmyÅ›leć ku ludu obronie”
.

Aby uspokoić KapÅ‚ana, wÅ‚adca informuje go, że posÅ‚aÅ‚ Kreona - syna Metojka i zarazem swego szwagra („żony mej brata”) do wyroczni Apollona, by tam dowiedziaÅ‚ siÄ™ o przyczynach zagniewania bogów, nieprzychylnych od jakiegoÅ› czasu Tebom i ich królowi. Król obiecuje przy tym, że zastosuje siÄ™ do wszelkich wskazówek i wymagaÅ„, by odzyskać Å‚askÄ™ bóstw: „skoro wróci – to byÅ‚bym przewrotnym, / Gdybym za gÅ‚osem nie postÄ…piÅ‚ boga”. TytuÅ‚owy bohater tragedii czuÅ‚ niepokój, ponieważ Kreon nie wracaÅ‚ już jakiÅ› czas.

Właśnie po wypowiedzeniu tego zapewnienia Kapłan i Edyp słyszą okrzyki zwiastujące przybycie wysłannika.

Kreon pojawia siÄ™ z gÅ‚owÄ… przyozdobionÄ… wawrzynem, co rozmówcy mylnie wziÄ™li za znak dobrej nowiny. WieÅ›ci byÅ‚y pesymistyczne i tajemnicze, a co gorsza, wypowiedziane wobec tÅ‚umu zebranych (Edyp wolaÅ‚ upublicznić sÅ‚owa wyroczni delfickiej: „Mów tu, wszem wobec; bo tamtych katusze / Bardziej mnie drÄ™czÄ… niż strach o mÄ… duszÄ™”).
Szwagier króla obwieszcza przyczynÄ™ braku Å‚aski i miÅ‚osierdzia bogów wzglÄ™dem TebaÅ„czyków, którÄ… okazuje siÄ™ być niepomszczona zbrodnia. Aby odzyskać Å‚askÄ™, mieli „wyrżnąć” zakałę ziemi, gnieżdżącÄ… siÄ™ w kraju: „WypÄ™dzić trzeba lub mord innym mordem / Okupić, krew ta Å›ciÄ…ga na nas burze”.

Na nalegania Edypa o wyjaÅ›nienie tajemniczej zbrodni, Kreon mówi o poprzedniku obecnego króla – Lajosie, który zostaÅ‚ zamordowany, a jego oprawcy nigdy nie zostali ujÄ™ci: „Tych wiÄ™c, co jego zabili, rozkazaÅ‚ / Bóg nam ukrajać i pomÅ›cić stanowczo”. WedÅ‚ug wyroczni zabójcy nadal przebywali w Tebach, stÄ…pajÄ…c bezkarnie po ziemi, dlatego bogowie zesÅ‚ali na niÄ… plagi.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10  

Szybki test:

Edyp dorastał jako syn Polybosa z Koryntu i Merope z Dorydy, w szczęściu i radości, do chwili, gdy dowiedział się, iż jest:
a) synem króla
b) przeklęty
c) podrzutkiem
d) półbogiem
RozwiÄ…zanie

Edyp upewnia Kapłana o:
a) swojej niewinności
b) swojej miłości do ojczyzny
c) swojej uczciwości względem skarbca
d) swoim pochodzeniu
RozwiÄ…zanie

Kto na Edypie wymógł zwolnienie Kreona?
a) Jokasta
b) Tyrezjasz
c) Kapłan
d) Posłaniec
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Król Edyp” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Króla Edypa” w piguÅ‚ce
Streszczenie mitu rodu Labdakidów
Życiorys Sofoklesa
Czas i miejsce akcji „Króla Edypa”
Cechy dramatu antycznego na przykÅ‚adzie struktury i kompozycji „Króla Edypa”
Problematyka „Króla Edypa” Sofoklesa
Słowniczek pojęć z zakresu tragedii antycznej
Motyw cierpienia w „Królu Edypie”
Plan wydarzeÅ„ „Króla Edypa” Sofoklesa
Poszukiwanie ostatecznej prawdy w dramacie „Król Edyp”
Niepewność ludzkiego losu na przykładzie losów Edypa
Dzieje Edypa
Kalendarium życia Sofoklesa
NawiÄ…zania do „Króla Edypa”
Rola przeznaczenia na przykÅ‚adzie dramatu Sofoklesa „Król Edyp”
Twórczość Sofoklesa
Cytaty z Sofoklesa
Cytaty o Sofoklesie
Najważniejsze cytaty z „Króla Edypa”
Bibliografia




Bohaterowie
Edyp – charakterystyka bohatera
Kreon – charakterystyka postaci
Jokasta – charakterystyka postaci
Charakterystyka pozostałych bohaterów



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies