Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Król Edyp
Ostatnie zdanie jest podsumowaniem życia Å›miertelnika, który nigdy nie przeżyje swych lat bez nieszczęścia i klÄ™sk, ponieważ to one stanowiÄ… treść ludzkich losów: „A wiÄ™c baczÄ…c na ostatni bytu ludzi kres i dolÄ™, / Åšmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy, / Aż bez cierpieÅ„ i bez klÄ™ski kraÅ„ców życia nie przebieży”.
Nie każdemu jednak Chór okazuje wyrozumiaÅ‚ość. Na bluźniercze sÅ‚owa Jokasty o irracjonalnoÅ›ci delfickich wróżb i słów Tyrezjasza, reaguje oburzeniem, dajÄ…c ostrzeżenie każdemu, kto nie da wiary sÅ‚owom bóstw: „A gdy ludzi czyn lub gÅ‚os / Prawa obrazi i Å›wiÄ™te bóstw trony, / Niech ich straszny dogna los, / Skarci dumy wzlot szalonej, / Gdy za brudnym zyskiem goniÄ…, / Gdy od ludzi zÅ‚ych nie stroniÄ…, / ÅšwiÄ™tość grzesznÄ… skażą dÅ‚oniÄ…”.
Staje na straży prawdy, starajÄ…c siÄ™ przyczynić do odsÅ‚oniÄ™cia tajemnic przeszÅ‚oÅ›ci i pochodzenia Edypa. Choć analizuje sens strasznych słów Tyrezjasza, to jednak czyni to ostrożnie, bojÄ…c siÄ™ powtórzyć przepowiedni. Poza tym broni Å›wiÄ™toÅ›ci wróżb i opowiada siÄ™ za nienaruszalnoÅ›ciÄ… boskich praw, ponieważ ziemskie Å‚ono nie jest w stanie wydać takich „plonów”, jakie rodzÄ… siÄ™ na Olimpie. CzÄ™sto opisuje ziemskie życie i zależność czÅ‚owieka od wyższych siÅ‚.
Zdarza mu siÄ™ komentować postÄ™powanie czy sÅ‚owa bohaterów. Gdy przygnieciona ciężarem prawdy Jokasta wbiega do paÅ‚acu, Chór Å›piewa: „Dlaczegóż żona w tak dzikiej rozpaczy / Precz stÄ…d wybiegÅ‚a? Edypie? Strach zbiera, / Å»e jaka klÄ™ska w milczeniu siÄ™ zerwie”.
strona: 1 2 3
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Autor: Karolina MarlêgaOstatnie zdanie jest podsumowaniem życia Å›miertelnika, który nigdy nie przeżyje swych lat bez nieszczęścia i klÄ™sk, ponieważ to one stanowiÄ… treść ludzkich losów: „A wiÄ™c baczÄ…c na ostatni bytu ludzi kres i dolÄ™, / Åšmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy, / Aż bez cierpieÅ„ i bez klÄ™ski kraÅ„ców życia nie przebieży”.
Nie każdemu jednak Chór okazuje wyrozumiaÅ‚ość. Na bluźniercze sÅ‚owa Jokasty o irracjonalnoÅ›ci delfickich wróżb i słów Tyrezjasza, reaguje oburzeniem, dajÄ…c ostrzeżenie każdemu, kto nie da wiary sÅ‚owom bóstw: „A gdy ludzi czyn lub gÅ‚os / Prawa obrazi i Å›wiÄ™te bóstw trony, / Niech ich straszny dogna los, / Skarci dumy wzlot szalonej, / Gdy za brudnym zyskiem goniÄ…, / Gdy od ludzi zÅ‚ych nie stroniÄ…, / ÅšwiÄ™tość grzesznÄ… skażą dÅ‚oniÄ…”.
Staje na straży prawdy, starajÄ…c siÄ™ przyczynić do odsÅ‚oniÄ™cia tajemnic przeszÅ‚oÅ›ci i pochodzenia Edypa. Choć analizuje sens strasznych słów Tyrezjasza, to jednak czyni to ostrożnie, bojÄ…c siÄ™ powtórzyć przepowiedni. Poza tym broni Å›wiÄ™toÅ›ci wróżb i opowiada siÄ™ za nienaruszalnoÅ›ciÄ… boskich praw, ponieważ ziemskie Å‚ono nie jest w stanie wydać takich „plonów”, jakie rodzÄ… siÄ™ na Olimpie. CzÄ™sto opisuje ziemskie życie i zależność czÅ‚owieka od wyższych siÅ‚.
Zdarza mu siÄ™ komentować postÄ™powanie czy sÅ‚owa bohaterów. Gdy przygnieciona ciężarem prawdy Jokasta wbiega do paÅ‚acu, Chór Å›piewa: „Dlaczegóż żona w tak dzikiej rozpaczy / Precz stÄ…d wybiegÅ‚a? Edypie? Strach zbiera, / Å»e jaka klÄ™ska w milczeniu siÄ™ zerwie”.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies