Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Opowiadania Borowskiego

Biografia Tadeusza Borowskiego

Autor: Karolina Marl�ga

Borowski dostał się do takiego obozu na przedmieściach Monachium (dokładnie we Freimannie - opowiadanie „Bitwa pod Grunwaldem”). Opuścił go we wrześniu, dzięki pomocy wydawcy i grafika Anatola Girsa, który dwa miesiące później wydał tomik Borowskiego zatytułowany „Imiona nurtu”.

Pod koniec 1945 roku Borowski otrzymał wiadomość od Marii, z którą wojna obeszła się jeszcze dotkliwiej, niż z nim. Kobieta została w Oświęcimiu znacznie dłużej, a przed wyzwoleniem przewieziono ją do Ravensbruck, skąd przedostała się do Szwecji. Choć miała niewiele ponad 20 lat, była schorowana i wyniszczona.

W 1946 roku, wraz z Januszem Nel Siedleckim i Krystynem Olszewskim, Borowski wydał książkę „Byliśmy w Oświęcimiu”, w której przedstawił okres pobytu w obozie Auschwitz oraz ujawnił czytelnikom swe pierwsze opowiadania (zajął się prozą, lecz przestał uprawiać poezji). W maju tego samego roku powrócił do Warszawy. Wtedy połączyły się także losy narzeczonych - przyjechała tam Maria. W styczniu 1947 roku wzięli ślub.

Borowski ukończył przerwane aresztowaniem studia polonistyczne w kraju. Pracował jako asystent w Korbutianum (biblioteka Instytutu Badań Literackich PAN w Warszawie), współpracował z tytułami „Świat Młodych”, „Pokolenie”, „Kuźnica”, był redaktorem miesięcznika „Nurt”, wydał także zbiór opowiadań „Pewien Żołnierz” (1947). W międzyczasie zaangażował się w działalność Klubu Młodych Artystów i Naukowców, którego był prezesem w latach 1948-49. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej(1948), stając się żarliwym zwolennikiem marksistowskiej koncepcji człowieka i historii, aktywnie włączając się w organizację i nadzorowanie przebiegu Światowego Kongresu Intelektualistów we Wrocławiu.

Polska Partia Robotnicza, PPR – partia polityczna, która została utworzona 5 stycznia 1942 roku w Warszawie z inicjatywy przybyłych z ZSRR polskich komunistów, poprzez połączenie kilku spośród istniejących konspiracyjnych grup. Jej sztandarowym zadaniem było budowanie socjalizmu i dążenie do oddania władzy w Polsce robotnikom.

Pracował również w Polskim Biurze Informacji Prasowej w Berlinie (1949-51), w międzyczasie współpracując z dziennikiem „Rzeczpospolita” (od 1949 roku) czy pismem „Nowa Kultura” (od 1950 roku).

Socrealizm, realizm socjalistyczny – ten kierunek w sztuce, określany jako metoda twórcza, istniał od 1934r. w sztuce radzieckiej. Wtedy też te ideowe i propagandowe narzędzie partii komunistycznych ogłosił Maksim Gorki na Zjeździe Pisarzy Radzieckich w Moskwie. W Polsce wprowadzono go od 1949 r. Jest za to odpowiedzialny wiceminister, a następnie minister kultury i sztuki Włodzimierz Sokorski. Od 1955 r. jednak artyści zaczęli protestować i w późniejszym okresie, pomimo sugestii władz, socrealizm nie stanowił idei przewodniej w twórczości artystycznej.

W wieku 29 lat (3 lipca 1951 roku) popełnił w Warszawie samobójstwo. Wiadomo, że już wcześniej próbował targnąć się na własne życie (pierwszy raz zrobił to na przełomie wiosny i lata 1947 roku, gdy oddał do druku tom opowiadań „Pożegnanie z Marią”). Opinii na temat przyczyn podjęcia tego ostatecznego kroku jest wiele. Znajomi szukają rozwiązania w przeszłości (koszmar wojny i obozów), a inni w jego własnej, gorzkiej ocenie swego powojennego życiu, gdy, jako aktywny członek partii, dał się wciągnąć w realizację programu socrealizmu.

strona: 1 2

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
Pożegnanie z Marią - streszczenie Matura na Targowej - streszczenie Chłopiec z Biblią - streszczenie U nas, w Auschwitzu… - streszczenie Ludzie, którzy szli - streszczenie Dzień na Harmenzach - streszczenie Proszę państwa do gazu - streszczenie Śmierć powstańca - streszczenie Bitwa pod Grunwaldem - streszczenie	„Oto jest dziwne opętanie człowieka przez człowieka” - człowiek zlagrowany Biografia Tadeusza Borowskiego Narracja opowiadań Borowskiego Historia w opowiadaniach Tadeusza Borowskiego Wątki autobiograficzne w opowiadaniach Borowskiego Cechy opowiadań Borowskiego „Bo żywi zawsze mają rację przeciw umarłym”, czyli rola opowiadań Borowskiego w powojennym świecie Ważne cytaty z opowiadań Borowskiego Słownictwo obozowe w opowiadaniach Borowskiego Bibliografia Opowiadania Borowskiego na wielkim ekranie
Bohaterowie

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies