Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Opowiadania Borowskiego
- Nie starał się ukazać wszystkich konsekwencji wojny, skupiając się na życiu w obozie. Opisał zasady panujące za jego bramami, bez osądzania więźniów z perspektywy humanitarnej, uczłowieczonej cywilizacji.
- Nie zajmował się jednym bohaterem, starając się opisać więźniów jako grupę, pewne środowisko.
- Tytułami sygnalizował treść opowiadania – „Dzień na Harmenzach” jest opowiadaniem, w którym opisał dzień pracy w niemieckim majątku, „Ludzie, którzy szli” to historia pochodów więźniów do krematorium, „Śmierć powstańca” – opis sytuacji śmierci skazanego uczestnika powstania warszawskiego, który zmarł po zjedzeniu kawałka buraka.
- Nie pokazywał uczuć współwięźniów – koncepcja behawiorystyczna. Borowski skupił się na przedstawieniu postaci poprzez opisanie jej reakcji, zachowania, wyglądu. Nie zagłębiał się w jej myśli czy uczucia.
- Dążył do obiektywizmu. Choć wprowadził narrację pierwszoosobową (zazwyczaj używaną do subiektywizacji opisu), to dzięki zastosowaniu koncepcji behawiorystycznej – jego opowiadania charakteryzują się suchymi, często drażniącymi swym chłodem, opisami wojennej, obozowej rzeczywistości.
a) opisani są przede wszystkim oprawcy
b) więźniowie opisani są jako grupa
c) opisane są przemyślenia wybranych więźniów
d) opisany jest jeden więzień
Rozwiązanie
Borowski w opowiadaniach:
a) osądzał dekalog moralny bohaterów
b) nie osądzał więźniów z perspektywy humanitarnej
c) osądzał więźniów z perspektywy humanitarnej
d) nie opisywał suchej rzeczywistości
Rozwiązanie
W opowiadaniach Borowski:
a) dążył do obiektywizmu
b) subiektywnie przedstawiał wydarzenia obozowe
c) skupiał się na cechach psychicznych bohaterów
d) ujawniał swoje uczucia i emocje
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Cechy opowiadań Borowskiego
- Nie zajmował się jednym bohaterem, starając się opisać więźniów jako grupę, pewne środowisko.
- Tytułami sygnalizował treść opowiadania – „Dzień na Harmenzach” jest opowiadaniem, w którym opisał dzień pracy w niemieckim majątku, „Ludzie, którzy szli” to historia pochodów więźniów do krematorium, „Śmierć powstańca” – opis sytuacji śmierci skazanego uczestnika powstania warszawskiego, który zmarł po zjedzeniu kawałka buraka.
- Nie pokazywał uczuć współwięźniów – koncepcja behawiorystyczna. Borowski skupił się na przedstawieniu postaci poprzez opisanie jej reakcji, zachowania, wyglądu. Nie zagłębiał się w jej myśli czy uczucia.
- Dążył do obiektywizmu. Choć wprowadził narrację pierwszoosobową (zazwyczaj używaną do subiektywizacji opisu), to dzięki zastosowaniu koncepcji behawiorystycznej – jego opowiadania charakteryzują się suchymi, często drażniącymi swym chłodem, opisami wojennej, obozowej rzeczywistości.
Szybki test:
W opowiadaniach Borowskiego:a) opisani są przede wszystkim oprawcy
b) więźniowie opisani są jako grupa
c) opisane są przemyślenia wybranych więźniów
d) opisany jest jeden więzień
Rozwiązanie
Borowski w opowiadaniach:
a) osądzał dekalog moralny bohaterów
b) nie osądzał więźniów z perspektywy humanitarnej
c) osądzał więźniów z perspektywy humanitarnej
d) nie opisywał suchej rzeczywistości
Rozwiązanie
W opowiadaniach Borowski:
a) dążył do obiektywizmu
b) subiektywnie przedstawiał wydarzenia obozowe
c) skupiał się na cechach psychicznych bohaterów
d) ujawniał swoje uczucia i emocje
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies