Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ten obcy
Głównym wątkiem powieści Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” są losy Zenona Wójcika. Pochodził z Wrocławia. Dopóki żyła jego matka, powstrzymywała ojca przed napaścią na dziecko. Gdy zmarła Zenek nie mógł przeciwstawić się znęcaniu się nad nim ojca, dla którego najważniejszy był alkohol. Zdecydował się uciec z domu i poszukać brata mamy, wuja Antoniego Janicy. Pamiętał go jako serdecznego człowieka, który podróżował po świecie i ofiarował mu kompas. Ostatnia wiadomość o krewnym zaprowadziła go w pobliże Strykowa, do Olszyn.
Musiał przerwać swą podróż, ponieważ silnie skaleczył się w nogę. Wówczas na wyspie na rzece Młynówce poznał czwórkę przyjaciół: Mariana, Julka, Pestkę i cichą Ulę. Właśnie z Ulą po raz pierwszy rozmawiał i zachwycił się jej wrażliwością. Zenek nie chciał pomocy od nikogo, czuł się samodzielny. Dzięki namowom trafił do doktora Zalewskiego, jednak uciekł, bojąc się trafić do szpitala, gdzie wymagałoby potwierdzenia jego tożsamości. Był uparty i z chorą nogą chciał iść dalej. Powstrzymali go jednak nowi znajomi i zamieszkał na wyspie. Stanął w obronie bezbronnego psa Dunaja i rzucił się na roślejszego Wiktora i jego kompana. W tym czasie chłopacy pojechali do Strykowa, jednak przekonali się, że żaden Janica tam nie pracuje.
Zenek załamał się. Nie wiedział, co ma ze sobą zrobić. Kończyły się mu pieniądze więc kradł jabłka. Przyłapany skłamał, że robi to dla sportu. Gdy zobaczył, że spłoszony koń porwał wóz z dzieckiem niewiele się zastanawiał. Dogonił konia i uratował maleństwo. Nie pragnął jednak rozgłosu. Okazało się, że jest złodziejem – na targu w Łętowie skradł przekupce pięćdziesiąt złotych. Oskarżony przez kolegów zdecydował się odejść w kierunku Warszawy. Nie zawrócił, mimo próśb Mariana, który go dogonił w trasie. Zatrzymał się w Strzemienicach, gdzie Julek zdradził mu, że Ula zarobiła i oddała jego skradzione pieniądze. Duma kazała mu wracać. Podjął się pracy przy żniwach i ponownie zamieszkał na wyspie.
Gdy Wiktor odkrył jego kryjówkę doniósł o niej posterunkowemu. Zenek znów musiał uciekać. Młodzi przyjaciele powiedzieli o jego sytuacji dorosłym. Inicjatywę przejął doktor Zalewski. Zaprosił Zenka do domu i rozpoczął poszukiwania wujka. Zenek zgodził się, że jeśli nie odnajdzie krewnego uda się do zakładu wychowawczego. Na szczęście Antoni Janica odnalazł się w Tczewie. Chłopka mógł pojechać i zacząć nowe życie.
Pobocznym wątkiem są losy Uli Zalewskiej. Jest wychowywana przez ciotki. Mieszka i uczy się w Warszawie. Jej rodzice rozwiedli się, ponieważ doktor Zalewski pokochał inną kobietę i się z nią ożenił. Matka Uli zachorowała i zmarła. Ula obwiniała o to ojca.. Czuła się porzucona i nie potrafiła tego ojcu wybaczyć. Uważała go za złego i dwulicowego człowieka. Gdy przyjechała do niego na wakacje do Olsztyn trzymała się na dystans. Czuła się obca i obca chciała pozostać. Była osobą nieśmiała i bardzo tęskniła za ciepłem rodzinnym. Niewiele się odzywała i we wszystkim polegała na przyjaciółce Pestce. Zaprotestowała dopiero podczas kradzieży jabłek. Czuła więcej niż inni, dlatego potrafiła zrozumieć i pokochać Zenka. Dzięki szczerej rozmowie z ojcem dowiedziała się, że od zawsze ją kochał. Wówczas poczuła się szczęśliwa, jej życie nabrało sensu. Główne wątki „Tego obcego”
Autor: Jakub RudnickiGłównym wątkiem powieści Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” są losy Zenona Wójcika. Pochodził z Wrocławia. Dopóki żyła jego matka, powstrzymywała ojca przed napaścią na dziecko. Gdy zmarła Zenek nie mógł przeciwstawić się znęcaniu się nad nim ojca, dla którego najważniejszy był alkohol. Zdecydował się uciec z domu i poszukać brata mamy, wuja Antoniego Janicy. Pamiętał go jako serdecznego człowieka, który podróżował po świecie i ofiarował mu kompas. Ostatnia wiadomość o krewnym zaprowadziła go w pobliże Strykowa, do Olszyn.
Musiał przerwać swą podróż, ponieważ silnie skaleczył się w nogę. Wówczas na wyspie na rzece Młynówce poznał czwórkę przyjaciół: Mariana, Julka, Pestkę i cichą Ulę. Właśnie z Ulą po raz pierwszy rozmawiał i zachwycił się jej wrażliwością. Zenek nie chciał pomocy od nikogo, czuł się samodzielny. Dzięki namowom trafił do doktora Zalewskiego, jednak uciekł, bojąc się trafić do szpitala, gdzie wymagałoby potwierdzenia jego tożsamości. Był uparty i z chorą nogą chciał iść dalej. Powstrzymali go jednak nowi znajomi i zamieszkał na wyspie. Stanął w obronie bezbronnego psa Dunaja i rzucił się na roślejszego Wiktora i jego kompana. W tym czasie chłopacy pojechali do Strykowa, jednak przekonali się, że żaden Janica tam nie pracuje.
Zenek załamał się. Nie wiedział, co ma ze sobą zrobić. Kończyły się mu pieniądze więc kradł jabłka. Przyłapany skłamał, że robi to dla sportu. Gdy zobaczył, że spłoszony koń porwał wóz z dzieckiem niewiele się zastanawiał. Dogonił konia i uratował maleństwo. Nie pragnął jednak rozgłosu. Okazało się, że jest złodziejem – na targu w Łętowie skradł przekupce pięćdziesiąt złotych. Oskarżony przez kolegów zdecydował się odejść w kierunku Warszawy. Nie zawrócił, mimo próśb Mariana, który go dogonił w trasie. Zatrzymał się w Strzemienicach, gdzie Julek zdradził mu, że Ula zarobiła i oddała jego skradzione pieniądze. Duma kazała mu wracać. Podjął się pracy przy żniwach i ponownie zamieszkał na wyspie.
Gdy Wiktor odkrył jego kryjówkę doniósł o niej posterunkowemu. Zenek znów musiał uciekać. Młodzi przyjaciele powiedzieli o jego sytuacji dorosłym. Inicjatywę przejął doktor Zalewski. Zaprosił Zenka do domu i rozpoczął poszukiwania wujka. Zenek zgodził się, że jeśli nie odnajdzie krewnego uda się do zakładu wychowawczego. Na szczęście Antoni Janica odnalazł się w Tczewie. Chłopka mógł pojechać i zacząć nowe życie.
Tłem dla wydarzeń są wakacyjne przyjaźnie czworga młodych ludzi – Mariana, Julka, Uli i Pestki. Mieszkają w jednej części wsi Olszyny, dokąd przyjechali na wakacje. Są niejako skazani na siebie i mimo niezadowolenia Julka tworzą jedną paczkę. Ulubionym miejscem ich zabaw jest wyspa na rzece Młynówce. Ich relacje zostają poddane próbie, gdy pojawia się Zenek. Mimo niesnasek pozostają przyjaciółmi. Julek wciąż podziwia starszego ciotecznego brata, a więź między Ulą a Pestką zacieśnia się.
Istotny jest także wątek miłosny – dotyczy uczucia, jakie rodzi się między Ulą Zalewską a Zenkiem Wójcikiem. Nić sympatii rodzi się już podczas pierwszej rozmowy na wyspie, gdy Zenek jest jeszcze obcy. Dziewczyna dostrzega jego zakłopotanie i decyduje się mu pomóc. Namawia do tego innych. Choć młodzi nie rozmawiają ze sobą, a nawet się unikają czuć między nimi napięcie. Zenek decyduje się wyznać, jak ważna jest dla niego Ula przed odejściem do Warszawy. Wówczas Ula decyduje się pracować przy zbiorze porzeczek, by zarobić skradzione przez Zenka pieniądze. Gdy chłopak dowiaduje się o tym wraca. Musi zwrócić dług. Młodzi zbliżają się do siebie, a Zenek wyznaje Uli w liście miłość i ma nadzieję, że jeszcze się spotkają.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies