Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ten obcy
„Ten obcy” możemy zaliczyć do powieści psychologicznej dla młodzieży. Wiek głównych bohaterów oraz opis przeżywanych przez nich przygód wskazuje na docelowy krąg odbiorców. Psychologizm polega na skupieniu się autorki na przeżyciach wewnętrznych bohaterów, ich doznań, emocji, relacji z innymi ludźmi i sposobu odbierania świata. Psychologia bohaterów jest więc podstawowym elementem kształtującym fabułę. Postawieni są wobec nowych i trudnych sytuacji. Sami muszą rozstrzygać swoje wewnętrzne konflikty. Ponadto mają różne doświadczenia i różną sytuację życiową (Zenek i Ula nie mają matek, ponadto Zenek jest maltretowany przez ojca, a Ula nie potrafi znaleźć z ojcem kontaktu). Postaci nie są statyczne, dojrzewają, uczą się innego spojrzenia na świat, dzięki gwałtownym wydarzeniom i poznawaniu sytuacji innych.
Powieść składa się ze wstępu i piętnastu rozdziałów. Wstęp informuje o położeniu wyspy – głównym miejscu wydarzeń – oraz o pierwszoplanowych bohaterach. W pierwszym rozdziale „Obcy się zjawia” na wyspie – ulubionym miejscu zabaw głównych bohaterów pojawia się „obcy” chłopak – Zenon Wójcik, w kolejnym „We dwoje” dochodzi do rozmowy przybysza z nieśmiałą Ulą, zaś rozdział „Odrzucona pomoc” traktuje o niechęci, z jaką nieznajomy odnosił się do młodych ludzi i zaproponowanej przez nich pomocy. Zenon Wójcik godzi się jednak na wizytę u lekarza, jednak ucieka po założeniu opatrunku. Następna część „Rana krwawi” wyjaśnia, że wędrowiec poszukuje wujka. Nie może iść dalej, bo jego rana krwawi. Zostaje na wyspie, a chłopcy deklarują, że pojadą do jego krewnego rowerami. „Radość i cień” pokazuje zakwaterowanie gościa na wyspie i starania młodych o zapewnienie mu jedzenia, a „Wyprawa na rowerach” opisuje przejażdżkę chłopców do Strykowa, która jednak nie przynosi rezultatów – w miejscowości nie ma wujka Zenona.
Rozdział „Napaść” opowiada o tym, jak dwóch wyrostków atakuje psa Dunaja kamieniami, a w obronie zwierzęcia staje Zenon. „Zaskoczeni” to fragment pokazujący najpierw Zenona jako złodzieja jabłek, a następnie bohatera ratującego dziecko. „Sąd” mówi o tym, jak wydało się, że Zenon ukradł na targu pieniądze przekupce. Przed odejściem chłopak tłumaczy się Uli. Część zatytułowana „Okoliczności łagodzące” opisuje rozważania członków paczki o motywach postępowania bohatera, a „Wróć!” wyprawę Mariana, który pragnie zawrócić niesłusznie oskarżonego zbiega. Następnie w rozdziale „Tylko to mogę dla niego zrobić” dowiadujemy się, że Ula postanowiła zarobić pieniądze ukradzione przez chłopaka i zwrócić właścicielce. Julek spotyka Zenka na jarmarku i wspomina o zwrocie „długu”.
Fragment „Niebezpieczeństwo” mówi o Wiktorze, który chcąc zemścić się na Zenku pragnie wydać go w ręce policji. „Gość” to część, która pokazuje jak członkowie paczki postanawiają udać się po pomoc do dorosłych. Za Zenkiem wstawia się doktor Zalewski, a policjant obiecuje pomoc w znalezieniu wujka przybysza. Ostatni rozdział „Spal ten list” informuje o miłosnym wyznaniu Zenka i o odnalezieniu jego wujka w Tczewie. Kompozycja, narracja i język powieści „Ten obcy”
Autor: Jakub Rudnicki„Ten obcy” możemy zaliczyć do powieści psychologicznej dla młodzieży. Wiek głównych bohaterów oraz opis przeżywanych przez nich przygód wskazuje na docelowy krąg odbiorców. Psychologizm polega na skupieniu się autorki na przeżyciach wewnętrznych bohaterów, ich doznań, emocji, relacji z innymi ludźmi i sposobu odbierania świata. Psychologia bohaterów jest więc podstawowym elementem kształtującym fabułę. Postawieni są wobec nowych i trudnych sytuacji. Sami muszą rozstrzygać swoje wewnętrzne konflikty. Ponadto mają różne doświadczenia i różną sytuację życiową (Zenek i Ula nie mają matek, ponadto Zenek jest maltretowany przez ojca, a Ula nie potrafi znaleźć z ojcem kontaktu). Postaci nie są statyczne, dojrzewają, uczą się innego spojrzenia na świat, dzięki gwałtownym wydarzeniom i poznawaniu sytuacji innych.
Powieść składa się ze wstępu i piętnastu rozdziałów. Wstęp informuje o położeniu wyspy – głównym miejscu wydarzeń – oraz o pierwszoplanowych bohaterach. W pierwszym rozdziale „Obcy się zjawia” na wyspie – ulubionym miejscu zabaw głównych bohaterów pojawia się „obcy” chłopak – Zenon Wójcik, w kolejnym „We dwoje” dochodzi do rozmowy przybysza z nieśmiałą Ulą, zaś rozdział „Odrzucona pomoc” traktuje o niechęci, z jaką nieznajomy odnosił się do młodych ludzi i zaproponowanej przez nich pomocy. Zenon Wójcik godzi się jednak na wizytę u lekarza, jednak ucieka po założeniu opatrunku. Następna część „Rana krwawi” wyjaśnia, że wędrowiec poszukuje wujka. Nie może iść dalej, bo jego rana krwawi. Zostaje na wyspie, a chłopcy deklarują, że pojadą do jego krewnego rowerami. „Radość i cień” pokazuje zakwaterowanie gościa na wyspie i starania młodych o zapewnienie mu jedzenia, a „Wyprawa na rowerach” opisuje przejażdżkę chłopców do Strykowa, która jednak nie przynosi rezultatów – w miejscowości nie ma wujka Zenona.
Rozdział „Napaść” opowiada o tym, jak dwóch wyrostków atakuje psa Dunaja kamieniami, a w obronie zwierzęcia staje Zenon. „Zaskoczeni” to fragment pokazujący najpierw Zenona jako złodzieja jabłek, a następnie bohatera ratującego dziecko. „Sąd” mówi o tym, jak wydało się, że Zenon ukradł na targu pieniądze przekupce. Przed odejściem chłopak tłumaczy się Uli. Część zatytułowana „Okoliczności łagodzące” opisuje rozważania członków paczki o motywach postępowania bohatera, a „Wróć!” wyprawę Mariana, który pragnie zawrócić niesłusznie oskarżonego zbiega. Następnie w rozdziale „Tylko to mogę dla niego zrobić” dowiadujemy się, że Ula postanowiła zarobić pieniądze ukradzione przez chłopaka i zwrócić właścicielce. Julek spotyka Zenka na jarmarku i wspomina o zwrocie „długu”.
W powieści występuje także analogia sytuacji Zenka oraz psa Dunaja. Na początku obaj są nieufni i ostrożni. Nie dają się „oswoić”. Z czasem Zenek zaczyna ufać nowym znajomym, choć wciąż trzyma ich na dystans. Podobnie Dunaj zaczyna przyjmować jedzenie z ręki, a nawet daje się pogłaskać. Po ataku chuliganów ze wsi i obrzucaniu zwierzęcia kamieniami znika. Gdy pojawia się znów, ponownie jest nieufny. Podobnie Zenek odchodzi, gdy członkowie bandy uznają go za złodzieja. Jednak zarówno Zenek, jak i pies Dunaj powracają i obdarzają zaufaniem innych.
Narracja powieści Jurgielewiczowej prowadzona jest w trzeciej osobie. Występuje narrator wszechwiedzący – zna przeszłość bohaterów („najpierw trzeba będzie powiedzieć o mamie i o tamtych pierwszych latach, bardzo dawnych, niezapomnianych, dobrych!”), ich myśli („[Pestka] uważała za naturalne, że to jej, a nie uli, udaje się wszystko lepiej”) i uczucia („Ula poczuła, że ogarnia ją smutek”). Narracja poświęcona jest przede wszystkim relacjonowaniu życia wewnętrznego bohaterów.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies