Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ten obcy
„Ten obcy” Ireny Jurgielewiczowej to wielowątkowa powieść o problemach dojrzewających młodych ludzi. Jest to powieść, która nosi znamiona utworu psychologicznego, gdyż jej treść dotyka problemów moralnych. Autorka pokazuje wiele cech i wartości ważnych w życiu młodego człowieka.
Przede wszystkim podkreśla jak ważne znaczenie w wychowaniu ma dom i pełna rodzina. Mogą się nią cieszyć Pestka, Marian i Julek. Natomiast Zenek i Ula pochodzą z niepełnych rodzin – chłopaka wychowuje ojciec alkoholik, który się nad nim znęca, zaś Ula mieszka z ciotkami, które utrudniają jej kontakt z ojcem. Ojciec Uli odszedł od jej matki, ponieważ pokochał inną kobietę i się z nią ożenił. Córka oskarżało go za porzucenie jej i matki. Uważała, że jest zły i odrzucała jego miłość. Z czasem dopiero przekonała się, że ojciec ją kocha. Jurgielewiczowa o domu pisze: „Chętnie się z niego wybiega, odchodzi, wyjeżdża — ale zawsze się do niego wraca, bo to jest jedyne miejsce na świecie, które tak do każdego pasuje jak skóra do ciała.”.
W powieści podkreślona została wartość takich wartości, jak przyjaźń i miłość. Przyjaźń łączy czworo młodych bohaterów – Ulę i Pestkę oraz Mariana i Julka. Razem spędzają wakacje we wsi Olszyny i dzięki wspólnym zabawom urozmaicają sobie czas. Mają wspólne szyfry (gwizdanie) i ulubione miejsce – wyspę na rzece Młynówka. Silne relacje wiążą Pestkę i Ulę. Pierwsza z dziewczyn dominuje, a Ula we wszystkim się jej podporządkowuje. Dziewczyny nie potrafią jednak poważnie porozmawiać o swych uczuciach – Ula kryje swą przeszłość i relacje z ojcem. Julek podziwia Mariana i stara się go naśladować, chociaż zdecydowanie różni ich temperament.
Sytuacja zmienia się, gdy pojawia się Zenek. Imponuje wszystkim swą samodzielnością i męskością. Dziewczyny podkochują się w nim, a chłopcy we wszystkim starają się mu towarzyszyć. Tracą do niego zaufanie, gdy okazuje się, że jest złodziejem. Jedynie Ula pozostaje mu wierna. Rozumie, co chłopak przeżywa w środku. Jest jego bratnią duszą. Młodzi zakochują się w sobie – dla Uli to pierwsza miłość w życiu, dlatego stara się by była szczera i prawdziwa. Jest gotowa poświęcić się dla niej – poprosić ojca o pomoc czy pracować przy zbieraniu porzeczek.
Jurgielewiczowa pokazuje jak skomplikowane mogą być relacje między dziećmi a dorosłymi. Powinny być oparte na zaufaniu, bo jego brak może prowadzić do nieszczęścia. Pestka oszukując mamę oddala się od niej i traci najbliższą osobę. Gdy zrozumie swój błąd ponownie zbliży się do opiekunki. W powieści pojawia się także problem kłamstwa i dotrzymania danego słowa. Młodzi, przynosząc Zenkowi jedzenie w tajemnicy oszukują opiekunów. Najbardziej przeciw temu sprzeciwia się Marian – nie lubi kłamać. Tajemnica ciąży wszystkim, jednak dopiero w momencie kryzysu decydują się zwrócić o pomoc do starszych. Jurgielewiczowa każe także zastanowić się nad oceną postępowania Zenka, który kierowany głodem kradnie – czy można kategorycznie potępić jego zachowanie, czy też należy szukać okoliczności łagodzących?
Problematyka „Tego obcego”
Autor: Jakub Rudnicki„Ten obcy” Ireny Jurgielewiczowej to wielowątkowa powieść o problemach dojrzewających młodych ludzi. Jest to powieść, która nosi znamiona utworu psychologicznego, gdyż jej treść dotyka problemów moralnych. Autorka pokazuje wiele cech i wartości ważnych w życiu młodego człowieka.
Przede wszystkim podkreśla jak ważne znaczenie w wychowaniu ma dom i pełna rodzina. Mogą się nią cieszyć Pestka, Marian i Julek. Natomiast Zenek i Ula pochodzą z niepełnych rodzin – chłopaka wychowuje ojciec alkoholik, który się nad nim znęca, zaś Ula mieszka z ciotkami, które utrudniają jej kontakt z ojcem. Ojciec Uli odszedł od jej matki, ponieważ pokochał inną kobietę i się z nią ożenił. Córka oskarżało go za porzucenie jej i matki. Uważała, że jest zły i odrzucała jego miłość. Z czasem dopiero przekonała się, że ojciec ją kocha. Jurgielewiczowa o domu pisze: „Chętnie się z niego wybiega, odchodzi, wyjeżdża — ale zawsze się do niego wraca, bo to jest jedyne miejsce na świecie, które tak do każdego pasuje jak skóra do ciała.”.
W powieści podkreślona została wartość takich wartości, jak przyjaźń i miłość. Przyjaźń łączy czworo młodych bohaterów – Ulę i Pestkę oraz Mariana i Julka. Razem spędzają wakacje we wsi Olszyny i dzięki wspólnym zabawom urozmaicają sobie czas. Mają wspólne szyfry (gwizdanie) i ulubione miejsce – wyspę na rzece Młynówka. Silne relacje wiążą Pestkę i Ulę. Pierwsza z dziewczyn dominuje, a Ula we wszystkim się jej podporządkowuje. Dziewczyny nie potrafią jednak poważnie porozmawiać o swych uczuciach – Ula kryje swą przeszłość i relacje z ojcem. Julek podziwia Mariana i stara się go naśladować, chociaż zdecydowanie różni ich temperament.
Sytuacja zmienia się, gdy pojawia się Zenek. Imponuje wszystkim swą samodzielnością i męskością. Dziewczyny podkochują się w nim, a chłopcy we wszystkim starają się mu towarzyszyć. Tracą do niego zaufanie, gdy okazuje się, że jest złodziejem. Jedynie Ula pozostaje mu wierna. Rozumie, co chłopak przeżywa w środku. Jest jego bratnią duszą. Młodzi zakochują się w sobie – dla Uli to pierwsza miłość w życiu, dlatego stara się by była szczera i prawdziwa. Jest gotowa poświęcić się dla niej – poprosić ojca o pomoc czy pracować przy zbieraniu porzeczek.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies