„Konrad Wallenrod” – streszczenie szczegółowe - strona 11
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Konrad Wallenrod

„Konrad Wallenrod” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Wersy 1 – 199. Rozpoczęła siÄ™ wojna z LitwÄ…, którÄ… Konrad poprowadziÅ‚ bardzo nieudolnie, narażajÄ…c Zakon na ogromne straty prowadzÄ…ce do druzgocÄ…cej klÄ™ski. SÄ…d kapturowy, dowiadujÄ…c siÄ™ od szpiega o przeszÅ‚oÅ›ci Wallenroda (czyli Waltera Alfa), skazuje go na Å›mierć: „DwanaÅ›cie mieczów podnieÅ›li do góry, / Wszystkie zmierzone - w jednÄ… pierÅ› Konrada”.

Po tej uczcie Witold uciekł z Malborka, czym zerwał sojusz z Zakonem. Zaczął grabić krzyżackie zamki i napadać na ich mieszkańców. Wreszcie wybuchła długo wyczekiwana przez zakonników (i ich mistrza) wojna z Litwą. Wallenrod miał w końcu okazję do realizacji swego podstępnego planu.

Konrad wyruszyÅ‚ na pole bitwy na czele armii, pod pozorem podboju litewskich terytoriów. Choć wszyscy spodziewali siÄ™ jednoznacznej i druzgoczÄ…cej klÄ™ski wojsk litewskich, to jednak mijaÅ‚y miesiÄ…ce, a do zimy do Marienburga nie dotarÅ‚y żadne wieÅ›ci o losie braci. W koÅ„cu pewnego dnia do stolicy wróciÅ‚a z Konradem garstka pozostaÅ‚ych przy życiu żoÅ‚nierzy. Rozgoryczenie dÅ‚awiÅ‚o przybyÅ‚ych od Å›rodka, nie mogli uwierzyć w to, co siÄ™ wydarzyÅ‚o. Opowiadali o tym, jak Wallenrod nieudolnie dowodziÅ‚ zastÄ™pami rycerskimi, czym spowodowaÅ‚ olbrzymiÄ… klÄ™skÄ™ Krzyżaków: „Wszystko zginęło, Konrad wszystkich zgubiÅ‚; / On, co z oręża takiej nabyÅ‚ chwaÅ‚y, / On, co siÄ™ dawniej roztropnoÅ›ciÄ… chlubiÅ‚: / W ostatniej wojnie lÄ™kliwy; niedbaÅ‚y (…)I tak w zapale wojennym ostygnÄ…Å‚, / Ze ludu swego nie wzruszony Å‚zami, / Miecza na jego obronÄ™ nie dźwignÄ…Å‚; / Z zaÅ‚ożonymi na piersiach rÄ™kami / CaÅ‚y dzieÅ„ dumaÅ‚ lub z Halbanem gadaÅ‚ (…)O haÅ„bo w dziejach mężnego Zakonu! / Wielki Mistrz pierwszy uciekÅ‚ z pola bitwy. / Zamiast wawrzynów i sutego plonu / PrzywiózÅ‚ wiadomość o zwyciÄ™stwach Litwy”.

Gdy zebraÅ‚ siÄ™ tajny kapturowy sÄ…d, skÅ‚adajÄ…cy siÄ™ z dwunastu rycerzy krzyżackich i majÄ…cy za zadanie: „Karać potężnych swoich wÅ‚adców zbrodnie, / Nazbyt gorszÄ…ce lub ukryte Å›wiatu”, jeden z zebranych sÄ™dziów podzieliÅ‚ siÄ™ wiadomoÅ›ciami o przeszÅ‚oÅ›ci wielkiego mistrza, które uzyskaÅ‚ od szpiegów: „Straszliwi sÄ™dziowie! / Już nasze podejrzenie stwierdzone dowodem: / CzÅ‚owiek, co siÄ™ Konradem Wallenrodem zowie, / Nie jest Wallenrodem”. CaÅ‚a prawda o wodzu zostaÅ‚a ujawniona, nie byÅ‚o już nic do ukrycia…
Podobno dwanaÅ›cie lat temu byÅ‚ on giermkiem rycerza Konrada Wallenroda, który zaginÄ…Å‚ bez wieÅ›ci w czasie wyprawy wojennej do Palestyny. Prawdopodobnie zostaÅ‚ zabity przez wÅ‚asnego giermka, czyli mistrza! Ten po dokonaniu zbrodni zaczÄ…Å‚ siÄ™ posÅ‚ugiwać imieniem zacnego wodza… UciekÅ‚ do Hiszpanii, gdzie jako Wallenrod, wsÅ‚awiÅ‚ siÄ™ bohaterstwem i mÄ™stwem oraz zÅ‚ożyÅ‚ zakonne Å›luby. Po latach oddanej sÅ‚użby zakonowi, zostaÅ‚ wybrany wielkim mistrzem.

Wnioski byÅ‚y nastÄ™pujÄ…ce: sprawcÄ… druzgocÄ…cej klÄ™ski Krzyżaków byÅ‚ tajemniczy giermek - zabójca, posÅ‚ugujÄ…cy siÄ™ nazwiskiem Wallenroda. Jakby tego byÅ‚o maÅ‚o, szpiedzy przekazali sÄ™dziom informacje o czÄ™stych rozmowach mistrza, prowadzonych w jÄ™zyku litewskim z zamkniÄ™tÄ… w wieży PustelnicÄ…. Te informacje staÅ‚y siÄ™ przyczynÄ… wydania wyroku Å›mierci na Konrada: „SÄ™dziowie! ja na Mistrza zaskarżenie kÅ‚adÄ™ / O faÅ‚sz, zabójstwo, herezyjÄ…, zdradÄ™”. OdezwaÅ‚y siÄ™ gÅ‚osy: „- <> / I trzykroć echem powtórzyÅ‚y mury: / <> - W tym jednym, jednym tylko sÅ‚owie / Jest caÅ‚y wyrok; - pojÄ™li sÄ™dziowie, / DwanaÅ›cie mieczów podnieÅ›li do góry, / Wszystkie zmierzone - w jednÄ… pierÅ› Konrada. / Wyszli w milczeniu,- a jeszcze raz mury / Echem za nimi powtórzyÅ‚y: - <>”.

VI. Pożegnanie

Wersy 1 – 191. Konrad żegna siÄ™ z ukochanÄ… żonÄ…, wyznaje sÄ… radość z powodu dopeÅ‚nienia Å›lubów („Jam to uczyniÅ‚, dopeÅ‚niÅ‚ przysiÄ™gi, / Starszniejszej zemsty nie wymyÅ›li piekÅ‚o.”) oraz pragnienie powrotu z AldonÄ… na LitwÄ™. Kobieta jednak nie chce zÅ‚amać Å›lubów, czym doprowadza rycerza do rozpaczy. Nazajutrz nastÄ™puje ostateczne pożegnanie kochanków. Potem Konrad barykaduje siÄ™ z Halbanem w komnacie i popeÅ‚nia samobójstwo (z żalu po tej stracie umiera Aldona). Zrozpaczony starzec postanawia pozostać przy życiu, by rozgÅ‚osić na Litwie sÅ‚awÄ™ umierajÄ…cego („Z tej pieÅ›ni wstanie mÅ›ciciel naszych koÅ›ci”).

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12  

Szybki test:

Wallenrod po tym, jak został wielkim mistrzem:
a) narzucał rycerzom zakonnym posty i pokuty
b) pozwalał zakonnikom na liczne biesiady
c) opuścił Malbork
d) drobne przewinienia karał śmiercią
RozwiÄ…zanie

W jakim miesiącu nastąpił wybór Wallenroda na wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego:
a) w listopadzie
b) w lipcu
c) w kwietniu
d) w maju
RozwiÄ…zanie

Tajny kapturowy sąd, który skazał Wallenroda po wykryciu jego zdrady,składał się z:
a) dwunastu rycerzy krzyżackich
b) dziesięciu rycerzy krzyżackich
c) trzynastu rycerzy krzyżackich
d) jedenastu rycerzy krzyżackich
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Konrad Wallenrod” – streszczenie szczegółowe
Adam Mickiewicz - biografia
Streszczenie „Konrada Wallenroda” w piguÅ‚ce
Czas i miejsce akcji „Konrada Wallenroda”
„Konrad Wallenrod” jako powieść poetycka
Konrad Wallenrod – szczegółowa charakterystyka
Geneza „Konrada Wallenroda”
„Szczęścia w domu nie znalazÅ‚, bo go nie byÅ‚o w ojczyźnie”, czyli rozprawa na temat źródeÅ‚ tragizmu Konrada Wallenroda
Tragizm Konrada Wallenroda
„Pieśń wajdeloty”, czyli rola poezji w życiu narodu
Historia tragicznej miłości Konrada i Aldony
Konrad Wallenrod jako przykład bohatera bajronicznego
Plan wydarzeÅ„ „Konrada Wallenroda”
„Macie bowiem wiedzieć, że sÄ… dwa sposoby walczenia – trzeba być lisem i lwem” – interpretacja motta
Aldona – szczegółowa charakterystyka
Kompozycja i jÄ™zyk „Konrada Wallenroda”
Kalendarium życia i twórczości Adama Mickiewicza
Realia historyczne w utworze
Rekonstrukcja losów Konrada Wallenroda
Najważniejsze utwory Mickiewicza
SÅ‚ynne cytaty i opinie o Mickiewiczu
Najważniejsze cytaty „Konrada Wallenroda:
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies