Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Konrad Wallenrod
W utworze występuje wiele poświadczonych historycznie postaci. Wśród bohaterów, posiadających swe historyczne pierwowzory, wyróżniamy następujące postacie:
Kiejstut - czternastowieczny trocki książę, który współrządził Litwą (wraz z Olgierdem) od 1345. Przez rok (1381-1382) był również wielkim księciem litewskim. W 1381 r. niestety pokłócił się ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, co spowodowało, że syn Olgierda uwięził stryja w Krewie. Wkrótce potem Kiejstut zmarł. Niektórzy historycy twierdzą, że śmierć ta była skutkiem rozkazu Jagiełły. Władca osierocił synów Witolda i Zygmunta oraz córkę Ryngałłę.
Winrich von Kniprode - żył w czternastym wieku (1310 - 1382) i od 1351 roku był wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego. Nim tak się stało, pełnił tam następujące funkcje: był komturem Gdańska, Bałgi oraz wielkim marszałkiem. Walczył z Litwą o dojście do Łotwy, którą nabył wcześniej od Duńczyków. Zmarł w wieku 72 lat. Jego prochy spoczywają w Malborku.
Witold (syn Kiejstuta i brat stryjeczny Władysława Jagiełły) - był od 1401 roku wielkim księciem litewskim. Był bardzo waleczny. Do historii przeszły jego potyczki z Moskwą i Krzyżakami oraz boje o panowanie na Litwie z Jagiełłą. Witold rozpoczął wojnę przeciwko bratu, w czego wyniku Jagiełło uwięził go i Kiejstuta w Krewie, skąd pierwszy uciekł do Malborka, gdzie w 1383 roku został przez Krzyżaków ochrzczony i przyjął imię Wiganda. Następnie podpisał z zakonnikami układ i wyprawił się z nimi na Litwę. Losy tego władcy są bardzo bogate w ciekawe wydarzenia (przyczynił się na przykład do podpisania unii w Krewie).
Główny bohater również jest historycznie poświadczonym wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego, sprawującym władzę od 1391 roku (jeżeli być wiernym tym faktom, wydarzenie to opisuje I scena – Obiór) do 1393 (w powieści poetyckiej akcja kończy się w pierwszych miesiącach tego roku).
Akcja rozgrywa się na początku lat 90 XIV wieku, gdy władzę w Zakonie przejmuje Konrad Wallenrod. Innymi historycznymi wydarzeniami, opisanymi przez Mickiewicza w utworze, są między innymi: sojusz, który książę litewski Witold zawarł z Krzyżakami (po śmierci Kiejstuta – w 1381 roku) czy późniejsze zerwanie tego układu (1392 rok).
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Realia historyczne w utworze
Autor: Karolina MarlgaW utworze występuje wiele poświadczonych historycznie postaci. Wśród bohaterów, posiadających swe historyczne pierwowzory, wyróżniamy następujące postacie:
Kiejstut - czternastowieczny trocki książę, który współrządził Litwą (wraz z Olgierdem) od 1345. Przez rok (1381-1382) był również wielkim księciem litewskim. W 1381 r. niestety pokłócił się ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, co spowodowało, że syn Olgierda uwięził stryja w Krewie. Wkrótce potem Kiejstut zmarł. Niektórzy historycy twierdzą, że śmierć ta była skutkiem rozkazu Jagiełły. Władca osierocił synów Witolda i Zygmunta oraz córkę Ryngałłę.
Winrich von Kniprode - żył w czternastym wieku (1310 - 1382) i od 1351 roku był wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego. Nim tak się stało, pełnił tam następujące funkcje: był komturem Gdańska, Bałgi oraz wielkim marszałkiem. Walczył z Litwą o dojście do Łotwy, którą nabył wcześniej od Duńczyków. Zmarł w wieku 72 lat. Jego prochy spoczywają w Malborku.
Witold (syn Kiejstuta i brat stryjeczny Władysława Jagiełły) - był od 1401 roku wielkim księciem litewskim. Był bardzo waleczny. Do historii przeszły jego potyczki z Moskwą i Krzyżakami oraz boje o panowanie na Litwie z Jagiełłą. Witold rozpoczął wojnę przeciwko bratu, w czego wyniku Jagiełło uwięził go i Kiejstuta w Krewie, skąd pierwszy uciekł do Malborka, gdzie w 1383 roku został przez Krzyżaków ochrzczony i przyjął imię Wiganda. Następnie podpisał z zakonnikami układ i wyprawił się z nimi na Litwę. Losy tego władcy są bardzo bogate w ciekawe wydarzenia (przyczynił się na przykład do podpisania unii w Krewie).
Główny bohater również jest historycznie poświadczonym wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego, sprawującym władzę od 1391 roku (jeżeli być wiernym tym faktom, wydarzenie to opisuje I scena – Obiór) do 1393 (w powieści poetyckiej akcja kończy się w pierwszych miesiącach tego roku).
Akcja rozgrywa się na początku lat 90 XIV wieku, gdy władzę w Zakonie przejmuje Konrad Wallenrod. Innymi historycznymi wydarzeniami, opisanymi przez Mickiewicza w utworze, są między innymi: sojusz, który książę litewski Witold zawarł z Krzyżakami (po śmierci Kiejstuta – w 1381 roku) czy późniejsze zerwanie tego układu (1392 rok).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies