JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Konrad Wallenrod
Bohater, który „Szczęścia w domu nie znalazÅ‚, bo go nie byÅ‚o w ojczyźnie” i poÅ›wiÄ™ciÅ‚ miÅ‚ość do żony Aldony na rzecz ojczyzny, po dziÅ› dzieÅ„ jest nieodgadnionÄ… i tajemniczÄ… postaciÄ…, która tak kochaÅ‚a ojczyznÄ™ (traktowanÄ… jako jedyny i prawdziwy dom), iż poÅ›wiÄ™ciÅ‚a dla niej wszystko.
MiÅ‚ość do Litwy, z której zostaÅ‚ zabrany jako dziecko przez Krzyżaków spowodowaÅ‚a, iż zdecydowaÅ‚ siÄ™ postÄ™pować w imiÄ™ przysÅ‚owia, iż „cel uÅ›wiÄ™ca Å›rodki”, decydujÄ…c siÄ™ na dwulicowość i zaÅ‚ożenie tak zwanej „maski”. PragnÄ…c wyswobodzić ojczyznÄ™, sam uwikÅ‚aÅ‚ siÄ™ w wewnÄ™trznÄ… walkÄ™ nieuÅ›pionego sumienia i skazaÅ‚ na nieustajÄ…ce rozdarcie.
Choć żył u boku ukochanej, nie mógł odnaleźć przy niej spokoju, ponieważ wiedział, że Litwa jest grabiona i najeżdżana przez Krzyżaków. Cały czas myślał o możliwościach pomocy, o sposobach walki. To właśnie pragnienie wyzwolenia ojczyzny spowodowało, iż zdecydował się posłuchać rad Halbana i Kiejstuta (ojca Aldony) i wkupić się w łaski wrogów, by od wewnątrz doprowadzić do klęski wroga. Musiał pozostawić (prawdopodobnie na zawsze) świeżo poślubioną małżonkę. Świadomie odtrącił ukochaną, by móc próbować pomóc krajowi, który uważał za swój prawdziwy dom.
Mickiewicz postawił swego bohatera w sytuacji, w której stawało wielu polskich rewolucjonistów doby represji popowstaniowych. Musieli niejednokrotnie wybierać między rodziną a walką w imię wolności Polski. Większość z nich dokonywała wyboru, za który płaciły nieraz całe rodziny.
Postawienie przed wyborem: ojczyzna kontra rodzina powodowały tragedie całych pokoleń.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
„Szczęścia w domu nie znalazÅ‚, bo go nie byÅ‚o w ojczyźnie”, czyli rozprawa na temat źródeÅ‚ tragizmu Konrada Wallenroda
Autor: Karolina MarlêgaBohater, który „Szczęścia w domu nie znalazÅ‚, bo go nie byÅ‚o w ojczyźnie” i poÅ›wiÄ™ciÅ‚ miÅ‚ość do żony Aldony na rzecz ojczyzny, po dziÅ› dzieÅ„ jest nieodgadnionÄ… i tajemniczÄ… postaciÄ…, która tak kochaÅ‚a ojczyznÄ™ (traktowanÄ… jako jedyny i prawdziwy dom), iż poÅ›wiÄ™ciÅ‚a dla niej wszystko.
MiÅ‚ość do Litwy, z której zostaÅ‚ zabrany jako dziecko przez Krzyżaków spowodowaÅ‚a, iż zdecydowaÅ‚ siÄ™ postÄ™pować w imiÄ™ przysÅ‚owia, iż „cel uÅ›wiÄ™ca Å›rodki”, decydujÄ…c siÄ™ na dwulicowość i zaÅ‚ożenie tak zwanej „maski”. PragnÄ…c wyswobodzić ojczyznÄ™, sam uwikÅ‚aÅ‚ siÄ™ w wewnÄ™trznÄ… walkÄ™ nieuÅ›pionego sumienia i skazaÅ‚ na nieustajÄ…ce rozdarcie.
Choć żył u boku ukochanej, nie mógł odnaleźć przy niej spokoju, ponieważ wiedział, że Litwa jest grabiona i najeżdżana przez Krzyżaków. Cały czas myślał o możliwościach pomocy, o sposobach walki. To właśnie pragnienie wyzwolenia ojczyzny spowodowało, iż zdecydował się posłuchać rad Halbana i Kiejstuta (ojca Aldony) i wkupić się w łaski wrogów, by od wewnątrz doprowadzić do klęski wroga. Musiał pozostawić (prawdopodobnie na zawsze) świeżo poślubioną małżonkę. Świadomie odtrącił ukochaną, by móc próbować pomóc krajowi, który uważał za swój prawdziwy dom.
Mickiewicz postawił swego bohatera w sytuacji, w której stawało wielu polskich rewolucjonistów doby represji popowstaniowych. Musieli niejednokrotnie wybierać między rodziną a walką w imię wolności Polski. Większość z nich dokonywała wyboru, za który płaciły nieraz całe rodziny.
Postawienie przed wyborem: ojczyzna kontra rodzina powodowały tragedie całych pokoleń.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies