JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Konrad Wallenrod
Przy pisaniu swej powieÅ›ci poetyckiej Mickiewicz wzorowaÅ‚ siÄ™ na angielskim mistrzu i piewcy gatunku – George’u Byronie (autor m. in. „Giaura”).
To Adam Mickiewicz dokonaÅ‚ znakomitego tÅ‚umaczenia romantycznej powieÅ›ci poetyckiej, jakÄ… jest „Giaur”.
Oto cechy gatunku, które speÅ‚nia w swej koncepcji „Konrad Wallenrod”:
- poÅ‚Ä…czenie lirycznych, epickich i dramatycznych elementów. PoÅ‚Ä…czenie elementów lirycznych, epickich i dramatycznych to synkretyzm rodzajowy. PrzykÅ‚ady lirycznych fragmentów odnajdujemy chociażby w koÅ„cowej pieÅ›ni II sceny: „Wilija, naszych strumieni rodzica”, czy opisie majowego wieczoru: „Noc byÅ‚a cicha; majowej pogody; / Z dala niepewny wyglÄ…daÅ‚ poranek; / Księżyc, obiegÅ‚szy bÅ‚onie safirowe, / Z odmiennym licem, z różnym blaskiem w oku, / DrzemiÄ…c· to w ciemnym, to w srebrnym obÅ‚oku, / ZniżaÅ‚ swÄ… cichÄ… i samotnÄ… gÅ‚owÄ™; / Jak dumajÄ…cy w pustyni kochanek, / ObiegÅ‚szy myÅ›lÄ… caÅ‚e życia koÅ‚o, / Wszystkie nadzieje, sÅ‚odycze, cierpienia, / To Å‚zy wylewa, to spójrzy wesoÅ‚o, / WreÅ›cie ku piersiom zmordowane czoÅ‚o / SkÅ‚ania - i wpada w letarg zamyÅ›lenia”.
Epickość wyróżnia się w Przemowie autora, jak również w Powieści wajdeloty. Z kolei dramatyczne partie ujawniają się na początku sceny VI (Pożegnanie), gdy czytamy długi dialog miedzy Konradem (Walterem Alfem) i Pustelnicą (Aldoną).
- luźna, fragmentaryczna, otwarta, peÅ‚na zagadek i niedomówieÅ„ kompozycja utworu. Mickiewicz zerwaÅ‚ z Å‚aÅ„cuchem przyczynowo-skutkowym na rzecz epizodycznoÅ›ci. Celowo zatarÅ‚ jasność konstrukcji utworu, by pobudzić wyobraźniÄ™ czytelnika, czego przykÅ‚adem mogÄ… być niedomówienia w losach głównego bohatera, brak chronologii opowieÅ›ci. Kolejna scena nie zawsze jest logicznym nastÄ™pstwem sceny poprzedniej, na dowód czego wspomnieć należy scenÄ™ V, zatytuÅ‚owanÄ… Wojna, w której znajduje siÄ™ zapowiedź nadciÄ…gajÄ…cej wojny Zakonu i Litwy oraz scena sÄ…du kapturowego nad głównym bohaterem, po czym nastÄ™puje obraz druzgoczÄ…cej klÄ™ski Krzyżaków i opis sceny samobójstwa Konrada (scena VI – Pożegnanie). MiÄ™dzy tymi epizodami brak jest elementu Å‚Ä…czÄ…cego wÄ…tki poruszone w V, a zakoÅ„czone w VI scenie.
- zakłócenie chronologii zdarzeÅ„, zastosowanie tzw. inwersji czasowej fabuÅ‚y, licznych retrospekcji czego przykÅ‚adem może być fakt, że najpierw czytamy o wyborze Konrada Wallenroda na wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego (scena I – Obiór), a jego przeszÅ‚ość, pochodzenie (np. prawdziwe imiÄ™) i motywacjÄ™ poznajemy dopiero w scenie VI (Uczta)„Konrad Wallenrod” jako powieść poetycka
Autor: Karolina MarlêgaPrzy pisaniu swej powieÅ›ci poetyckiej Mickiewicz wzorowaÅ‚ siÄ™ na angielskim mistrzu i piewcy gatunku – George’u Byronie (autor m. in. „Giaura”).
To Adam Mickiewicz dokonaÅ‚ znakomitego tÅ‚umaczenia romantycznej powieÅ›ci poetyckiej, jakÄ… jest „Giaur”.
Oto cechy gatunku, które speÅ‚nia w swej koncepcji „Konrad Wallenrod”:
- poÅ‚Ä…czenie lirycznych, epickich i dramatycznych elementów. PoÅ‚Ä…czenie elementów lirycznych, epickich i dramatycznych to synkretyzm rodzajowy. PrzykÅ‚ady lirycznych fragmentów odnajdujemy chociażby w koÅ„cowej pieÅ›ni II sceny: „Wilija, naszych strumieni rodzica”, czy opisie majowego wieczoru: „Noc byÅ‚a cicha; majowej pogody; / Z dala niepewny wyglÄ…daÅ‚ poranek; / Księżyc, obiegÅ‚szy bÅ‚onie safirowe, / Z odmiennym licem, z różnym blaskiem w oku, / DrzemiÄ…c· to w ciemnym, to w srebrnym obÅ‚oku, / ZniżaÅ‚ swÄ… cichÄ… i samotnÄ… gÅ‚owÄ™; / Jak dumajÄ…cy w pustyni kochanek, / ObiegÅ‚szy myÅ›lÄ… caÅ‚e życia koÅ‚o, / Wszystkie nadzieje, sÅ‚odycze, cierpienia, / To Å‚zy wylewa, to spójrzy wesoÅ‚o, / WreÅ›cie ku piersiom zmordowane czoÅ‚o / SkÅ‚ania - i wpada w letarg zamyÅ›lenia”.
Epickość wyróżnia się w Przemowie autora, jak również w Powieści wajdeloty. Z kolei dramatyczne partie ujawniają się na początku sceny VI (Pożegnanie), gdy czytamy długi dialog miedzy Konradem (Walterem Alfem) i Pustelnicą (Aldoną).
- luźna, fragmentaryczna, otwarta, peÅ‚na zagadek i niedomówieÅ„ kompozycja utworu. Mickiewicz zerwaÅ‚ z Å‚aÅ„cuchem przyczynowo-skutkowym na rzecz epizodycznoÅ›ci. Celowo zatarÅ‚ jasność konstrukcji utworu, by pobudzić wyobraźniÄ™ czytelnika, czego przykÅ‚adem mogÄ… być niedomówienia w losach głównego bohatera, brak chronologii opowieÅ›ci. Kolejna scena nie zawsze jest logicznym nastÄ™pstwem sceny poprzedniej, na dowód czego wspomnieć należy scenÄ™ V, zatytuÅ‚owanÄ… Wojna, w której znajduje siÄ™ zapowiedź nadciÄ…gajÄ…cej wojny Zakonu i Litwy oraz scena sÄ…du kapturowego nad głównym bohaterem, po czym nastÄ™puje obraz druzgoczÄ…cej klÄ™ski Krzyżaków i opis sceny samobójstwa Konrada (scena VI – Pożegnanie). MiÄ™dzy tymi epizodami brak jest elementu Å‚Ä…czÄ…cego wÄ…tki poruszone w V, a zakoÅ„czone w VI scenie.
Inwersja czasowa fabuły to sposób narracji, w którym wydarzenia nie są opowiadane w porządku chronologicznym, lecz według innej, często pozornie dowolnej zasady.
- synkretyzm gatunkowy, czyli obecność elementów należących do różnych gatunków literackich. W „Konradzie Wallenrodzie” sÄ… to miedzy innymi:
* Hymn: „Duchu, ÅšwiatÅ‚o Boże!” (scena II).
* Pieśń: „Wilija, naszych strumieni rodzica” (scena II), Pieśń z wieży (scena III), Pieśń wajdeloty (scena IV).
* Powieść: Powieść wajdeloty (scena IV).
* Ballada: Alpuhara (scena IV).
- historyzm, czyli umieszczenie akcji utworu w konkretnym czasie historycznym. W tym przypadku były to lata 90. XIV wieku.
Mickiewicz nie trzyma się ściśle wydarzeń historycznych związanych z Krzyżakami czy Konradem Wallenrodem. Traktuje je swobodnie, raczej jako tło, niż treść.
- tytuł, sugerujący, że tematem utworu nie będą wydarzenia, lecz konkretna osoba. Dzięki temu czytelnicy już w momencie sięgnięcia po książkę wiedzą, że będą czytać o Konradzie Wallenrodzie, jego walce wewnętrznej, rozdarciu wobec uczucia i powinności.
strona: 1 2
Szybki test:
W "Konradzie Wallenrodzie":a) występuje brak chronologii opowieści
b) wydarzenia następują po sobie chronologicznie
c) brak jest zakończenia
d) autor na początku zdradza zakończenie powieści
RozwiÄ…zanie
Mickiewicz, pisząc "Konrada Wallenroda", wzorował się na:
a) Machiavellim
b) Goethem
c) Byronie
d) Wolterze
RozwiÄ…zanie
"Alpuhara" to:
a) pieśń
b) ballada
c) powieść
d) piosenka
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies