Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Konrad Wallenrod
Kiejstut to czternastowieczny trocki książę, który współrządził Litwą (wraz z Olgierdem) od 1345. Przez rok (1381-1382) był również wielkim księciem litewskim. W 1381 r. pokłócił się ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, co spowodowało, że syn Olgierda uwięził stryja w Krewie. Wkrótce potem Kiejstut zmarł. Niektórzy historycy twierdzą, że śmierć ta była skutkiem rozkazu Jagiełły. Władca osierocił synów Witolda i Zygmunta oraz córkę Ryngałłę.
Władca przyjął rycerzy, a młodszy z nich w podzięce opowiedział mu dzieje swego życia. Ów młodzieniec był Litwinem, wyrwanym w dzieciństwie ze swej ojczyzny przez Niemców, którzy napadli na jego rodzinne miasto. Przywieźli go do miasta zakonnego, gdzie został ochrzczony i otrzymał imię Walter, a nazwisko Alf. W opiekę wziął go wówczas krzyżacki mistrz Winrych von Kniprode, który jednak nie budził sympatii młodego Litwina – uciekał do starego litewskiego wajdeloty, więźnia Krzyżaków z czasów dawnej wyprawy.
Wajdelota ów służył swym oprawcom jako tłumacz, a w każdej dogodnej ku temu chwili opowiadał Walterowi o ich wspólnej ojczyźnie, którą zniewolili Krzyżacy. Nie pozwalał chłopcu zapomnieć o litewskich korzeniach, sprawiając, że coraz bardziej rosła w nim nienawiść do Niemców.
Winrich von Kniprode żył w czternastym wieku (1310 - 1382) i od 1351 roku był wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego. Nim tak się stało, pełnił tam następujące funkcje: był komturem Gdańska, Bałgi oraz wielkim marszałkiem. Walczył z Litwą o dojście do Łotwy, którą nabył wcześniej od Duńczyków. Zmarł w wieku 72 lat. Jego prochy spoczywają w Malborku.
Między starcem a chłopcem zrodziła się szczera przyjaźń. W miarę, jak Walter dorastał, rosła w nim także chęć powrotu do ojczyzny. W takich chwilach wajdelota tłumaczył mu, że lepiej będzie, jak zostanie wśród wrogów i nauczy się od nich sztuki wojennej, którą, gdy nadejdzie dogodna chwila, wykorzysta przeciw potędze Zakonu: „Wolnym rycerzom - powiadał - wolno wybierać oręże / I na polu otwartym bić się z równymi siłami; / Tyś niewolnik, jedyna broń niewolników – podstępy.”. Na nic się zdały te nauki, ponieważ podczas pewnej potyczki z Litwinami, młody Walter przeszedł na stronę rodaków, nie mogąc już powstrzymać swej miłości do ojczyzny i nienawiści do Niemców. Za sobą pociągnął starego wajdelotę. W taki oto sposób dostał się a dwór księcia Kiejstuta, który właśnie wysłuchiwał jego historii (o tym wszystkim opowiadał wajdelota). Gdy młodzieniec skończył opowiadać, władca pozwolił mu i jego starszemu towarzyszowi na pozostanie w Kownie.
Walter wkrótce zakochał się bez pamięci w jednej z córek Kiejstuta – pięknej i młodej jak bóstwo Aldonie: „Z każdym wskrzeszonym wyrazem budzi się nowe uczucie / Jako iskra z popiołu; były to słodkie imiona / Pokrewieństwa, przyjaźni, słodkiej przyjaźni, i jeszcze / Słodszy wyraz nad wszystko, wyraz miłości, któremu / Nie masz równego na ziemi, oprócz wyrazu – ojczyzna”.„Konrad Wallenrod” – streszczenie szczegółowe
Autor: Karolina MarlgaKiejstut to czternastowieczny trocki książę, który współrządził Litwą (wraz z Olgierdem) od 1345. Przez rok (1381-1382) był również wielkim księciem litewskim. W 1381 r. pokłócił się ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, co spowodowało, że syn Olgierda uwięził stryja w Krewie. Wkrótce potem Kiejstut zmarł. Niektórzy historycy twierdzą, że śmierć ta była skutkiem rozkazu Jagiełły. Władca osierocił synów Witolda i Zygmunta oraz córkę Ryngałłę.
Władca przyjął rycerzy, a młodszy z nich w podzięce opowiedział mu dzieje swego życia. Ów młodzieniec był Litwinem, wyrwanym w dzieciństwie ze swej ojczyzny przez Niemców, którzy napadli na jego rodzinne miasto. Przywieźli go do miasta zakonnego, gdzie został ochrzczony i otrzymał imię Walter, a nazwisko Alf. W opiekę wziął go wówczas krzyżacki mistrz Winrych von Kniprode, który jednak nie budził sympatii młodego Litwina – uciekał do starego litewskiego wajdeloty, więźnia Krzyżaków z czasów dawnej wyprawy.
Wajdelota ów służył swym oprawcom jako tłumacz, a w każdej dogodnej ku temu chwili opowiadał Walterowi o ich wspólnej ojczyźnie, którą zniewolili Krzyżacy. Nie pozwalał chłopcu zapomnieć o litewskich korzeniach, sprawiając, że coraz bardziej rosła w nim nienawiść do Niemców.
Winrich von Kniprode żył w czternastym wieku (1310 - 1382) i od 1351 roku był wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego. Nim tak się stało, pełnił tam następujące funkcje: był komturem Gdańska, Bałgi oraz wielkim marszałkiem. Walczył z Litwą o dojście do Łotwy, którą nabył wcześniej od Duńczyków. Zmarł w wieku 72 lat. Jego prochy spoczywają w Malborku.
Między starcem a chłopcem zrodziła się szczera przyjaźń. W miarę, jak Walter dorastał, rosła w nim także chęć powrotu do ojczyzny. W takich chwilach wajdelota tłumaczył mu, że lepiej będzie, jak zostanie wśród wrogów i nauczy się od nich sztuki wojennej, którą, gdy nadejdzie dogodna chwila, wykorzysta przeciw potędze Zakonu: „Wolnym rycerzom - powiadał - wolno wybierać oręże / I na polu otwartym bić się z równymi siłami; / Tyś niewolnik, jedyna broń niewolników – podstępy.”. Na nic się zdały te nauki, ponieważ podczas pewnej potyczki z Litwinami, młody Walter przeszedł na stronę rodaków, nie mogąc już powstrzymać swej miłości do ojczyzny i nienawiści do Niemców. Za sobą pociągnął starego wajdelotę. W taki oto sposób dostał się a dwór księcia Kiejstuta, który właśnie wysłuchiwał jego historii (o tym wszystkim opowiadał wajdelota). Gdy młodzieniec skończył opowiadać, władca pozwolił mu i jego starszemu towarzyszowi na pozostanie w Kownie.
Młodzi bardzo się kochali, planowali wspólne życie. Nawet ojciec panny był bardzo rad z takiego obrotu spraw. Czuł wdzięczność dla Waltera, ponieważ okazał się bardzo pomocny w organizowaniu wojsk i budowie umocnień, w czym pomogły mu umiejętności nabyte podczas wieloletniego pobytu u Krzyżaków. Gdy Kiejstut dał młodej parze swe błogosławieństwo i odbył się ślub, na Litwę zaczęły spadać coraz to nowe klęski – Zakon coraz mocniej zaczął zagrażać granicom państwa: „Biednej Litwie co roku wróży pożary i rzezie; / Ciągną szeregi krzyżowe niezliczonymi tłumami (…)”.
Walter zrozumiał, że nie może na to wszystko patrzeć. Spokoju nie dawały mu nawet ukochane ramiona Aldony. Zdał sobie sprawę, że musi walczyć w imię wolności ciemiężonej ojczyzny: „Szczęścia w domu nie znalazł, bo go nie było w ojczyźnie”. Na spotkaniu z Kiejstutem, Walter i wajdelota zaplanowali metodę pokonania Krzyżaków. Wszyscy wspólnie uradzili, że dwójka Litwinów opuści Kowno i uda się na teren Zakonu, by tam zrealizować „jedyny, straszny, skuteczny” plan pokonania wroga.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Szybki test:
Tajny kapturowy sąd, który skazał Wallenroda po wykryciu jego zdrady,składał się z:a) trzynastu rycerzy krzyżackich
b) dziesięciu rycerzy krzyżackich
c) dwunastu rycerzy krzyżackich
d) jedenastu rycerzy krzyżackich
Rozwiązanie
Wallenrod po tym, jak został wielkim mistrzem:
a) opuścił Malbork
b) narzucał rycerzom zakonnym posty i pokuty
c) drobne przewinienia karał śmiercią
d) pozwalał zakonnikom na liczne biesiady
Rozwiązanie
Almanzor był:
a) litewskim wojownikiem
b) wielkim mistrzem krzyżackim
c) wodzem muzułmańskich Otomanów
d) wodzem muzułmańskich Maurów
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies