Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mitologia
Midas - król Frygii, syn Gordiosa i Kybele. Zaopiekował się Sylenem, który odłączył się od orszaku Dionizosa i został skrępowany przez wieśniaków. Z wdzięczności Dionizos przyrzekł mu wszystko, czegokolwiek zapragnie. Król poprosił, by wszystko co dotknie zamieniało się w złoto. Tak się stało i władca omal nie zmarł śmiercią głodową. Pomogła mu kąpiel w rzece Paktolos. Inna historia głosi, że był podczas rozstrzygania konkursu między Apollem a Marsjaszem. Gdy przyznał pierwszeństwo satyrowi, bóg sprawił, że wyrosły mu ośle uszy. Tajemnicę króla wydał fryzjer.
Nike - personifikacja Zwycięstwa. Córka tytana Pallasa i bogini podziemnej Styks. Przedstawiano ją jako młoda kobietę ze skrzydłami u ramion i wieńcem na głowie.
Odyseusz – król Itaki, syn Laertrsa i Antiklei, mąż Penelopy. Cieszył się przychylnością Ateny. Wyróżniał się biegłością w mowie, odwagą, sprytem, opanowaniem i rozwagą. Niechętnie wyruszył na wojnę trojańską, pozostawiając młodą żonę i synka Telemacha. Namówił Achillesa do walki, wraz z Diomedesem wykradł z Troi palladion, wpadł na pomysł wybudowania konia trojańskiego, zdobył zbroję po Achillesie. Do rodzinnej Itaki wracał dziesięć lat odwiedzając m. in. kraj Lotofagów, Kikonów, odwiedził wyspę cyklopa Polifema, był u króla wiatrów Eola, u Lajstrygonów, czarodziejki Kirke, miał romans z nimfą Kalypso, dotarł do kraju Feaków. Na koniec w przebraniu żebraka dotarł do rodzinnego pałacu i rozprawił się z zalotnikami swej żony.
Orfeusz - syn Apolla i muzy Kaliope oraz mąż Eurydyki. Pochodził z Tracji i znany był jako wybitny poeta i śpiewak, który zachwycał wszystkich swym talentem. Na dźwięk jego śpiewu i gry na lirze czas stawał w miejscu. Po tragicznej śmierci żony pragnął wydostać ją ze świata zmarłych. Udał się do Hadesu i zyskał zgodę na wyprowadzenie małżonki, jednak nie mógł na nią spojrzeć. Gdy się jednak odwrócił kobieta musiała udać się powrotem do krainy zmarłych. Zrozpaczony Orfeusz padł ofiarą rozszalałych menad. Jego usta nawet po śmierci szeptały imię żony.
Pan – bożek, którego imię oznaczało „wszystko”, pierwotnie był opiekunem pasterzy i trzód. Uważany za władcę płodności i potencji seksualnej. Przedstawiany był jako pół-kozioł, pół-człowiek, niezgrabny stwór o głowie i nogach kozła i zarośniętym torsie. Gdy jego ojciec, Hermes przedstawił go bogom, wzbudził w nim śmiech. Jego rola z czasem zwiększyła się – został lekarzem i uzdrowicielem, a także uważany był za wynalazcę pasterskiego fletu – syringi. Kojarzony był z niepokonaną siłą przyrody. Herosi i bohaterowie mitologii
Autor: Jakub RudnickiMidas - król Frygii, syn Gordiosa i Kybele. Zaopiekował się Sylenem, który odłączył się od orszaku Dionizosa i został skrępowany przez wieśniaków. Z wdzięczności Dionizos przyrzekł mu wszystko, czegokolwiek zapragnie. Król poprosił, by wszystko co dotknie zamieniało się w złoto. Tak się stało i władca omal nie zmarł śmiercią głodową. Pomogła mu kąpiel w rzece Paktolos. Inna historia głosi, że był podczas rozstrzygania konkursu między Apollem a Marsjaszem. Gdy przyznał pierwszeństwo satyrowi, bóg sprawił, że wyrosły mu ośle uszy. Tajemnicę króla wydał fryzjer.
Nike - personifikacja Zwycięstwa. Córka tytana Pallasa i bogini podziemnej Styks. Przedstawiano ją jako młoda kobietę ze skrzydłami u ramion i wieńcem na głowie.
Odyseusz – król Itaki, syn Laertrsa i Antiklei, mąż Penelopy. Cieszył się przychylnością Ateny. Wyróżniał się biegłością w mowie, odwagą, sprytem, opanowaniem i rozwagą. Niechętnie wyruszył na wojnę trojańską, pozostawiając młodą żonę i synka Telemacha. Namówił Achillesa do walki, wraz z Diomedesem wykradł z Troi palladion, wpadł na pomysł wybudowania konia trojańskiego, zdobył zbroję po Achillesie. Do rodzinnej Itaki wracał dziesięć lat odwiedzając m. in. kraj Lotofagów, Kikonów, odwiedził wyspę cyklopa Polifema, był u króla wiatrów Eola, u Lajstrygonów, czarodziejki Kirke, miał romans z nimfą Kalypso, dotarł do kraju Feaków. Na koniec w przebraniu żebraka dotarł do rodzinnego pałacu i rozprawił się z zalotnikami swej żony.
Orfeusz - syn Apolla i muzy Kaliope oraz mąż Eurydyki. Pochodził z Tracji i znany był jako wybitny poeta i śpiewak, który zachwycał wszystkich swym talentem. Na dźwięk jego śpiewu i gry na lirze czas stawał w miejscu. Po tragicznej śmierci żony pragnął wydostać ją ze świata zmarłych. Udał się do Hadesu i zyskał zgodę na wyprowadzenie małżonki, jednak nie mógł na nią spojrzeć. Gdy się jednak odwrócił kobieta musiała udać się powrotem do krainy zmarłych. Zrozpaczony Orfeusz padł ofiarą rozszalałych menad. Jego usta nawet po śmierci szeptały imię żony.
Penelopa – żona Odyseusza, królowa Itaki. Jedna z wersji mówi, że heros poślubił ją dzięki wygranemu biegowi. Gdy mąż wyruszył na wojnę trojańską pozostała wraz z synem Telemachem pod opieką Mentora. Przez kolejne dwadzieścia lat dochowała wierności swemu mężowi, mimo że wielu zalotników starało się o jej rękę. Zajęli nawet jej pałac i trwonili zasoby Itaki wciąż ucztując. Penelopa uciekła się do podstępu – powiedział, że wybierze jednego z nich, gdy skończy tkać całun dla teścia Laertesa. To, co za dnia utkała, nocą pruła. W końcu pod przebraniem żebraka powrócił jej ukochany mąż Odyseusz i pozabijał wszystkich zalotników.
Prometeusz – archetyp bohatera cierpiącego w imię postępu i dobra ludzkości. W mitologii był tytanem, bratem Atlasa. Poparł Zeusa w walce z innymi tytanami i ocalił życie. Znany był ze swej mądrości. Z gliny ulepił człowieka, nauczył ludzi pisania, czytania, uprawy roli, budowy domów, a także wykradł dla niego ogień z Olimpu, za co został skazany na wieczną mękę – został przykuty do skał Kaukazu, a przylatujący codziennie sęp wydziobywał mu wciąż odrastającą wątrobę (uwolnił go Herakles).
Syzyf – był królem Koryntu i ulubieńcem bogów (mógł z nimi ucztować na Olimpie). Za to, że rozpuszczał o bogach plotki oraz uwięził boga śmierci Thanatosa, czym zakłócił porządek i równowagę, został skazany na wieczną, nieustanną i powtarzającą się karę – musiał wtaczać olbrzymi głaz na wierzchołek góry, a gdy był już u szczytu głaz ponownie spadał w dół. Od jego imienia niekończącą się, daremną pracę nazywamy syzyfową.
strona: 1 2 3 4
Szybki test:
Trojańczykiem nie był:a) Priam
b) Menelaos
c) Hektor
d) Eneasz
Rozwiązanie
Herosem nie był:
a) Eneasz
b) Herakles
c) Edyp
d) Hektor
Rozwiązanie
Z daru wieszczenia znana była:
a) Hekabe
b) Persefona
c) Kasandra
d) Ifigenia
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies