Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mitologia
Syzyf był potężnym i bogatym władcą Koryntu. Bogowie lubili władcę i zapraszali go nieraz na Olimp. Dzięki ambrozji i nektarowi Syzyf nie starzał się. Jednak król miał wady – był gadatliwy i lubił się chwalić zażyłością z bogami. Plotkował o miłostkach i słabostkach Olimpijczyków, a nieraz wykradał nieco ambrozji i nektaru dla swych przyjaciół. Gdy jednak wyjawił ważną tajemnicę pozbawił się łaski bogów i musiał umrzeć. Poprosił jednak żonę, by nie przybierała jego ciała i nie wkładała mu w usta złotego obola. Tak bez pogrzebu spoczywało jego ciało pod murami korynckiego pałacu.
W podziemiach Syzyf poskarżył się Charonowi na złą małżonkę i swe poniżenie. Jego jęki dotarły do Hadesa i Persefony. Pozwolili mu powrócić na ziemię pod opieką boga śmierci, Thanatosa, by nakłonić żonę do urządzenia pochówku. Gdy przybył do swego pałacu nakazał związać i uwięzić w lochu boga śmierci. Syzyf, a wraz z nim cała ludzkość cieszyli się zdrowiem i nie podlegali prawu śmierci. Cerber i Charon w podziemiach cieszyli się ze swej bezczynności.
Po latach Hades przypomniał sobie o Syzyfie. Okazało się, że zniknął również Thanatos. Na dworze Syzyfa odnalazł go i uwolnił Hermes. Bóg Nocy rozpostarł swe skrzydła i, rozpoczynając od Syzyfa, zebrał podwójne żniwo, mszcząc się za lata uwięzienia. Łódź Charona prawie się przepełniła. Syzyfa spotkała po śmierci okrutna kara. W podziemiach miał toczyć przed sobą olbrzymi głaz na wysoką górę. Gdy był już tuż przed wierzchołkiem głaz wymykał mu się z rąk i spadał w dół. Musiał Syzyf zaczynać swą pracę od początku.
a) Teb
b) Troi
c) Sparty
d) Koryntu
Rozwiązanie
Bogiem śmierci był:
a) Cerber
b) Tanatos
c) Chiron
d) Hades
Rozwiązanie
Swoją karę Syzyf odbywał:
a) na Olimpie
b) w Tartarze
c) na wzgórzach Kaukazu
d) w Beocji
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Mit o Syzyfie – streszczenie
Autor: Jakub RudnickiSyzyf był potężnym i bogatym władcą Koryntu. Bogowie lubili władcę i zapraszali go nieraz na Olimp. Dzięki ambrozji i nektarowi Syzyf nie starzał się. Jednak król miał wady – był gadatliwy i lubił się chwalić zażyłością z bogami. Plotkował o miłostkach i słabostkach Olimpijczyków, a nieraz wykradał nieco ambrozji i nektaru dla swych przyjaciół. Gdy jednak wyjawił ważną tajemnicę pozbawił się łaski bogów i musiał umrzeć. Poprosił jednak żonę, by nie przybierała jego ciała i nie wkładała mu w usta złotego obola. Tak bez pogrzebu spoczywało jego ciało pod murami korynckiego pałacu.
W podziemiach Syzyf poskarżył się Charonowi na złą małżonkę i swe poniżenie. Jego jęki dotarły do Hadesa i Persefony. Pozwolili mu powrócić na ziemię pod opieką boga śmierci, Thanatosa, by nakłonić żonę do urządzenia pochówku. Gdy przybył do swego pałacu nakazał związać i uwięzić w lochu boga śmierci. Syzyf, a wraz z nim cała ludzkość cieszyli się zdrowiem i nie podlegali prawu śmierci. Cerber i Charon w podziemiach cieszyli się ze swej bezczynności.
Po latach Hades przypomniał sobie o Syzyfie. Okazało się, że zniknął również Thanatos. Na dworze Syzyfa odnalazł go i uwolnił Hermes. Bóg Nocy rozpostarł swe skrzydła i, rozpoczynając od Syzyfa, zebrał podwójne żniwo, mszcząc się za lata uwięzienia. Łódź Charona prawie się przepełniła. Syzyfa spotkała po śmierci okrutna kara. W podziemiach miał toczyć przed sobą olbrzymi głaz na wysoką górę. Gdy był już tuż przed wierzchołkiem głaz wymykał mu się z rąk i spadał w dół. Musiał Syzyf zaczynać swą pracę od początku.
Szybki test:
Syzyf był władcą:a) Teb
b) Troi
c) Sparty
d) Koryntu
Rozwiązanie
Bogiem śmierci był:
a) Cerber
b) Tanatos
c) Chiron
d) Hades
Rozwiązanie
Swoją karę Syzyf odbywał:
a) na Olimpie
b) w Tartarze
c) na wzgórzach Kaukazu
d) w Beocji
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies