Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mitologia
Eurysteusz niepokoił się faktem, że Herakles wciąż powraca żywy po wykonaniu niebezpiecznych zadań. Postanowił wysłać go na koniec świata po stado Geryona, olbrzyma o trzech głowach, sześciu ramionach i sześciu nogach. Posiadał stado czerwonych byków strzeżonych przez dwugłowego psa. W drodze Herakles dotarł do wybrzeży libijskich, gdzie założył wiele osad. Stoczył także zwycięską walkę z niezwykłej siły olbrzymem Anteuszem, synem Posejdona i Ziemi. W zielonej i słonecznej krainie założył miasto Hekatompylos. Następnie dotarł do skalnej mierzei oddzielającej morze od oceanu. Skruszył skały tworząc przesmyk i oznaczył jego końce dwoma cyplami (słupy Heraklesa w Cieśninie Gibraltarskiej). Herakles odczuwając palące słońce zamierzył się na Heliosa. Bóg w podziwie dla męstwa zaprosił go do swego rydwanu. Heros dotarł do wyspy Erythei – siedziby Geryona. Bez trudu pokonał stróżującego psa oraz olbrzymiego pasterza i zaczął gonić stado w stronę brzegu. U boku Geryona do walki stanęła sama Hera, jednak Herakles drasnął ją zatrutą strzałą i musiała powrócić na Olimp, by się leczyć. Po pokonaniu olbrzyma ruszył wraz ze stadem przez Iberię i Italię do Myken.
Trwała wówczas wielka wojna Olimpijczyków z Gigantami. Zeus posłał po Heraklesa Atenę w bojowym szyszaku. Herakles siał wśród przeciwników zniszczenie. Stanął przed nim najpotężniejszy, ufny w swą moc Alkioneusz. Strzały nie imały się go, wciąż przybywało mu mocy. Herakles poznawszy, że sił dodaje mu rodzinna ziemia, przeniósł Giganta i zabił pierwszą strzałą. Kolejnym przeciwnikiem był Porfirion, jednak w zwycięstwie pomógł Zeus, który oślepił Giganta. Zeus i inni bogowie także dobrze sobie radzili w walce i wkrótce pokonali najeźdźców. Po zwycięstwie Herakles ruszył ze swym stadem do Myken. Eurysteusz, mimo że heros wykonał dziesięć prac przypomniał, że dwóch z nich nie mógł zaliczyć i nakazał mu przyniesienie trzech złotych jabłek hesperyjskich. Były to jabłka rosnące na jabłoni ofiarowanej przez Gaję jako prezent ślubny jej dzieciom – Zeusowi i Herze. Strzegł ich stugłowy smok oraz cztery nimfy zwane Hesperydami. Nikt nie wiedział, gdzie owo drzewo rosło. Herakles wędrował przez Tesalię (zabił tam olbrzyma Termerosa), następnie pokonał olbrzyma Kyknosa, przez Ilirię dotarł do brzegów Erydanu. Nimfy skierowały go do boga wód Nereusza, którego jednak musiał pokonać w walce, by zyskać wskazanie drogi. Wiodła ona przez Libię i Egipt, gdzie pokonał zabijającego wszystkich cudzoziemców króla Buzyrysa. W górach Kaukazu uwolnił Prometeusza, za którego życie dobrowolnie do podziemi udał się cierpiący centaur Chiron.
Doszedł na kraniec świata, gdzie wśród wysokich gór Tytan Atlas podtrzymywał nieboskłon. Prometeusz poradził Heraklesowi, by sam nie zrywał jabłek, lecz poprosił o to Atlasa. Atlas przerzucił ciężar na plecy herosa i udał się do gaju hesperyjskiego po owoce. Jego córki Hesperydy uśpiły smoka i mógł zerwać owoce z drzewa Matki-Gai. Atlas nie chciał jednak nadal wykonywać swej pracy. Herakles użył podstępu i poprosił Tytana, by pokazał mu jak właściwe podtrzymywać niebo i uwolnił się od ciężaru. Zaniósł jabłka do Myken i złożył je na ołtarzu Ateny. Bogini jednak pozwoliła mu zjeść owoce, dzięki czemu odzyskał młodzieńczy wygląd i siły.Mit o Heraklesie – streszczenie
Autor: Jakub RudnickiEurysteusz niepokoił się faktem, że Herakles wciąż powraca żywy po wykonaniu niebezpiecznych zadań. Postanowił wysłać go na koniec świata po stado Geryona, olbrzyma o trzech głowach, sześciu ramionach i sześciu nogach. Posiadał stado czerwonych byków strzeżonych przez dwugłowego psa. W drodze Herakles dotarł do wybrzeży libijskich, gdzie założył wiele osad. Stoczył także zwycięską walkę z niezwykłej siły olbrzymem Anteuszem, synem Posejdona i Ziemi. W zielonej i słonecznej krainie założył miasto Hekatompylos. Następnie dotarł do skalnej mierzei oddzielającej morze od oceanu. Skruszył skały tworząc przesmyk i oznaczył jego końce dwoma cyplami (słupy Heraklesa w Cieśninie Gibraltarskiej). Herakles odczuwając palące słońce zamierzył się na Heliosa. Bóg w podziwie dla męstwa zaprosił go do swego rydwanu. Heros dotarł do wyspy Erythei – siedziby Geryona. Bez trudu pokonał stróżującego psa oraz olbrzymiego pasterza i zaczął gonić stado w stronę brzegu. U boku Geryona do walki stanęła sama Hera, jednak Herakles drasnął ją zatrutą strzałą i musiała powrócić na Olimp, by się leczyć. Po pokonaniu olbrzyma ruszył wraz ze stadem przez Iberię i Italię do Myken.
Trwała wówczas wielka wojna Olimpijczyków z Gigantami. Zeus posłał po Heraklesa Atenę w bojowym szyszaku. Herakles siał wśród przeciwników zniszczenie. Stanął przed nim najpotężniejszy, ufny w swą moc Alkioneusz. Strzały nie imały się go, wciąż przybywało mu mocy. Herakles poznawszy, że sił dodaje mu rodzinna ziemia, przeniósł Giganta i zabił pierwszą strzałą. Kolejnym przeciwnikiem był Porfirion, jednak w zwycięstwie pomógł Zeus, który oślepił Giganta. Zeus i inni bogowie także dobrze sobie radzili w walce i wkrótce pokonali najeźdźców. Po zwycięstwie Herakles ruszył ze swym stadem do Myken. Eurysteusz, mimo że heros wykonał dziesięć prac przypomniał, że dwóch z nich nie mógł zaliczyć i nakazał mu przyniesienie trzech złotych jabłek hesperyjskich. Były to jabłka rosnące na jabłoni ofiarowanej przez Gaję jako prezent ślubny jej dzieciom – Zeusowi i Herze. Strzegł ich stugłowy smok oraz cztery nimfy zwane Hesperydami. Nikt nie wiedział, gdzie owo drzewo rosło. Herakles wędrował przez Tesalię (zabił tam olbrzyma Termerosa), następnie pokonał olbrzyma Kyknosa, przez Ilirię dotarł do brzegów Erydanu. Nimfy skierowały go do boga wód Nereusza, którego jednak musiał pokonać w walce, by zyskać wskazanie drogi. Wiodła ona przez Libię i Egipt, gdzie pokonał zabijającego wszystkich cudzoziemców króla Buzyrysa. W górach Kaukazu uwolnił Prometeusza, za którego życie dobrowolnie do podziemi udał się cierpiący centaur Chiron.
Ostatnim zadaniem miało być sprowadzenie z podziemi Hadesu Cerbera, stróża piekieł o trzech paszczach zionących ogniem i smoczym ogonie. Udał się do Eleusis do mędrca znającego tajniki Tartaru – Eumolposa, który wskazał mu wejście do podziemi. Przewodnik dusz, Hermes, poprowadził go do bram. Po drodze spotkał Meleagra i obiecał pozdrowić jego rodzinę. Spotkał też Tezeusza i jego przyjaciela Peiritoosa przykutych do skał za próbę uprowadzenia Persefony. Udało mu się uwolnić Tezeusza. Na straży stał sam Hades, którego Herakles ugodził strzałą. Zgodził się na zabranie Cerbera, pod warunkiem pokonania go, jednak bez żadnej broni. Udało mu się spętać stróża piekieł i wraz z Tezeuszem opuścił Podziemia. Eurysteusz przeraził się na widok trzygłowego monstrum, a uwolniona bestia pognała powrotem do Tartaru. Po latach trudów Herakles uwolnił się od wielkiego brzemienia i Euryseuszowej służby – wykonał dwanaście nadludzkich prac.
strona: 1 2 3 4
Szybki test:
Żona Heraklesa zabita przez niego w szale to:a) Dejanira
b) Megara
c) Iola
d) Alkmena
Rozwiązanie
Odyseusz uczestniczył w wojnie Olimpijczyków z:
a) centaurami
b) tytanami
c) gigantami
d) satyrami
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies