Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Odprawa posłów greckich
Jego sÅ‚owa zostaÅ‚y caÅ‚kowicie zlekceważone przez króla. Priam wyÅ›miewaÅ‚ siÄ™ z przezornoÅ›ci Antenora, oskarżaÅ‚ go o zbytniÄ… strachliwość, lecz ten nie zamierzaÅ‚ zmienić zdania na temat nadchodzÄ…cej wojny: „O królu, teraz siÄ™ bać lepiej, bo za takÄ… / BojaźniÄ… i opatrzność, i gotowość roÅ›cie. / Wonczas już prózny rozmysÅ‚, bo już abo siÄ™ bić, / Abo uciekać trzeba: trzeciego nic nie masz”.
W pewnym momencie Antenor ujrzaÅ‚ nadchodzÄ…cÄ… kobietÄ™. Zdziwiony jej wyglÄ…dem (potargane wÅ‚osy, blada twarz, drżąca sylwetka, ciężki oddech, wywracajÄ…ce siÄ™ oczy, krÄ™cÄ…ca gÅ‚owa), zapytaÅ‚ króla o tożsamość niezwykÅ‚ej biaÅ‚ogÅ‚owej. Po chwili dowiedziaÅ‚ siÄ™, że byÅ‚a to Kasandra – córka Priama! KobietÄ™ „ogarniaÅ‚” duch Apollinowy, czyli prorocze natchnienie.
Według mitologii Apollo obdarzył Kasandrę darem jasnowidzenia w zamian za obietnicę wiecznej miłość. Ponieważ nie dotrzymała ona słowa i wzgardziła bogiem, sprawił, że nikt nie wierzył jej słowom.
Kobieta, zmÄ™czona natchnieniem, zaczęła skarżyć siÄ™ do Apollona i prosić o chwilÄ™ odpoczynku. MiaÅ‚a mu za zÅ‚e, że obdarzyÅ‚ jÄ… darem, w który nikt nie wierzyÅ‚. Jej proroctwa „szÅ‚y na wiatr”: „nie majÄ…c u ludzi wiÄ™cej / Wiary nad baÅ›ni prózne i sny znikome?”.
Nagle Kasandra zapadÅ‚a w dziwny stan. Nie panowaÅ‚a nas wÅ‚asnym ciaÅ‚em i duchem, nie widziaÅ‚a Å›wiatÅ‚a. Wokół niej zapadÅ‚a noc. W trakcie swej mowy proroczej wypowiedziaÅ‚a znaczÄ…ce sÅ‚owa: „Nieszczęśliwa to ziemia i brzeg nieszczÄ™sny, / Gdzie ta Å‚ani wypÅ‚ynie; nieszczÄ™sna knieja, / Gdzie wnidzie i gdzie gÅ‚adki swój bok poÅ‚oży / Wszytki stopy, wszytki jej Å‚ożyska muszÄ… / KrwiÄ… opÅ‚ynąć; upadek, pożogÄ™, pustki / Z sobÄ… niesie”.
Potem zaczęła użalać siÄ™ nad losem ukochanej ojczyzny. WidziaÅ‚a swego brata ciÄ…gniÄ™tego wokół murów trojaÅ„skich przez tesalskie konie. WiedziaÅ‚a, że Hektor umrze, że jego ciaÅ‚o Priam bÄ™dzie musiaÅ‚ odkupić. Dalej nazwaÅ‚a Achillesa „srogim Trupokupczem”, przewidujÄ…c, iż ten weźmie za ciaÅ‚o polegÅ‚ego Hektora zÅ‚oto. ByÅ‚a także pewna, że podzieli on los jej brata, że zginie od strzaÅ‚y Parysa.
Kasandra opowiedziaÅ‚a nawet o koniu trojaÅ„skim, ostrzegajÄ…c, by nie wprowadzać go na teren Troi: „A to co za koÅ„ / Tak wielki na poboju sam jeden stoi? / Nie wódźcie go do stajniej, radzÄ™, nie wódźcie: / Bije ten koÅ„ i kÄ…sze; spalcie go raczej, / JeÅ›li sami od niego zgorzeć nie chcecie”. Na koniec córka zwróciÅ‚a siÄ™ do Priama i swej matki ze smutnÄ… przepowiedniÄ… losów najbliższych i poddanych: „Syny wszytki pobijÄ…, dziewki w niewolÄ… / ZabiorÄ…; drugie g'woli trupom umarÅ‚ym / Na ich grobiech bić bÄ™dÄ…. Matko, ty dziatek / Swoich pÅ‚akać nie bÄ™dziesz, ale wyć bÄ™dziesz!” Po sÅ‚owach Kasandry Chorus wyprowadziÅ‚ kobietÄ™ ze sceny. „Odprawa posłów greckich” - streszczenie szczegółowe
Autor: Karolina MarlêgaJego sÅ‚owa zostaÅ‚y caÅ‚kowicie zlekceważone przez króla. Priam wyÅ›miewaÅ‚ siÄ™ z przezornoÅ›ci Antenora, oskarżaÅ‚ go o zbytniÄ… strachliwość, lecz ten nie zamierzaÅ‚ zmienić zdania na temat nadchodzÄ…cej wojny: „O królu, teraz siÄ™ bać lepiej, bo za takÄ… / BojaźniÄ… i opatrzność, i gotowość roÅ›cie. / Wonczas już prózny rozmysÅ‚, bo już abo siÄ™ bić, / Abo uciekać trzeba: trzeciego nic nie masz”.
W pewnym momencie Antenor ujrzaÅ‚ nadchodzÄ…cÄ… kobietÄ™. Zdziwiony jej wyglÄ…dem (potargane wÅ‚osy, blada twarz, drżąca sylwetka, ciężki oddech, wywracajÄ…ce siÄ™ oczy, krÄ™cÄ…ca gÅ‚owa), zapytaÅ‚ króla o tożsamość niezwykÅ‚ej biaÅ‚ogÅ‚owej. Po chwili dowiedziaÅ‚ siÄ™, że byÅ‚a to Kasandra – córka Priama! KobietÄ™ „ogarniaÅ‚” duch Apollinowy, czyli prorocze natchnienie.
Według mitologii Apollo obdarzył Kasandrę darem jasnowidzenia w zamian za obietnicę wiecznej miłość. Ponieważ nie dotrzymała ona słowa i wzgardziła bogiem, sprawił, że nikt nie wierzył jej słowom.
Kobieta, zmÄ™czona natchnieniem, zaczęła skarżyć siÄ™ do Apollona i prosić o chwilÄ™ odpoczynku. MiaÅ‚a mu za zÅ‚e, że obdarzyÅ‚ jÄ… darem, w który nikt nie wierzyÅ‚. Jej proroctwa „szÅ‚y na wiatr”: „nie majÄ…c u ludzi wiÄ™cej / Wiary nad baÅ›ni prózne i sny znikome?”.
Nagle Kasandra zapadÅ‚a w dziwny stan. Nie panowaÅ‚a nas wÅ‚asnym ciaÅ‚em i duchem, nie widziaÅ‚a Å›wiatÅ‚a. Wokół niej zapadÅ‚a noc. W trakcie swej mowy proroczej wypowiedziaÅ‚a znaczÄ…ce sÅ‚owa: „Nieszczęśliwa to ziemia i brzeg nieszczÄ™sny, / Gdzie ta Å‚ani wypÅ‚ynie; nieszczÄ™sna knieja, / Gdzie wnidzie i gdzie gÅ‚adki swój bok poÅ‚oży / Wszytki stopy, wszytki jej Å‚ożyska muszÄ… / KrwiÄ… opÅ‚ynąć; upadek, pożogÄ™, pustki / Z sobÄ… niesie”.
Potem zaczęła użalać siÄ™ nad losem ukochanej ojczyzny. WidziaÅ‚a swego brata ciÄ…gniÄ™tego wokół murów trojaÅ„skich przez tesalskie konie. WiedziaÅ‚a, że Hektor umrze, że jego ciaÅ‚o Priam bÄ™dzie musiaÅ‚ odkupić. Dalej nazwaÅ‚a Achillesa „srogim Trupokupczem”, przewidujÄ…c, iż ten weźmie za ciaÅ‚o polegÅ‚ego Hektora zÅ‚oto. ByÅ‚a także pewna, że podzieli on los jej brata, że zginie od strzaÅ‚y Parysa.
Epilog
Priam wspomniał, iż jego żonie, Hekubie, dzień przed narodzinami Parysa przyśniło się, iż Troja spłonie. Antenor ponownie poprosił króla, by zorganizował przygotowania do obrony miasta. Rotmistrz doniósł Priamowi, iż Grecy rozpoczęli atak na posterunki graniczne. Więzień, którego przyprowadził mężczyzna, dodał, iż wielka ofensywa grecka na Troję jest już w drodze. Priam rozkazał, aby następnego dnia zwołać naradę, na której omówiona zostanie kwestia obrony Troi. Antenor wnioskował, by radzono też nad tym, jak zaatakować Greków, a nie tylko na nich czekać .
Antenor jeszcze raz poprosiÅ‚ króla, by nie lekceważyÅ‚ przepowiedni Kasandry. Wówczas Priam przypomniaÅ‚ sobie wróżbÄ™ swej żony Hekuby, która przed urodzeniem Aleksandra opowiedziaÅ‚a mężowi swój sen: „ÅšniÅ‚o siÄ™ jej już na dniu, że miasto dzieciÄ™cia / PochodniÄ… urodziÅ‚a”. Antenor wykorzystaÅ‚ ten moment na ponownÄ… próbÄ™ przekonania króla o koniecznoÅ›ci przygotowania siÄ™ na obronÄ™ przed Grekami.
RozmowÄ™ przerwaÅ‚o pojawienie siÄ™ Rotmistrza i Więźnia. Pierwszy powiadomiÅ‚ ich o tym, że Grecy zaatakowali posterunki graniczne Trojan. ZeszÅ‚ego dnia okoÅ‚o poÅ‚udnia do brzegów przybiÅ‚o pięć galer. Choć ich dowódcy nie porywali ludzi, to jednak przywÅ‚aszczyli sobie bydÅ‚o. Po kłótni i starciu z Grekami, Rotmistrz dowiedziaÅ‚ siÄ™ od pojmanego Więźnia, że: „TysiÄ…c galer na kotwiach pogotowiu stoi / W Aulidzie, którzy tylko na posÅ‚y czekajÄ…, / A ci jeÅ›li Heleny nazad nie przyniosÄ… / (Jakoż widzÄ™, że bez niej tak na morze wsiedli). / Wszytko siÄ™ wojsko tedyż ma ruszyć i prosto / Ku Troi żagle podać”. OddziaÅ‚ami wroga dowodziÅ‚ Agamemnon, brat Menelaosa.
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Szybki test:
Hekuba – żona Priama - która przed urodzeniem Aleksandra miaÅ‚a sen, w którym urodziÅ‚a:a) konia
b) węża
c) pochodniÄ™
d) wojownika
RozwiÄ…zanie
Kto nazwaÅ‚ TrojÄ™ nierzÄ…dnym, bliskim „zginienia” królestwem?
a) Menelaos
b) Helena
c) Ulisses
d) Kasandra
RozwiÄ…zanie
Oddziałami Greków dowodził brat Menelaosa:
a) Achilles
b) Patrokles
c) Hektor
d) Agamemnon
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies