Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Odprawa posłów greckich

Cechy dramatu antycznego na przykładzie struktury i kompozycji „Odprawy posłów greckich”

Autor: Karolina Marl�ga

Jan Kochanowski stworzył dramat na wzór antycznej tragedii. Odprawa posłów greckich spełnia wymogi gatunku.

Dzieli się na Prologos (prolog, czyli wstęp), pięć Epejsodionów (epizody) i Stasimony (pieśni chóru) oraz Epilog. Każda cześć spełniała określoną funkcję. Ich układ przedstawiał się następująco:

- Prologos (prolog, czyli wstęp) – zawiera informacje o wydarzeniach mających miejsce przed akcją właściwą dramatu.

- Epejsodion pierwsze – Kochanowski zarysowuje główny konflikt dramatu.

- Epejsodion drugie – czytelnik obserwuje narastanie konfliktu.

- Epejsodion trzecie – jest kulminacją akcji dramatu. Podczas rozmowy Heleny z Posłem czytelnik otrzymuje sygnały nachodzącej nieuchronnie katastrofy, czyli wojny.

- Epejsodion czwarte – przykład zagmatwania sytuacji, która staje się coraz bardziej niebezpieczna.

- Epejsodion piąte – następuje katastrofa. Kasandra przewiduje zagładę Troi, śmierć jej mieszkańców, niewolę.

- Epilog – scena z Rotmistrzem i Więźniem jest zapowiedzią nadchodzącej wojny z Grecją.

Zasady tragedii antycznej na przykładzie „Odprawy posłów greckich”:

Poza powyższym układem w kompozycji tragedii obowiązywały podstawowe zasady:

Zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji:

1.Jedność miejsca polegała na umiejscowieniu akcji i bohaterów tylko w jednym miejscu (pałacowym dziedzińcu w Troi). O zdarzeniu, które rozegrało się gdzie indziej, informowali specjalni posłańcy, np. Poseł czy Rotmistrz.

2.Jedność czasu - ograniczała czas trwania tragedii najwyżej do jednej doby (antyczni twórcy dążyli, by czas trwania akcji równał się czasowi trwania tragedii), rozpoczynając akcję o wschodzie, a kończąc o zachodzie słońca; w Odprawie posłów greckich akcja trwa od sześciu do ośmiu godzin.

3.Jedność akcji zawężała treść dramatu tylko do jednego, głównego konfliktu – żądania wydania Heleny Grekom. Dotyczy jednego niewielkiego epizodu z historii wojny trojańskiej. Brak jest wątków pobocznych, epizodów.

Język dramatu jest przykładem eksperymentu nad jego wierszową formą. Kochanowski, wbrew antycznym regułom zaniechania rymów, posługiwania się jedynie rytmem oraz licznymi środkami stylistycznymi, wprowadził wiersz biały (bezrymowy) o trzech długościach: jedenastozgłoskowiec, dwunastozgłoskowiec i trzynastozgłoskowiec. Występuje on w partiach monologowych i dialogowych tragedii i ma za zadanie dodać rytmiczności tekstowi.

Z kolei bardzo ciekawe neologizmy pojawiają się w trzeciej pieśni chóru („pławaczka”, „uznawca”, „stokorodna”). Podobnie jest z peryfrazami („mokre słonych wód ścieżki”).

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Odprawa posłów greckich” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Odprawy posłów greckich” w pigułce	Geneza i tytuł „Odprawy posłów greckich” Czas i miejsce akcji „Odprawy posłów greckich” „Odprawa posłów greckich” jako dramat moralno-polityczny Zarys historii Heleny i Parysa (mit tebański) „Odprawa posłów greckich” przykładem utworu parenetycznego „Odprawa posłów greckich” jako tragedia humanistyczna Problemy XVI-wiecznej Polski ukazane w „Odprawie posłów greckich” - polityczna wymowa utworu Jan Kochanowski - biografia Obraz polskiego społeczeństwa w „Odprawie posłów greckich” Uniwersalizm treści „Odprawy posłów greckich” Cechy dramatu antycznego na przykładzie struktury i kompozycji „Odprawy posłów greckich” Motywy literackie w „Odprawie posłów greckich” Kalendarium twórczości Jana Kochanowskiego Cytaty z twórczości Kochanowskiego Najważniejsze cytaty „Odprawy posłów greckich” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka bohaterów „Odprawy posłów greckich”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies