Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Odprawa posłów greckich

„Odprawa posłów greckich” przykładem utworu parenetycznego

Autor: Karolina Marl�ga

Termin literatura parenetyczna pochodzi z języka greckiego (parainetikós) i oznacza: „doradczy”. W krąg ten zaliczane są utwory dydaktyczno-moralistyczne, pouczające, kształtujące i propagujące wzorce zachowania i sposoby postępowania, związane z odgrywaniem określonych ról społecznych. Twórcą literatury parenetycznej jest grecki mówca i pedagog - Isokrates, autor mów pełnych wskazówek politycznych i estetycznych, napisanych dla pewnego władcy.
W starożytnej Grecji zajęto się wzorem obywatela, w Rzymie zaś gospodarza, żołnierza, konsula, mówcy, trybuna. Z kolei w średniowieczu propagowanym ideałem był rycerz, święty i władca, czego przykładem jest poemat Dzieje Tristana i Izoldy, zaś w epoce renesansu i baroku te z Księcia M. Machiavellego czy Żywotu człowieka poczciwego i Zwierciadła Mikołaja Reja.

Przykładem literatury parenetycznej jest Odprawa posłów greckich Jana Kochanowskiego. Temat autor zaczerpnął z mitu o wojnie trojańskiej, opisanej w Iliadzie Homera.
Aleksandra obdarzył takimi cechami, jak egoizm, egocentryzm, dbałość o prywatny interes i duma, wpisując go do polskiej literatury jako przykład bohatera negatywnego.

Całkowicie innym człowiekiem, przeciwieństwem Parysa, jest z kolei Antenor – symbol szczerego patriotyzmu, szlachetności oraz dojrzałej mądrości. W swych wyborach kieruje się przede wszystkim dobrem ojczyzny, zapominając przy tym o prywatnym szczęściu czy wygodzie. Nie daje się zmanipulować sprytnemu i przebiegłemu Aleksandrowie czy grającemu na uczuciach Ikateonowi, wzywając – mimo poniesionej klęski (nie udało mu się przekonać rady do oddania Heleny posłom greckim) – do obrony kraju.

Reszta bohaterów dramatu, choć występująca na jego kartach, nie stanowi już tak wyraźnego przykładu parenezy. Jak pisze Ziomek: „[…] postaci tragedii są albo typami uogólniającymi poglądy polityczne, dążenia, wady i zalety poszczególnych warstw wewnątrz klasy szlacheckiej, albo (jak Chorus, Helena, Pani Stara, Kasandra) – odgrywają role pomocnicze”.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Odprawa posłów greckich” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Odprawy posłów greckich” w pigułce	Geneza i tytuł „Odprawy posłów greckich” Czas i miejsce akcji „Odprawy posłów greckich” „Odprawa posłów greckich” jako dramat moralno-polityczny Zarys historii Heleny i Parysa (mit tebański) „Odprawa posłów greckich” przykładem utworu parenetycznego „Odprawa posłów greckich” jako tragedia humanistyczna Problemy XVI-wiecznej Polski ukazane w „Odprawie posłów greckich” - polityczna wymowa utworu Jan Kochanowski - biografia Obraz polskiego społeczeństwa w „Odprawie posłów greckich” Uniwersalizm treści „Odprawy posłów greckich” Cechy dramatu antycznego na przykładzie struktury i kompozycji „Odprawy posłów greckich” Motywy literackie w „Odprawie posłów greckich” Kalendarium twórczości Jana Kochanowskiego Cytaty z twórczości Kochanowskiego Najważniejsze cytaty „Odprawy posłów greckich” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka bohaterów „Odprawy posłów greckich”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies