Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie
Wkrótce wybuchła wojna polko-bolszewicka i Cezary wstąpił do armii, podobnie jak wszyscy jego koledzy z fakultetu. Chociaż nie podobała mu się myśl walki z Sowietami, to zaciągnął się, aby uniknąć pomówień o zdradę czy tchórzostwo. „Ów snobizm wojenny silniejszy był niż przekonania i sympatia dla tamtej strony”. Pan Gajowiec otwarcie mówił, że decyzja Cezarego jest dla niego klęską. Młodzieniec został oddelegowany na pole bitwy w pod Warszawą. Z czasem, bolszewicy dotarli w pobliże stolicy Polski, paląc za sobą pomniejsze miasteczka. Gdy byli już na przedmieściach, cała ludność Warszawy zaczęła uciekać w panice. Cezary wszedł do jednej z kawiarni i zastał tam, ku swojemu zdziwieniu, pełną salę kobiet i mężczyzn żydowskiego pochodzenia. Mówiono o nich „plutokracja miasta Warszawy”, czyli najbogatsi przedsiębiorcy, rządzący de facto stolicą. Żydzi sprzeczali się ze sobą o to, jak zachowają się bolszewicy po przejęciu władzy. Jedni optowali za tym, że wszystko będzie dobrze, zapewniali, iż „osioł obładowany złotem wejdzie do najbardziej niedostępnej fortecy”, co oznaczało, że z każdym można dojść do ugody. Inni wyrażali obawę, że mogą być z tego wszystkiego nieprzyjemności. Popierający tych drugich krzyczeli, że przecież bolszewicy to barbarzyńcy i łobuzy. Pierwsi uważali, ze to są zwykłe plotki i pomówienia. Wreszcie spór ucichł, a ustaleniem, jakie ostatecznie padło było lakoniczne: „Zobaczymy...”.
Cezary przyglądał się temu z boku, pijąc wodę. Rozważał sensem swojego udziału w wojnie. Chciał, aby w Polsce panował proletariat, ale wówczas wojsko sowieckie musiałoby zwyciężyć. „Wahał się w sobie, iż zdradza sprawę robotniczą”. Jednak dyskusja, jakiej był właśnie świadkiem, przekonała go, że musi przeciwstawić się bolszewikom, ponieważ zamiast wprowadzać w życie hasła rewolucji mordują, niszczą i grabią. Drugim elementem, który pchnął go do podjęcia tej decyzji był niezwykły entuzjazm, którym wykazywali się Polacy. Rodacy Cezarego nie walczyli z burżuazją, a z najeźdźcą. Baryka był świadomy tego, że w obronie ojczyzny każdy Polak był gotów oddać życie. Cezary „Chciał dowiedzieć się, co naprawdę kryje się w samym rdzeniu tego ich entuzjazmu, jaka idea zasadnicza, jaka siła, jaka wewnątrz skręcona sprężyna rozpręża się i popycha ich do dzieła. No, i co ta siła jest warta”.
* * *„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie
Autor: Karolina MarlgaWkrótce wybuchła wojna polko-bolszewicka i Cezary wstąpił do armii, podobnie jak wszyscy jego koledzy z fakultetu. Chociaż nie podobała mu się myśl walki z Sowietami, to zaciągnął się, aby uniknąć pomówień o zdradę czy tchórzostwo. „Ów snobizm wojenny silniejszy był niż przekonania i sympatia dla tamtej strony”. Pan Gajowiec otwarcie mówił, że decyzja Cezarego jest dla niego klęską. Młodzieniec został oddelegowany na pole bitwy w pod Warszawą. Z czasem, bolszewicy dotarli w pobliże stolicy Polski, paląc za sobą pomniejsze miasteczka. Gdy byli już na przedmieściach, cała ludność Warszawy zaczęła uciekać w panice. Cezary wszedł do jednej z kawiarni i zastał tam, ku swojemu zdziwieniu, pełną salę kobiet i mężczyzn żydowskiego pochodzenia. Mówiono o nich „plutokracja miasta Warszawy”, czyli najbogatsi przedsiębiorcy, rządzący de facto stolicą. Żydzi sprzeczali się ze sobą o to, jak zachowają się bolszewicy po przejęciu władzy. Jedni optowali za tym, że wszystko będzie dobrze, zapewniali, iż „osioł obładowany złotem wejdzie do najbardziej niedostępnej fortecy”, co oznaczało, że z każdym można dojść do ugody. Inni wyrażali obawę, że mogą być z tego wszystkiego nieprzyjemności. Popierający tych drugich krzyczeli, że przecież bolszewicy to barbarzyńcy i łobuzy. Pierwsi uważali, ze to są zwykłe plotki i pomówienia. Wreszcie spór ucichł, a ustaleniem, jakie ostatecznie padło było lakoniczne: „Zobaczymy...”.
Cezary przyglądał się temu z boku, pijąc wodę. Rozważał sensem swojego udziału w wojnie. Chciał, aby w Polsce panował proletariat, ale wówczas wojsko sowieckie musiałoby zwyciężyć. „Wahał się w sobie, iż zdradza sprawę robotniczą”. Jednak dyskusja, jakiej był właśnie świadkiem, przekonała go, że musi przeciwstawić się bolszewikom, ponieważ zamiast wprowadzać w życie hasła rewolucji mordują, niszczą i grabią. Drugim elementem, który pchnął go do podjęcia tej decyzji był niezwykły entuzjazm, którym wykazywali się Polacy. Rodacy Cezarego nie walczyli z burżuazją, a z najeźdźcą. Baryka był świadomy tego, że w obronie ojczyzny każdy Polak był gotów oddać życie. Cezary „Chciał dowiedzieć się, co naprawdę kryje się w samym rdzeniu tego ich entuzjazmu, jaka idea zasadnicza, jaka siła, jaka wewnątrz skręcona sprężyna rozpręża się i popycha ich do dzieła. No, i co ta siła jest warta”.
Wraz ze swoim niewielkim oddziałem Cezary dotarł do Radzymina, gdzie jeszcze niedawno odbyła się bitwa, którą bolszewicy sromotnie przegrali.
Niewielki oddział, w którym znalazł się Cezary, przebył most na Wiśle, minął Pragę i dotarł do przedmieścia Warszawy. Żołnierze stanęli przed polem, nad którym unosił się wielki tuman kurzu. Po czasie zauważyli, że zmierza ku nim wielka kolumna bolszewickich jeńców. Rosjanie szli boso po radzimińskiej szosie, popędzani przez polskich żołnierzy. Oddział Cezarego przypatrywał się jeńcom ze zdumieniem. Nagle przed maszerujących, pojmanych bolszewików wyskoczyła starsza kobieta i zaczęła im wygrażać pięściami, krzycząc: „Przyszedłeś Warszawę zdobywać, śmierdziuchu moskiewski, jeden z drugim?... Dawno cię tu nie widzieli, mordo sobacza? Jużeś naszych zwyciężył?... Idziesz zasiadać w kucki na złotej sali w królewskim zamku?”. Rosjanie obawiali się, że kobieta może zachęcić przyglądających się temu żołnierzy polskich do rozpoczęcia rzezi. Staruszka dalej ubliżała jeńcom. Z czasem dała sobie jednak spokój i kolumna ruszyła w kierunku Pragi.
Oddział Cezarego kontynuował swój marsz. Wreszcie, w nocy, dotarli do Radzymina, maleńkiej miejscowości, zniszczonej niemal doszczętnie przez działania wojenne. Do oddziału wyszedł francuski oficer. Mężczyzna wsiadł do kosza przymocowanego u boku motocyklu i nakazał polskiemu szoferowi ruszać na Wyszków. Żołnierze z oddziału Cezarego śmiali się, że stary Francuz w pojedynkę chce gonić uciekających bolszewików. Dowódca nakazał dalszy marsz w kierunku nieprzyjaciela, aby sprawdzić, czy naprawdę się wycofywał, czy może planował ponowne uderzenie na Warszawę.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42
Szybki test:
Dlaczego Wanda Okrzyńska została wysłana na wieś?a) nudziła się podczas wakacji w mieście
b) zalecił jej to lekarz
c) nie zdała do szóstej klasy
d) odwiedziła chorą ciotkę
Rozwiązanie
U częstochowskiego „mistrza Poola” Hipolit zamówił dla Cezarego:
a) smoking
b) garnitur
c) płaszcz
d) frak
Rozwiązanie
Laura umówiła się z Cezarym w Warszawie:
a) w Ogrodzie Saskim
b) w Parku Praskim
c) w Łazienkach
d) w kawiarni
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies