Życiorys Stefana Żeromskiego ostatnidzwonek.pl
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

Życiorys Stefana Żeromskiego

Autor: Karolina Marlêga

UrodziÅ‚ siÄ™ 14 października 1864 roku w Strawczynie koÅ‚o Kielc. WychowywaÅ‚ siÄ™ w miejscowoÅ›ci Ciekoty, poÅ‚ożonej w Górach ÅšwiÄ™tokrzyskich. Ojciec Stefana – Wincenty wziÄ…Å‚ udziaÅ‚ w powstaniu styczniowym, przez co, po jego upadku, w wyniku represji rosyjskich, straciÅ‚ majÄ…tek. Uboga, choć ze szlacheckimi korzeniami, rodzina Å»eromskich w 1873 roku posÅ‚aÅ‚a dziewiÄ™cioletniego wówczas Stefana do elementarnej szkoÅ‚y w Psarach. Rok później, dziesiÄ™cioletni już Stefan, trafiÅ‚ do kieleckiego Gimnazjum Miejskiego.

Badacze literatury twierdzą, że zetknięcie się artysty w tej placówce z rygorystyczną rusyfikacją znalazło swe odbicie w Syzyfowych pracach. Pewne jest natomiast, że kontakt z rosyjskim okupantem rozbudził patriotyzm artysty, co przełożyło się bezpośrednio na jego twórczość. W wieku dwudziestu dwóch lat ukończył gimnazjum, ale nie udało mu się zdać egzaminu maturalnego.

Powodem tego niepowodzenia były rozwinięte już pasje literackie, którym poświęcił się całkowicie, zaniedbując zwłaszcza matematykę.

W okresie pobierania nauki w kieleckim gimnazjum publikował już swoje pierwsze wiersze w lokalnej prasie. W tym okresie rozpoczął też pisanie Dzienników.

W roku 1886, Żeromski został przyjęty na studia do Instytutu Weterynarii w Warszawie (jednej z nielicznych wówczas szkół wyższych, która nie wymagała od swoich studentów matury). Ze względów finansowych był zmuszony przerwać naukę. Podjął się pracy guwernera, czyli korepetytora w domach ziemiańskich na Kielecczyźnie, Mazowszu, Podlasiu i w Nałęczowie.

Nałęczów stał się pierwowzorem Cisów.

WÅ‚aÅ›nie w NaÅ‚Ä™czowie Å»eromski poznaÅ‚ OktawiÄ™ z Radziwiłłów RodkiewiczowÄ… – swojÄ… późniejszÄ… małżonkÄ™, oraz BolesÅ‚awa Prusa – Å›wiadka na ich weselu. Zanim jednak rozpoczÄ…Å‚ pracÄ™ w charakterze guwernera, pisarz próbowaÅ‚ żyć ze swojej twórczoÅ›ci literackiej.

Niestety, jego utwory nie cieszyÅ‚y siÄ™ popularnoÅ›ciÄ…, co powodowaÅ‚o, że Å»eromski niejednokrotnie gÅ‚odowaÅ‚ – po prostu nie miaÅ‚ pieniÄ™dzy na jedzenie.
Jako korepetytor w dworach bogatej szlachty zebrał cenne doświadczenia, które wykorzystał w swojej późniejszej twórczości. Bohaterowie jego powieści często wywodzili się ze zubożałej szlachty, byli przyjmowaniu na salonach i kochali się w kobietach z wyższych sfer, lub przynajmniej mieli z nimi romanse.

W roku 1889 zadebiutowaÅ‚ w charakterze nowelisty na Å‚amach „Tygodnika Powszechnego”, a później na Å‚amach „GÅ‚osu”. Pierwszy sukces finansowy pozwoliÅ‚ Å»eromskiemu na zwiedzenie 1892 roku takich miast jak Zurych, WiedeÅ„, Praga, Monachium. JesieniÄ… tegoż roku poÅ›lubiÅ‚ swojÄ… ukochanÄ… OktawiÄ™ RodkiewiczowÄ… i wraz z niÄ… i jej córkÄ… z pierwszego małżeÅ„stwa wyjechaÅ‚ do Szwajcarii, gdzie dostaÅ‚ posadÄ™ bibliotekarza w Muzeum Narodowym Polskim w Raperswilu.

Już wtedy borykał się z gruźlicą. Praca w tej instytucji pozwoliła Żeromskiemu na dogłębne zbadanie dziejów polskiej emigracji dziewiętnastowiecznej oraz epoki napoleońskiej. Pobyt w Szwajcarii zaowocował także znajomościami z politykami reprezentującymi nurt socjalistyczny. W Polsce w 1895 roku wydano dwa zbiory opowiadań pisarza, pierwszy zatytułowany po prostu Opowiadania, drugi Rozdziobią nas kruki, wrony....

Obydwa zbiory prozy wydane były pod pseudonimem Maurycy Zych . Na obczyźnie powstają Syzyfowe prace.

Rodzina Żeromskich powraca do Polski w 1897 roku, gdzie na pisarza czekał już angaż w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie w charakterze bibliotekarza. W tym samym roku zostały opublikowane Syzyfowe prace, które ze względów politycznych zostały zakazane w zaborze rosyjskim. Żeromski musiał opublikować swoją powieść we Lwowie, znajdującym się wówczas pod zaborem austriackim. Posłużył się wtedy ponownie pseudonimem Maurycy Zych w obawie przed ewentualnymi represjami.

strona:    1    2  

Szybki test:

Ostatnia powieść Żeromskiego to:
a) Dzieje grzechu
b) Przedwiośnie
c) Wiatr od morza
d) Syzyfowe prace
RozwiÄ…zanie

Do elementarnej szkoły Żeromski uczęszczał:
a) w Psarach
b) w Ciekotach
c) w Owczarach
d) w Kielcach
RozwiÄ…zanie

Żeromski w Szwajcarii, w Raperswil piastował stanowisko:
a) administratora
b) bibliotekarza
c) nauczyciela
d) wykładowcy
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie
„PrzedwioÅ›nie” – streszczenie w piguÅ‚ce
Czas i miejsce akcji w „PrzedwioÅ›niu”
Geneza „PrzedwioÅ›nia”
Funkcja mitu szklanych domów w „PrzedwioÅ›niu”
Problemy spoÅ‚eczne w „PrzedwioÅ›niu”
Obraz rewolucji w „PrzedwioÅ›niu”
Interpretacja zakoÅ„czenia „PrzedwioÅ›nia”
Historia w „PrzedwioÅ›niu”
Znaczenie tytułu powieści
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „PrzedwioÅ›nia”
Wizje Polski w „PrzedwioÅ›niu”
Życiorys Stefana Żeromskiego
Problematyka psychologiczna „PrzedwioÅ›nia”
Konstrukcja, kompozycja i narracja „PrzedwioÅ›nia”
Filozofia w „PrzedwioÅ›niu”
Ekranizacje „PrzedwioÅ›nia”
Stefan Żeromski - kalendarium twórczości
Najważniejsze cytaty w „PrzedwioÅ›niu”
Bibliografia




Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka
Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzaÅ‚ego czternastolatka do wciąż niedojrzaÅ‚ego dwudziestoczterolatka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „PrzedwioÅ›nia”
Jadwiga Baryka - charakterystyka
Seweryn Baryka – charakterystyka



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies