Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie
Seweryn Baryka to ojciec Cezarego. Z pochodzenia był szlachcicem. Niestety jego rodzina została pozbawiona dawnego majątku i zasiliła szeregi tzw. szlachty pracującej. Za młodu nie zadbał o swoje wykształcenie, co nadrabiał później ciężką pracą.
„Seweryn Baryka byÅ‚ czÅ‚owiekiem z gruntu i do dna uczciwym (…)”, dlatego też cieszyÅ‚ siÄ™ sympatiÄ… wielu ludzi. Jego urzÄ™dnicza rozwijaÅ‚a siÄ™ kariera stopniowo. Z czasem osiÄ…gnÄ…Å‚ wysokie stanowisko. WyjechaÅ‚ na krótki urlop do Polski, kraju, z którego pochodziÅ‚, aby tam znaleźć żonÄ™. W Siedlcach poÅ›lubiÅ‚ JadwigÄ™ DÄ…browskÄ… i powróciÅ‚ z niÄ… do Rosji. NiedÅ‚ugo po tym narodziÅ‚ siÄ™ ich syn – Cezary. Ponieważ Sewerynowi brakowaÅ‚o wyksztaÅ‚cenia i ogÅ‚ady, dużo czasu poÅ›wiÄ™caÅ‚ na czytanie polskich książek. Z czasem z tego „czÄ™stotliwego czytania snuÅ‚ siÄ™ w życie duch pewien, jakoby zapach nikÅ‚y, subtelny, niejasny”, czyli patriotyzm i miÅ‚ość do ojczystego kraju. SzczególnÄ… czciÄ… darzyÅ‚ stary pamiÄ™tnik, w którym można byÅ‚o przeczytać wzmiankÄ™ o jego dziadku – KalikÅ›cie Baryce, wielkim szlachcicu. Książeczka ta byÅ‚a przekazywana w rodzinie z pokolenia na pokolenie, wiÄ™c trzeba byÅ‚o pilnie jej strzec. SymbolizowaÅ‚a tÄ™sknotÄ™ za dawnymi bogactwami, rodzinnym majÄ…tkiem i statusem spoÅ‚ecznym.
Wciąż piÄ…Å‚ siÄ™ w wzwyż po drabinie zawodowej, co wiÄ…zaÅ‚o siÄ™ z licznymi przeprowadzkami. Jego kariera urzÄ™dnicza rozwinęła siÄ™ na tyle, że dostaÅ‚ intratnÄ… posadÄ™ w naftowym mieÅ›cie -Baku. Dotychczasowe maÅ‚e mieszkania, odeszÅ‚y w niepamięć, Barykowie zamieszkali w apartamencie. Inspirowany „pamiÄ™tniczkiem” Kaliksta myÅ›laÅ‚ o powrocie do Polski, ale „znakomita w Baku posada, grosz napÅ‚ywajÄ…cy do kiesy istnÄ… strugÄ… – dobrobyt, spokój – wreszcie kraj ów, mlekiem i miodem pÅ‚ynÄ…cy – powstrzymywaÅ‚y na miejscu”.
Kres idylli stanowił wybuch I wojny światowej. Wcielony do armii rosyjskiej został wysłany na front. Najpierw trafił do Prus Wschodnich, lecz jego oddział pod naporem Niemców musiał wycofać się na wschód. Następnie wysłał żonie list z Karpat, skąd szykował się do szturmu na Węgry. Przez trzy kolejne lata coraz rzadziej informował rodzinę o swoich losach. Wiedzieli tylko, że przez jakiś czas był ranny i leżał w szpitalu. Z czasem przeszedł na stronę legionów i walczył o niepodległość ojczyzny. Bolszewicki urzędnik w Baku doniósł pani Jadwidze o zdradzie i śmierci męża. To jednak nie była prawda.
Seweryn, po zakoÅ„czeniu wojny przedzieraÅ‚ siÄ™ przez terytoria Rosji bolszewickiej, aby dotrzeć do rodziny. Gdy wreszcie, po bardzo ciężkiej podróży, podczas której posÅ‚ugiwaÅ‚ siÄ™ faÅ‚szywymi dokumentami i podróżowaÅ‚ pociÄ…gami towarowymi, dotarÅ‚ do Baku, dowiedziaÅ‚ siÄ™ o Å›mierci żony. WstrzÄ…Å›niÄ™ty tym postanowiÅ‚ odszukać syna. UdaÅ‚ siÄ™ do obozu pracy za miasto, gdzie pracowaÅ‚ Cezary. ObawiaÅ‚ siÄ™, że zostanie rozpoznany przez któregoÅ› z robotników i może mieć przez to kÅ‚opoty. UdawaÅ‚ wiÄ™c czÅ‚owieka chorego psychicznie, podążaÅ‚ wszÄ™dzie za Cezarym, próbujÄ…c zwrócić na siebie jego uwagÄ™. Seweryn Baryka – charakterystyka
Autor: Karolina MarlêgaSeweryn Baryka to ojciec Cezarego. Z pochodzenia byÅ‚ szlachcicem. Niestety jego rodzina zostaÅ‚a pozbawiona dawnego majÄ…tku i zasiliÅ‚a szeregi tzw. szlachty pracujÄ…cej. Za mÅ‚odu nie zadbaÅ‚ o swoje wyksztaÅ‚cenie, co nadrabiaÅ‚ później ciężkÄ… pracÄ….
„Seweryn Baryka byÅ‚ czÅ‚owiekiem z gruntu i do dna uczciwym (…)”, dlatego też cieszyÅ‚ siÄ™ sympatiÄ… wielu ludzi. Jego urzÄ™dnicza rozwijaÅ‚a siÄ™ kariera stopniowo. Z czasem osiÄ…gnÄ…Å‚ wysokie stanowisko. WyjechaÅ‚ na krótki urlop do Polski, kraju, z którego pochodziÅ‚, aby tam znaleźć żonÄ™. W Siedlcach poÅ›lubiÅ‚ JadwigÄ™ DÄ…browskÄ… i powróciÅ‚ z niÄ… do Rosji. NiedÅ‚ugo po tym narodziÅ‚ siÄ™ ich syn – Cezary. Ponieważ Sewerynowi brakowaÅ‚o wyksztaÅ‚cenia i ogÅ‚ady, dużo czasu poÅ›wiÄ™caÅ‚ na czytanie polskich książek. Z czasem z tego „czÄ™stotliwego czytania snuÅ‚ siÄ™ w życie duch pewien, jakoby zapach nikÅ‚y, subtelny, niejasny”, czyli patriotyzm i miÅ‚ość do ojczystego kraju. SzczególnÄ… czciÄ… darzyÅ‚ stary pamiÄ™tnik, w którym można byÅ‚o przeczytać wzmiankÄ™ o jego dziadku – KalikÅ›cie Baryce, wielkim szlachcicu. Książeczka ta byÅ‚a przekazywana w rodzinie z pokolenia na pokolenie, wiÄ™c trzeba byÅ‚o pilnie jej strzec. SymbolizowaÅ‚a tÄ™sknotÄ™ za dawnymi bogactwami, rodzinnym majÄ…tkiem i statusem spoÅ‚ecznym.
Wciąż piÄ…Å‚ siÄ™ w wzwyż po drabinie zawodowej, co wiÄ…zaÅ‚o siÄ™ z licznymi przeprowadzkami. Jego kariera urzÄ™dnicza rozwinęła siÄ™ na tyle, że dostaÅ‚ intratnÄ… posadÄ™ w naftowym mieÅ›cie -Baku. Dotychczasowe maÅ‚e mieszkania, odeszÅ‚y w niepamięć, Barykowie zamieszkali w apartamencie. Inspirowany „pamiÄ™tniczkiem” Kaliksta myÅ›laÅ‚ o powrocie do Polski, ale „znakomita w Baku posada, grosz napÅ‚ywajÄ…cy do kiesy istnÄ… strugÄ… – dobrobyt, spokój – wreszcie kraj ów, mlekiem i miodem pÅ‚ynÄ…cy – powstrzymywaÅ‚y na miejscu”.
Kres idylli stanowił wybuch I wojny światowej. Wcielony do armii rosyjskiej został wysłany na front. Najpierw trafił do Prus Wschodnich, lecz jego oddział pod naporem Niemców musiał wycofać się na wschód. Następnie wysłał żonie list z Karpat, skąd szykował się do szturmu na Węgry. Przez trzy kolejne lata coraz rzadziej informował rodzinę o swoich losach. Wiedzieli tylko, że przez jakiś czas był ranny i leżał w szpitalu. Z czasem przeszedł na stronę legionów i walczył o niepodległość ojczyzny. Bolszewicki urzędnik w Baku doniósł pani Jadwidze o zdradzie i śmierci męża. To jednak nie była prawda.
MÅ‚odzieniec jednak go nie rozpoznawaÅ‚, dziaÅ‚o siÄ™ tak za sprawÄ… zamian, jakie zaszÅ‚y w wyglÄ…dzie Seweryna. WyglÄ…daÅ‚ jak nÄ™dzarz, nosiÅ‚ poszarpane ubranie, dÅ‚ugÄ… brodÄ™ i wÅ‚osy. Wreszcie syn go rozpoznaÅ‚ i zaplanowali podróż do Polski. W drodze do Moskwy, schorowany, opowiedziaÅ‚ o zmianach, jakie w nim zaszÅ‚y podczas wojny: „Dawniej byÅ‚em zupeÅ‚nie inny, a teraz jestem zupeÅ‚nie inny. Innego znaÅ‚eÅ› ojca w dzieciÅ„stwie, a innego teraz. Taki los. Za pobytu w kraju, na wojnie i w legionach do gruntu siÄ™ zmieniÅ‚em. Jakby kto mojÄ… duszÄ™ na nice przewróciÅ‚”. ZapaÅ‚aÅ‚ miÅ‚oÅ›ciÄ… do ojczyzny i chciaÅ‚ przelać swój entuzjazm na syna. Aby tego dokonać opowiedziaÅ‚ mu historiÄ™ o szklanych domach. PróbowaÅ‚ zarazić Cezarego swoimi marzeniami o Polsce, kraju nowoczesnym i prosperujÄ…cym w dobrobycie.
W Charkowie zgubiono jego walizkę, w której znajdował się pamiętniczek przekazywany w rodzinie z pokolenia na pokolenie. Czuł, że zhańbił swoje nazwisko. Nie mógł sobie wybaczyć, że nie strzegł skarbu. Stan jego zdrowia zaczął się drastycznie pogarszać. Gdy przybył długo oczekiwany pociąg do Polski, na stacji w Charkowie zaczął błagać swojego dawnego znajomego, by ten pozwolił mu i synowi wsiąść do eszelonu. W końcu zlitował się nad nimi mężczyzna, który potem okazał się być księdzem. Podróż w ostatnim wagonie towarowym, pełnym kożuchów, których fetor przyprawiał o mdłości, przyczyniła się do drastycznego pogorszenia jego zdrowia. Przed śmiercią poprosił syna, by ten kontynuował podróż bez niego. Niedaleko przed granicą Polski pochowano go na pobliskim cmentarzu.
strona: 1 2
Szybki test:
Seweryna BarykÄ™ pochowano:a) na terenie Polski
b) niedaleko przed granicÄ… Polski
c) w Baku
d) nie znamy miejsca jego spoczynku
RozwiÄ…zanie
Seweryn Baryka nie wracał do Polski, ponieważ:
a) groził mu sąd wojenny
b) bał sie skandalu
c) nie chciał utracić intratnego zajęcia
d) nie był związany z krajem
RozwiÄ…zanie
Kalikst Grzegorz Baryka był:
a) dziadkiem Cezarego Baryki
b) pradziadkiem Cezarego Baryki
c) pradziadkiem Seweryna Baryki
d) dziadkiem Seweryna Baryki
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies