Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Z samego rana Cezary obudził się wypoczęty i usłyszał donośne chrapanie księdza Anastazego i znajome chrapanie Hipolita, który także nocował w dawnym zborze ariańskim. Baryka podziwiał budynek, czego nie mógł zrobić w nocy. Pokój, w którym spał, był dawniej miejscem wspólnych modlitw Arian. Zszedł do ogrodu i ujrzał park, który poprzedniej nocy przemierzał. Cezary dostrzegł, że drewniany dworek rodziny Hipolita, widoczny z „Arianki”, stoi na kamiennych fundamentach. Doszedł do wniosku, że wcześniej w tym miejscu stała znacznie bardziej okazała budowla. W parkowych alejach zauważył rodzinne nagrobki. Baryka przechadzał się pomiędzy pomnikami przodków swojego przyjaciela, zachwycony urokiem tego miejsca i listopadowym powietrzem. Czuł wielką radość z tego, że jest młody, zdrowy i silny. Nucąc radosną piosenkę przechadzał się uliczkami parku. Jedna ze ścieżek prowadziła do folwarku. Baryka znalazł się między stodołami, stertami zboża, oborami, stajniami, kupami nawozu i zbiornikami z gnojówką. Pracujący ludzie kłaniali się Cezaremu, co, jako komuniście, nie podobało się mu. Zmieszany udał się dalej i dotarł do ptasiego ogrójca. Baryka przyglądał się kaczkom, kurom, pawiom, perliczkom i gęsiom.

Z kontemplacji wyrwała go przezabawna scena. Zauważył młodą dziewczynę, pensjonariuszkę z miasta, która nie mogła się nadziwić wszystkiemu dookoła. Młódka weszła między stado perliczek i została zaatakowana przez starego samca, a zaraz po tym przez samicę. Dziewczyna rzuciła się do ucieczki przed agresywnym ptakiem, który, podskakując, dziobał ją gdzie popadło. Pensjonariuszce wydawało się, że znalazła schronienie w „Ariance”, ale nic z tego. Ptak wpadł do środka goniąc dziewczynę. Parobkowie nie mogli powstrzymać się od śmiechu na widok tej sceny. Cezary postanowił, że uda się do dworku, aby zobaczyć się z panną Karoliną. Wszedł do domu i zdziwił się, że nikogo nie spotkał. Udał się do sali jadalnej, gdzie ogrzał się przy kominku. Usiadł wygodnie na sofie i wpatrując się w ogień zamyślił się.

Nagle do pokoju weszła panna Karolina, jej ubiór wskazywał, że dopiero co wstała z łóżka. Dziewczyna miała na sobie tylko wyszywaną koronkami, krótką koszulę i kapcie. Jej włosy były w nieładzie. Karolina nie zdawała sobie sprawy z tego, że nie jest sama w pomieszczeniu. Podeszła do kominka i zaczęła tańczyć, zadzierając raz po raz i tak krótką koszulę do góry, ukazując piękne uda. Baryka, siedzący na sofie „Nigdy nie miał przed oczyma kształtów kobiecych tak harmonijnie pięknych i młodzieńczo jędrnych”. Długo przyglądał się temu fascynującemu widowisku, ale w końcu chrząknął i powiedział, żeby dziewczyna uważała na swoje włosy, które mogłyby się zająć ogniem. Zaskoczona panna Szarłatowiczówna wydała nagły okrzyk i gwałtownie uciekła.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: