Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Baryka wymyka się nocami z Nawłoci i odwiedza panią Laurę w jej pałacu. Ich romans przybiera na sile.

Na kilka dni przed piknikiem, pani Laura pojawiła się w Nawłoci z pilnym zadaniem dla Cezarego. Wieczorem, po kolacji Baryka udał, że jest bardzo zmęczony i śpiący. W jego pokoju nie paliło się światło, więc wszyscy uznali, że śpi. Ale nie było to prawdą. Bohater wymknął się z „Arianki” i polnymi ścieżkami poszedł do Leńca. Unikając głównej drogi, młodzieniec przedzierał się przez krzaki malin, doły i błoto. Wreszcie sforsował kolczasty parkan i znalazł się w ogrodzie pod rezydencją panny Laury. Podbiegł do tylnych drzwi pałacyku. Wiedział, że będą otwarte. Najciszej jak potrafił, stąpał po ciemnej sieni, zaglądając ostrożnie do kolejnych pomieszczeń. Ujrzał zapalone światło w bibliotece i bał się, czy aby ktoś ze służby nie przyjdzie, aby je zgasić. Licząc na szczęście cicho wszedł do oświetlonego pokoju. Wziął do ręki pierwszą lepszą książkę, zasiadł usiadł w ciemnym kącie i udawał, że czyta. Gdyby ktoś go tu nakrył, powiedziałby, że oczekuje pani Laury, z którą musi omówić pilną sprawę dotyczącą pikniku. Usłyszał dobiegające z góry odgłosy - śmiech kobiecy, ale i męski. Zdał sobie sprawę, że Barwicki jest w pałacu. W pierwszej chwili chciał wrócić do Nawłoci, ale powstrzymał się. Siedział na wygodnej sofie i dalej udawał, że czyta książkę, płonąc ze złości. Nagle usłyszał, że ktoś schodzi po schodach. Cezary wywnioskował, że oprócz pani Laury i jej narzeczonego, był tam ktoś jeszcze, kobieta. Baryka zastanawiał się przez chwilę, kim może być trzecia osoba. Doszedł do wniosku, że to pewnie matka zmarłego męża pani Kościenieckiej. Barwicki pożegnał się z kobietami i wyszedł. Laura zauważyła Cezarego, siedzącego w kącie biblioteki, odprawiła teściową, odczekała chwilę i weszła do pomieszczenia, w którym czekał na nią Baryka. Chwyciła młodzieńca za rękę i pociągnęła za sobą na piętro. Nakazała kochankowi, by poczekał na nią w małym pokoiku. Wezwała wtedy pokojówkę, by pościeliła jej łóżko. Gdy służąca spełniła swoją powinność, Laura wróciła po Barykę i razem udali się do jej sypialni. Kościeniecka powiedziała mu, że musi czuwać w oknie i dawać sygnały świetlne lampą naftową Barwickiemu, aż do momentu, gdy jego powóz nie zniknie z horyzontu. Gdyby tego nie zrobiła, jej narzeczony był gotów zawrócić z drogi, by upewnić się, że u ukochanej wszystko w porządku. Cezary nalegał, by kobieta pozwoliła jemu operować lampą w oknie. Młodzieniec dawał sygnały Barwickiemu, a jak tylko światła jego powozu zniknęły w oddali, oddał się całkowicie pani Laurze.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: