„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie - strona 28
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

Pani KoÅ›cieniecka uznaÅ‚a tÄ™ chwilÄ™ za najlepszÄ…, aby wymknąć siÄ™ ze swoim kochankiem. Spojrzeniem daÅ‚a znak Baryce i razem, nie zwracajÄ…c na siebie uwagi, jak im siÄ™ wydawaÅ‚o, wyszli. ZauważyÅ‚a to panna Karolina. Młódka obserwowaÅ‚a Cezarego i paniÄ… LaurÄ™, zdajÄ…c sobie sprawÄ™, że jej ukochany woli starszÄ… od niej kobietÄ™. Zrozpaczona zapragnęła jak najszybciej wyjść z sali. WybiegÅ‚a na dwór i skierowaÅ‚a siÄ™ do ogrodu. Ze Å‚zami w oczach szÅ‚a na oÅ›lep przez liczne alejki. Z czasem usÅ‚yszaÅ‚a czyjeÅ› szepty. ZdaÅ‚a sobie sprawÄ™, że natknęła siÄ™ na miejsce schadzki Cezarego i pani Laury. Para kochanków usÅ‚yszawszy, że ktoÅ› siÄ™ zbliża przemknęła w mroku obok panny SzarÅ‚atowiczówny. Dziewczyna byÅ‚a pewna, że to oni, ponieważ dobrze znaÅ‚a zapach swojego ukochanego. Zrozpaczona Karolina objęła zimny pieÅ„ drzewa i zaczęła donoÅ›nie pÅ‚akać. ZziÄ™bniÄ™ta wróciÅ‚a po pewnym czasie do sali balowej. UsÅ‚yszaÅ‚a, że Wanda skoÅ„czyÅ‚a wÅ‚aÅ›nie grać. Do gÅ‚osu doszÅ‚a orkiestra, a tÅ‚umnie zgromadzeni goÅ›cie znowu taÅ„czyli. SzarÅ‚atowiczówna usiadÅ‚a na krzeÅ›le i miaÅ‚a nadziejÄ™, że nikt nie zwróci na niÄ… uwagi. DostrzegÅ‚ jÄ… jednak ksiÄ…dz Anastazy i zaczÄ…Å‚ prosić, by zataÅ„czyÅ‚a. UważaÅ‚, że dziewczyna musi pokazać wszystkim, jak wyÅ›mienitÄ… jest tancerkÄ…. Z czasem tÅ‚um goÅ›ci zaczÄ…Å‚ skandować jej imiÄ™. Dziewczyna nie wyobrażaÅ‚a sobie, że wyjdzie na Å›rodek. MiaÅ‚a już odmówić, ale zauważyÅ‚a wÅ›ród skandujÄ…cych Cezarego. Wtedy uniosÅ‚a siÄ™ swojÄ… ukraiÅ„skÄ… dumÄ… i powiedziaÅ‚a, że zataÅ„czy kozaka wÅ‚aÅ›nie z BarykÄ…. MÅ‚odzieniec nie odmówiÅ‚. Pijany Hipolit rzuciÅ‚ siÄ™ do fortepianu i zaczÄ…Å‚ grać takty kozackiego taÅ„ca. Para daÅ‚a doskonaÅ‚y popis. Wszystkiemu przyglÄ…daÅ‚a siÄ™ panna Wanda. Zazdrosna OkszyÅ„ska zdawaÅ‚a siÄ™ liczyć każdy uÅ›miech Karoliny i Cezarego. Po drugiej stronie sali podobnie zachowywaÅ‚a siÄ™ Laura KoÅ›cieniecka. Barwicki raz po raz zwracaÅ‚ jej uwagÄ™, że mÅ‚odzieniec wciąż myli kroki kozaka. Kobieta, chcÄ…c zachować wszelkie pozory, zgadzaÅ‚a siÄ™ z nim i nazywaÅ‚a Cezarego „chÅ‚ystkiem”. Po taÅ„cu Karoliny i Baryki, orkiestra zaczęła grać skoczne kawaÅ‚ki. Hipolit i Anastazy, już dawno pijani, mieli za zÅ‚e Cezaremu, że zamiast pić z nimi, ciÄ…gle taÅ„czy. WielosÅ‚awski przypomniaÅ‚ przyjacielowi zajÅ›cia w lasku Rogacz i tym sposobem, namówiÅ‚ go, by usiadÅ‚ z nimi do stoÅ‚u. Hipolit w swoim upojeniu mówiÅ‚, że Baryka nie chciaÅ‚ siÄ™ z nimi napić, ponieważ jest bolszewikiem, a ich ma za burżujów. Panicz jednak byÅ‚ już tak nietrzeźwy, że runÄ…Å‚ na stół. JacyÅ› mężczyźni wynieÅ›li go na powietrze. Cezary zostaÅ‚ z ksiÄ™dzem Anastazym. Mężczyźni toczyli ze sobÄ… zakrapianÄ… dysputÄ™ teologicznÄ…. Baryka, już mocno pijany, zostaÅ‚ poproszony na salÄ™ balowÄ…. StawiÅ‚ siÄ™ naprzeciw pani Laury skory do taÅ„ca, ale zauważyÅ‚, że obok niej stoi Barwicki. Pod nosem nawymyÅ›laÅ‚ swojemu konkurentowi. W tym momencie Cezary straciÅ‚ Å›wiadomość i zostaÅ‚ zaniesiony w to samo miejsce, gdzie leżaÅ‚ Hipolit.
Nazajutrz Baryka obudziÅ‚ siÄ™ w pokoju obok swojego przyjaciela. SpostrzegÅ‚, że ksiÄ…dz Anastazy szykuje siÄ™ do wyjÅ›cia. KapÅ‚an powiedziaÅ‚, że wraca do NawÅ‚oci. Postanowili, że zostawiÄ… Hipolita w Odolanach, aż wytrzeźwieje, a razem udadzÄ… siÄ™ do domu. Na zewnÄ…trz czekaÅ‚ już na nich rozbawiony JÄ™drek. Woźnica także upiÅ‚ siÄ™ na wczorajszym pikniku, ale zapewniaÅ‚, że czuje siÄ™ Å›wietnie. Po drodze Cezary zauważyÅ‚, że proÅ›ci ludzie ciężko pracujÄ…, podczas, gdy szlachta dobrze siÄ™ bawi. WieÅ› Odolany byÅ‚a maÅ‚o atrakcyjnym miejscem. Wszystko byÅ‚o brudne i zabÅ‚ocone, Å‚Ä…cznie z ludźmi. MÅ‚odzieniec wycedziÅ‚ przez zÄ™by: „Szklane domy...”. KsiÄ…dz nie usÅ‚yszaÅ‚ tych słów, ale powiedziaÅ‚, że polska wieÅ› wymaga pracy.


* * *
Cezary dalej romansuje z panią Laurą. W Wandzie rośnie nienawiść do Karoliny.

Dni po pikniku wydawaÅ‚y siÄ™ straszliwie nudne. Baryka wspominaÅ‚, że ma zamiar wrócić do Warszawy, ale robiÅ‚ to tylko po to, by WielosÅ‚awscy prosili go, by zostaÅ‚ u nich. Cezary „wrósÅ‚” w NawÅ‚oć. Wciąż czekaÅ‚ na zaproszenie do LeÅ„ca, ale nie otrzymywaÅ‚ go. Nie zdawaÅ‚ sobie sprawy, że jego tÄ™sknotÄ™ za paniÄ… LaurÄ… dostrzega panna Karolina. Pewnego razu, grajÄ…c z pannÄ… WandÄ… Liszta na cztery rÄ™ce, dziewczyna przeÅ‚amaÅ‚a opór i poÅ‚ożyÅ‚a swojÄ… dÅ‚oÅ„, na jego rÄ™ce. Zmieszany Baryka nie wiedziaÅ‚ jak ma zareagować. ZdaÅ‚ sobie sprawÄ™, że panna OkszyÅ„ska jest w nim zadurzona. PrzypomniaÅ‚ sobie wtedy pioseneczkÄ™:

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42  

Szybki test:

Nieznajomym, który ulitował się nad Cezarym i Sewerynem i pomógł im dostać się do pociągu w Charkowie był:
a) dawny przyjaciel Seweryna
b) konduktor
c) ksiÄ…dz
d) żołnierz
RozwiÄ…zanie

W pociÄ…gu jadÄ…cym z Charkowa do Polski Cezary i Seweryn ukrywali siÄ™:
a) w ostatnim wagonie pod kożuchami
b) na dachu pociÄ…gu
c) w maszynowni
d) w wagonie przeznaczonym dla zwierzÄ…t
RozwiÄ…zanie

Najważniejsza książka Seweryna Baryki to:
a) pamiętnik z wojny 1831 roku
b) wspomnienia rodzinne
c) Kancjonał
d) Biblia
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie
„PrzedwioÅ›nie” – streszczenie w piguÅ‚ce
Czas i miejsce akcji w „PrzedwioÅ›niu”
Geneza „PrzedwioÅ›nia”
Funkcja mitu szklanych domów w „PrzedwioÅ›niu”
Problemy spoÅ‚eczne w „PrzedwioÅ›niu”
Obraz rewolucji w „PrzedwioÅ›niu”
Interpretacja zakoÅ„czenia „PrzedwioÅ›nia”
Historia w „PrzedwioÅ›niu”
Znaczenie tytułu powieści
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „PrzedwioÅ›nia”
Wizje Polski w „PrzedwioÅ›niu”
Życiorys Stefana Żeromskiego
Problematyka psychologiczna „PrzedwioÅ›nia”
Konstrukcja, kompozycja i narracja „PrzedwioÅ›nia”
Filozofia w „PrzedwioÅ›niu”
Ekranizacje „PrzedwioÅ›nia”
Stefan Żeromski - kalendarium twórczości
Najważniejsze cytaty w „PrzedwioÅ›niu”
Bibliografia




Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka
Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzaÅ‚ego czternastolatka do wciąż niedojrzaÅ‚ego dwudziestoczterolatka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „PrzedwioÅ›nia”
Jadwiga Baryka - charakterystyka
Seweryn Baryka – charakterystyka



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies