Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Wspaniały, marmurowy pomnik górował nad okolicznymi miejscami pochówku. Właśnie tu spoczywała panna Szarłatowiczówna. Na ławeczce przy grobie siedział ksiądz Anastazy. Cezary powiedział, że przyszedł odwiedzić Karolinę, kapłan odpowiedział, że nie będzie mu przeszkadzał w modlitwie. Krewny nieboszczki mówił, że Baryka powinien odmówić specjalną modlitwę, ponieważ istotnie przyczynił się do jej śmierci. Ksiądz uznał, że nikt ich nie słyszy, więc może złamać tajemnicę spowiedzi. Anastazy był zdania, że jeżeli Cezary nie kochał Karoliny, tak jak ona jego, to nie powinien był jej całować i łamać jej szlachetnego serca. Tak mówił do młodzieńca: „Ty mi się tu stawiasz za swym moskiewskim rozbestwieniem! Padnij natychmiast na kolana u jej mogiły i proś o przebaczenie”. Baryka odpowiedział, że nie potrzebuje porad od katolickiego księdza. Anastazy twierdził, że uda mu się skruszyć zatwardziałe sumienie Cezarego. Bohater tłumaczył, że gdyby chciał uwieść Karolinę, to zrobiłby to z łatwością, a całował ją, ponieważ sprawiało jej to rozkosz.

Kapłan zaproponował, że wyspowiada młodzieńca, ale ten odparł: „Niedoczekanie twoje, księżulku, żebyś mię na swój arkan pochwycił! Ja jestem wolny źrebiec”. Wyznał, że jest ateistą: „Ale ja nie jestem z parafii. Ani z tej, ani z żadnej”. Anastazy mówił, że Baryka kroczy przez życie powodując niedolę i śmierć napotkanych po drodze ludzi. Bezradny ksiądz pobłogosławić Cezarego i odszedł, zostawiając go samego.

* * *
Cezary prosi Hipolita, aby ten pozwolił mu zamieszkać na jakiś czas w Chłodku. Przyjaciel zgadza się i zdradza, że cała rodzina miała nadzieję, że Baryka poślubi Karolinę, wtedy dostaliby folwark w prezencie.

Baryka dotarł do swojego pokoju w „Ariance”, obwiązał sobie napuchniętą twarz chustą i położył się spać. Spał przez cały dzień i część nocy. Zbudził go stojący nad nim Hipolit. Przyjaciel był zaniepokojony tym, że Cezary nie pojawił się przez cały dzień na żadnym z posiłków. Bohater odpowiedział, że jest chory i chce tylko herbaty. Wielosławski pytał o spuchnięty policzek. Baryka odparł, że spacerując po parku uderzył się o gałąź. Hipolit wyczuł, że przyjaciel coś przed nim ukrywa. Powiedział, że dochodzą do niego słuchy o romansie z Laurą, ale im nie wierzy. Wyznał, że boli go to, że podczas wojny mówili sobie o wszystkim, a teraz mają przed sobą jakieś tajemnice. Zapewnił Cezarego, że zawsze może na niego liczyć. Zapytał ponownie o opuchliznę, a gdy usłyszał ponownie historyjkę o gałęzi, odparł: „Już między nami, znaczy, nie ma tamtego, co było w rowach”. Baryka odpowiedział, że w okopach nie było pięknych kobiet.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: