Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Po powrocie do Warszawy Baryka ponownie został przyjęty na medycynę. Mieszkał w dzielnicy żydowskiej u swojego przyjaciela Buławnika. Kamienica była w opłakanym stanie. Miała dziurawy dach, belki pod podłogą gniły, wydzielając okropny fetor. Pokój Cezarego sąsiadował z toaletą, toteż zapachy w nim panujące nie należały do przyjemnych. Do tego, obok kamienicy, znajdowała się piekarnia, a jej komin był skierowany dokładnie w stronę okna Baryki. Buławnik nie należał do idealnych współlokatorów. Był szydzącym z innych skąpcem i pijakiem. Cezary musiał z nim mieszkać, ponieważ nie było go stać na nic lepszego. Był zmuszony do sprzedania pięknego fraku, podarku od Hipolita, na którym wciąż można było wyczuć zapach perfum Laury. Buławnik doradził mu, by sprzedał kostium pewnemu krawcowi, który może dużo za niego zapłacić. Tak też się stało. Ku zdumieniu Baryki współlokator odkupił od mężczyzny frak dla siebie. Dzięki temu, raz na jakiś czas, Cezary mógł przypomnieć sobie zapach perfum swojej ukochanej.

Z czasem kapitał bohatera się wyczerpał i musiał poprosić o pomoc pana Gajowca. Dawny przyjaciel pani Jadwigi był niezwykle uradowany, gdy ujrzał młodzieńca i poprosił, by ten odwiedził go w prywatnym mieszkaniu. Nazajutrz Cezary udał się do kamienicy, w której mieszkał pan Gajowiec, ale go nie zastał. Właścicielka pensjonatu zapewniła go, że pan „wiceminister” wkrótce się pojawi. Baryka czekał na mężczyznę w salonie i z nudów zaczął przyglądać się książkom i obrazom. Fotografie portretowe były podpisane: Marian Bohusz, Stanisław Krzemiński, Edward Abramowski.

Wreszcie wrócił pan Gajowiec i zaczął wypytywać Cezarego o pobyt na wsi. Młodzieniec próbował się wykręcić od tego tematu i zapytał o portrety wiszące na ścianach pomieszczenia. Mężczyzna odparł, że są to dawni „Warszawiacy”. Przedstawiciele wspaniałego pokolenia, którzy żyli pod zaborem rosyjskim. Zaczął po kolei przedstawiać ludzi, na których podobizny spoglądali. Marian Bogusz był przyrodnikiem, „który gdzie indziej zostałby znanym docentem, może nawet cenionym profesorem”, znanym felietonistą, znawcą filozofii i socjologii. Jako wykładowca całkowicie poświęcił się, aby zapewnić swoim studentom prawdziwą, nieprzekłamaną wiedzę. Został pojmany przez Moskali, oślepiony i zamordowany. Stanisław Krzemiński był członkiem Rządu Narodowego w 1863 roku. „Historyk, eseista, bibliofil i biblioman, a nade wszystko badacz samoistny”. Był także znienawidzonym przez Rosjan publicystą. Edward Abramowski to znany filozof i socjolog. Z początku był zwolennikiem marksizmu, ale z czasem stworzył własną naukę bojkotu państwa „za pomocą złączenia ludzi w związki, stowarzyszenia, kooperatywy”. Jego koncepcja była zwrócona przeciw caratowi władającemu Polską.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: