„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie - strona 36
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

W tym miejscu Gajowiec przerwał i powiedział, że modlitwa może czynić cuda. Przypomniał sobie, jak kiedyś modlił się wraz z panną Jadwigą przy kapliczce niedaleko Drohiczyna. Prosił wtedy o wyzwolenie Podlasia i tak też się stało.

* * *
Cezary poznaje sylwetki wybitnych polskich patriotów. Jako człowiek z zewnątrz, nie rozumie przesłanek, którymi się kierowali.

Baryka nie skupiaÅ‚ siÄ™ na pracy, lecz ciÄ…gle rozmyÅ›laÅ‚ o Laurze. Tymczasem pan Gajowiec marzyÅ‚ o polskiej walucie. Gdy wymawiaÅ‚a sÅ‚owo „zÅ‚oty” jego twarz promieniaÅ‚a szczęściem. TÅ‚umaczyÅ‚ mÅ‚odzieÅ„cowi, jak trudno jest wprowadzić do obiegu narodowy pieniÄ…dz. Im wiÄ™cej patriotów poznawaÅ‚ Baryka, tym wiÄ™kszÄ… czuÅ‚ do nich niechęć. Nie rozumiaÅ‚ rozdrapywania przez nich ran przeszÅ‚oÅ›ci i entuzjastycznego zapatrywania siÄ™ na przyszÅ‚ość. WidziaÅ‚ PolskÄ™ jako kraj odarty z piÄ™kna, zapuszczony i obskurny, nie dochodziÅ‚o do niego to, że staÅ‚o siÄ™ to za sprawÄ… polityki zaborców, prowadzonej przez ponad sto lat. WidziaÅ‚ bÅ‚Ä™dy ówczesnej wÅ‚adzy, która próbowaÅ‚a być silniejsza niż zaborcza. „Nawet miejsca z pozoru zdrowe, kwitnÄ…ce poczÄ…Å‚ podejrzewać o wewnÄ™trznÄ… kiÅ‚Ä™”. Dobrze poznaÅ‚ polskÄ… wieÅ›, teraz poznawaÅ‚ miasto.

* * *
Cezary prowadzi liczne rozmowy z Antonim Lulkiem, zagorzałym komunistą. Weryfikuje jego poglądy i zastanawia się, jak je ulepszyć.

Do wspólnego mieszkania BuÅ‚awnika i Baryki przychodziÅ‚ czÄ™sto ich kolega - Antoni Lulek, student prawa. ByÅ‚ to mÅ‚odzieniec schorowany i mizerny. Przez to nie mógÅ‚ wziąć udziaÅ‚u w wojnie. ByÅ‚ niezwykle oczytanym czÅ‚owiekiem, ale astma i inne choroby odebraÅ‚y mu gÅ‚os. ByÅ‚ więźniem zarówno rosyjskim, jak i niemieckim. WÅ‚aÅ›nie wtedy, majÄ…c dużo czasu opanowaÅ‚ jÄ™zyki: angielski, francuski i niemiecki. Cezary wolaÅ‚ rozmowy z nim, aniżeli z BuÅ‚awnikiem, który byÅ‚ zbyt prostolinijny. Lulek, natomiast, czÄ™sto sam siÄ™ gubiÅ‚ w swoich dÅ‚ugich, naukowych wywodach. Antoni zjawiaÅ‚ siÄ™ w mieszkaniu BuÅ‚awnika w celu kolejnych pożyczek. Swoje dÅ‚ugi zawsze spÅ‚acaÅ‚ punktualnie. W późniejszym okresie byÅ‚o tak, że Lulek rozmawiaÅ‚ z BuÅ‚awnikiem o pieniÄ…dzach, a z BarykÄ… o wszystkim innym. Rozmawiali najczęściej o moskiewskich i bakiÅ„skich przejÅ›ciach Cezarego. Pomimo, że Antoni nigdy nie byÅ‚ w Rosji, to dziÄ™ki swojemu oczytaniu i wielkiej wiedzy sprawiaÅ‚ wrażenie, jakby mieszkaÅ‚ tam caÅ‚e życie. W dodatku posiadaÅ‚ zdolnoÅ›ci psychologiczne. RozumiaÅ‚ wszystkie rozczarowania, o których mówiÅ‚ Baryka. Z czasem „Baryka znalazÅ‚ siÄ™ pod urokiem i niepostrzeżenie, z wolna przechodziÅ‚ pod wÅ‚adzÄ™ duchowÄ… Lulka”. Cezary zwierzaÅ‚ mu siÄ™ nawet ze swoich perypetii, które miaÅ‚y miejsce w NawÅ‚oci i LeÅ„cu, nie zdradziÅ‚ wszystkiego, ale znacznÄ… część. Chociaż bardzo chciaÅ‚ to nie powiedziaÅ‚ Antoniemu o swoich romansach, by nie narazić siÄ™ na drwiny.
Lulek doszedÅ‚ do wniosku, że Baryka kieruje siÄ™ chÄ™ciÄ… zemsty wobec szlachty, którÄ… nazywaÅ‚ „burżuazjÄ…” czy „nawÅ‚ociÄ…”. Zepsute kobiety warstwy ziemiaÅ„skiej nazywaÅ‚ „laurami, laurynkami”. GrubÄ…, bezmyÅ›lnÄ… szlachtÄ™ nazywaÅ‚ „barwiccy”. UżywaÅ‚ tych pojęć, by mocniej podziaÅ‚ać na Cezarego. MówiÅ‚ mu o wyzysku najniższych klas spoÅ‚eczeÅ„stwa oraz o cierpieniach najuboższych. Z czasem w wywodach Lulka pojawiaÅ‚y siÄ™ sÅ‚owa „proletariat” i „rewolucja”. Ten schorowany czÅ‚owiek szczerze nienawidziÅ‚ nowopowstaÅ‚ej Rzeczpospolitej. Każde niepowodzenie rzÄ…du lub nawet klÄ™ska żywioÅ‚owa powodowaÅ‚a uÅ›miech na jego twarzy. Do książki pisanej przez Gajowca odnosiÅ‚ siÄ™ z odrazÄ…. Jego mottem życiowym byÅ‚o wtedy: „Tylko przetrzymać do najprÄ™dszego koÅ„ca tÄ™ „niepodlegÅ‚ość”, a wtedy jeszcze swobodniej pooddycham na Å›wiecie!”. Lulek byÅ‚ czystej krwi ideowcem gotowym umrzeć za racje, które wyznawaÅ‚. Z bólem przyjmowaÅ‚ wszelkie wieÅ›ci o reformach i sukcesach powojennego rzÄ…du. „GajowszczyznÄ…” okreÅ›laÅ‚ ludzi zapatrzonych w PolskÄ™ w jej ówczesnej formie. Jego jedynÄ… radoÅ›ciÄ… byÅ‚y informacje dochodzÄ…ce zza wschodniej granicy o przymusowym wcielaniu haseÅ‚ rewolucji w życie i o masowych egzekucjach kontrrewolucjonistów.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42  

Szybki test:

Seweryn w Moskwie pragnął odzyskać:
a) polski paszport
b) walizkÄ™
c) ważne dokumenty
d) pieniądze i kosztowności
RozwiÄ…zanie

Wanda wyznała miłość Cezaremu:
a) podczas jednego z ich wspólnych koncertów
b) nigdy nie okazału mu swych uczuć
c) podczas kolacji
d) w "Ariance"
RozwiÄ…zanie

Najważniejsza książka Seweryna Baryki to:
a) pamiętnik z wojny 1831 roku
b) Kancjonał
c) wspomnienia rodzinne
d) Biblia
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie
„PrzedwioÅ›nie” – streszczenie w piguÅ‚ce
Czas i miejsce akcji w „PrzedwioÅ›niu”
Geneza „PrzedwioÅ›nia”
Funkcja mitu szklanych domów w „PrzedwioÅ›niu”
Problemy spoÅ‚eczne w „PrzedwioÅ›niu”
Obraz rewolucji w „PrzedwioÅ›niu”
Interpretacja zakoÅ„czenia „PrzedwioÅ›nia”
Historia w „PrzedwioÅ›niu”
Znaczenie tytułu powieści
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „PrzedwioÅ›nia”
Wizje Polski w „PrzedwioÅ›niu”
Życiorys Stefana Żeromskiego
Problematyka psychologiczna „PrzedwioÅ›nia”
Konstrukcja, kompozycja i narracja „PrzedwioÅ›nia”
Filozofia w „PrzedwioÅ›niu”
Ekranizacje „PrzedwioÅ›nia”
Stefan Żeromski - kalendarium twórczości
Najważniejsze cytaty w „PrzedwioÅ›niu”
Bibliografia




Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka
Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzaÅ‚ego czternastolatka do wciąż niedojrzaÅ‚ego dwudziestoczterolatka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „PrzedwioÅ›nia”
Jadwiga Baryka - charakterystyka
Seweryn Baryka – charakterystyka



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies