Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Lulek powiedział Cezaremu, że ma znajomego, który zarabia na życie pisaniem prześmiewczych wierszyków o Ignacym Paderewskim, które były publikowane w pewnej gazecie. Oczywiste było, że Antoni nie stał po stronie Polaków w wojnie z bolszewikami. W tym miejscu dochodziło między nim, a Baryką do nieporozumień. Lulek zdał sobie sprawę, że nie należy wspominać o tym wydarzeniu. Mówił jedynie o barbarzyńskim nacjonalizmie i skłonnościach Polaków do wyolbrzymiania wojennych zasług sowich bohaterów. W dzieciństwie Cezary nasłuchał się już podobnych wykładów. A patriotyzm polski kojarzył mu się jedynie z tęsknotą jego matki do rodzinnych Siedlec. Idee bolszewickie wydawały mu się mniej realne niż dawniej. Uznał nawet Lulka za „tępego”, gdy ten mówił o konieczności zniesienia granic polskich. Przypomniał sobie widok ludzi całujących ze szczęścia słupki graniczne. Wciąż miał w oczach spustoszenia, jakich dokonali bolszewicy. Kolejnym błędem w rozumowaniu Lulka było twierdzenie, że władza posługuje się słowem „patriotyzm” aby omamić społeczeństwo i zapewnić sobie dalsze zachowanie władzy. Baryka zastanawiał się nad losem Żydów z dzielnicy, w której mieszkał. Jeżeli władzę miał przejąć proletariat, to co stanie się z jego najuboższą częścią? Przecież nie byli to ani robotnicy, ani burżuazja.

* * *
Lulek namawia Barykę, by ten towarzyszył mu na zebraniu komunistycznym. Bohater zgadza się.

Pewnego dnia Lulek przybiegł do mieszkania Baryki i Buławnika niezwykle podekscytowany. Wyjawił Cezaremu, że nazajutrz odbędzie się w mieście organizacyjno-informacyjna konferencja partyjna. Bohater powiedział, że przyjdzie zobaczyć, co też ma do powiedzenia polski nurt socjalistyczny. Baryka żartował sobie z zapału Lulka i pytał, czy miejsce zebrania jest tajemnicą. Gdy tamten powiedział, że przyjdzie rano po niego, Cezary zapytał, czy przewiąże mu oczy, aby nie mógł wiedzieć, gdzie jest prowadzony. Spotkanie miało być zachowane w tajemnicy.

* * *
Na spotkaniu Baryka cierpliwie wysłuchiwał przemówień agitatorów. W końcu postanowił sam zabrać głos, co nie spotkało się z przychylnością zebranego tłumu. Bohater próbował wytłumaczyć, że krwawa rewolucja nie jest dobrym sposobem dojścia do komunizmu. Postulował, by wykorzystać impet odrodzonego państwa polskiego. Jego wypowiedzi spotkały się z niezrozumieniem. Oburzony wyszedł, po drodze słysząc obelgi z ust Lulka.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: