Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Cezary rozsierdził zebranych pytaniem: „Ciekawym, czy bije i tych, co wysadzają prochownie, a obok prochowni usiłują wysadzić w powietrze całe dzielnice zamieszkane przez ubogą ludność żydowską?”. Baryka czuł wewnątrz mękę i porażkę, podobnie jak w momencie, gdy uderzył szpicrutą Laurę w twarz. Rusin nie chciał odpowiedzieć na to pytanie, ale zaapelował do zgromadzonych, aby zapamiętali sobie że: Policja polska stosuje takie oto tortury: obie ręce skazańca skuwają razem i pomiędzy nie wciągają obydwa kolana. Między ręce i kolana wsuwają żelazny drąg, co sprawia, że badany skręca się w kółko. Następnie przewraca się ofiarę na plecy i bije się batem po nagich stopach tak długo, aż ta ofiara zemdleje. Wówczas doprowadza się ją do przytomności i zaczyna „badanie” od początku. Wlewa się wodę strumieniami do gardła i nosa, aż do uduszenia skazańca”.

Baryka wstał ze swojego miejsca i zapytał, czy to prawda. Mirosław przytoczył przykład Kozłowskiego, kowala z folwarku Wasilkowszczyzna. Cezary wypytywał o wykroczenie, jakie popełniła ta ofiara oraz o to, czy istnieją naoczni świadkowie jej brutalnego traktowania. Mirosław zamiast odpowiedzieć, zaczął przytaczać kolejne przykłady. Baryka ostentacyjnie wstał i opuścił zebranie. Mijając Lulka usłyszał od niego ostre słowa: „Idź! Poskarż się wujciowi Gajowcowi! On cię pocieszy! On ci to wszystko wytłumaczy. Zaprzeczy! On ci da wyjaśniającą odpowiedź na wszystkie plotki wywrotowców, zdrajców, wrogów...”.

* * *
Baryka nie wiedząc, gdzie się udać, wszedł do kawiarenki. Z okna obserwował życie biednej dzielnicy Warszawy.

Tułając się ulicami Warszawy, Cezary toczył wewnętrzną walkę. Szeptał do siebie: Otom dopiero dostał po twarzy!”. Uważał, że osiągnął już ostateczny upadek. Drwina Lulka spowodowała, że nie mógł udać się do Gajowca. Po raz kolejny został sam. Zastanawiał się, dlaczego spotkał się z taką nienawiścią podczas zebrania komunistów. Przecież chciał się tylko podzielić z nimi cennymi uwagami, które posiadał, jako naoczny świadek rewolucji w Baku.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: