Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie
Losy Cezarego nie układały się najlepiej. Po upadku pierwiastkowej rewolucji wyrzucono go z mieszkania w dzielnicy przemysłowej. Rodzinny dom Baryków został doszczętnie zniszczony podczas jednego z tureckich bombardowań. Cezary znalazł jednak schronienie w piwnicy domu, w której niegdyś Seweryn zakopał rodzinne skarby. Wraz z kilkoma towarzyszami głodował, żył w brudzie i w ciemnościach. Młody Baryka zrozumiał, że nienawiść Tatarów i Ormian oznaczała upadek rewolucji. Zdał sobie sprawę, że mieszkańcom Baku chodzi tylko o to, kto położy rękę na olbrzymich zasobach ropy.
Cezary, aby zdobyć pożywienie wymykaÅ‚ siÄ™ nocÄ…, rzadziej za dnia, i próbowaÅ‚ ukraść coÅ› do jedzenia. CzÄ™sto ryzykowaÅ‚ życiem, ale nie przejmowaÅ‚ siÄ™ tym. WpadÅ‚ w taki stan, że byÅ‚o mu obojÄ™tne, czy umrze, czy przeżyje. Jego rewolucyjne ideaÅ‚y upadÅ‚y, zostaÅ‚y pogrzebane w zgliszczach Baku. MÅ‚ody Baryka na ulicach miasta widziaÅ‚ najstraszliwsze zbrodnie: „Mordowanie kobiet i dzieci w biaÅ‚y dzieÅ„ i poÅ›ród spokojnych obserwatorów, rozstrzeliwanie bestialskie, znÄ™canie siÄ™ nad niedobitymi, tortury przebiegle skomponowane, ażeby siÄ™ nasycić i ubawić do syta widokiem cierpienia”. Cezary staraÅ‚ siÄ™ w tych czasach odwiedzać grób matki. WÅ‚aÅ›nie na cmentarzu zostaÅ‚ zÅ‚apany i wcielony do armii broniÄ…cej miasta przed najazdem Turków. Aż do wrzeÅ›nia 1918 bohater walczyÅ‚ w okopach. Wtedy to armia ormiaÅ„ska nakazaÅ‚a odwrót. WiÄ™kszość żoÅ‚nierzy uciekÅ‚a okrÄ™tami na drugÄ… stronÄ™ Morza Kaspijskiego.
Cezary nie miaÅ‚ gdzie siÄ™ udać, wiÄ™c wróciÅ‚ do piwnicy rodzinnego domu. Wojska tureckie wkroczyÅ‚y do zdobytego miasta. Anglicy zepchniÄ™ci do Å›ródmieÅ›cia dzielnie siÄ™ bronili, ale nie mieli szans z wielokrotnie silniejszym wrogiem. Pomimo, że Brytyjczycy siÄ™ poddali to i tak „zostali wybici do nogi” przez Turków. W mieÅ›cie rozpÄ™taÅ‚o siÄ™ prawdziwe piekÅ‚o: „W ciÄ…gu czterech dni Tatarzy wziÄ™li odwet, mordujÄ…c siedemdziesiÄ…t kilka tysiÄ™cy Ormian, Rosjan i wszelkich innych, jacy siÄ™ na placu znaleźli, a byli podejrzani o sprzyjanie Ormianom”.
Cezaremu życie uratowaÅ‚a legitymacjÄ…, którÄ… dostaÅ‚ niegdyÅ› od polskiego konsula. Dokument stwierdzaÅ‚, ze mÅ‚ody Baryka jest obywatelem Polski. MÅ‚odzieniec byÅ‚ zdumiony, że obywatelstwo nieistniejÄ…cego kraju ocaliÅ‚o go przed egzekucjÄ…. Turek poklepaÅ‚ go po plecach i rozkazaÅ‚, żeby doÅ‚Ä…czyÅ‚ do ich armii. ZgodziÅ‚ siÄ™ z radoÅ›ciÄ… - miaÅ‚ już dość Baku. WidziaÅ‚ na wÅ‚asne oczy, jak ulice miasta ociekaÅ‚y krwiÄ…, a Tatarzy wrzucali ciaÅ‚a Ormian do morza, co powodowaÅ‚o, że zmieniÅ‚o ono kolor na czerwony. Z czasem padÅ‚ rozkaz zakopywania zwÅ‚ok w obawie przed zarazÄ…. Cezary wraz z innymi zostaÅ‚ wyznaczony do prac przy chowaniu ciaÅ‚.„PrzedwioÅ›nie” – szczegółowe streszczenie
Autor: Karolina MarlêgaLosy Cezarego nie ukÅ‚adaÅ‚y siÄ™ najlepiej. Po upadku pierwiastkowej rewolucji wyrzucono go z mieszkania w dzielnicy przemysÅ‚owej. Rodzinny dom Baryków zostaÅ‚ doszczÄ™tnie zniszczony podczas jednego z tureckich bombardowaÅ„. Cezary znalazÅ‚ jednak schronienie w piwnicy domu, w której niegdyÅ› Seweryn zakopaÅ‚ rodzinne skarby. Wraz z kilkoma towarzyszami gÅ‚odowaÅ‚, żyÅ‚ w brudzie i w ciemnoÅ›ciach. MÅ‚ody Baryka zrozumiaÅ‚, że nienawiść Tatarów i Ormian oznaczaÅ‚a upadek rewolucji. ZdaÅ‚ sobie sprawÄ™, że mieszkaÅ„com Baku chodzi tylko o to, kto poÅ‚oży rÄ™kÄ™ na olbrzymich zasobach ropy.
Cezary, aby zdobyć pożywienie wymykaÅ‚ siÄ™ nocÄ…, rzadziej za dnia, i próbowaÅ‚ ukraść coÅ› do jedzenia. CzÄ™sto ryzykowaÅ‚ życiem, ale nie przejmowaÅ‚ siÄ™ tym. WpadÅ‚ w taki stan, że byÅ‚o mu obojÄ™tne, czy umrze, czy przeżyje. Jego rewolucyjne ideaÅ‚y upadÅ‚y, zostaÅ‚y pogrzebane w zgliszczach Baku. MÅ‚ody Baryka na ulicach miasta widziaÅ‚ najstraszliwsze zbrodnie: „Mordowanie kobiet i dzieci w biaÅ‚y dzieÅ„ i poÅ›ród spokojnych obserwatorów, rozstrzeliwanie bestialskie, znÄ™canie siÄ™ nad niedobitymi, tortury przebiegle skomponowane, ażeby siÄ™ nasycić i ubawić do syta widokiem cierpienia”. Cezary staraÅ‚ siÄ™ w tych czasach odwiedzać grób matki. WÅ‚aÅ›nie na cmentarzu zostaÅ‚ zÅ‚apany i wcielony do armii broniÄ…cej miasta przed najazdem Turków. Aż do wrzeÅ›nia 1918 bohater walczyÅ‚ w okopach. Wtedy to armia ormiaÅ„ska nakazaÅ‚a odwrót. WiÄ™kszość żoÅ‚nierzy uciekÅ‚a okrÄ™tami na drugÄ… stronÄ™ Morza Kaspijskiego.
Cezary nie miaÅ‚ gdzie siÄ™ udać, wiÄ™c wróciÅ‚ do piwnicy rodzinnego domu. Wojska tureckie wkroczyÅ‚y do zdobytego miasta. Anglicy zepchniÄ™ci do Å›ródmieÅ›cia dzielnie siÄ™ bronili, ale nie mieli szans z wielokrotnie silniejszym wrogiem. Pomimo, że Brytyjczycy siÄ™ poddali to i tak „zostali wybici do nogi” przez Turków. W mieÅ›cie rozpÄ™taÅ‚o siÄ™ prawdziwe piekÅ‚o: „W ciÄ…gu czterech dni Tatarzy wziÄ™li odwet, mordujÄ…c siedemdziesiÄ…t kilka tysiÄ™cy Ormian, Rosjan i wszelkich innych, jacy siÄ™ na placu znaleźli, a byli podejrzani o sprzyjanie Ormianom”.
* * *
Baryka zwrócił uwagę na ciało pięknej Ormianki. W myślach słyszał jej głos, przestrzegający go przed okrucieństwem rewolucji.
ZwÅ‚oki byÅ‚y Å‚adowane na wozy zaprzÄ™gniÄ™te w dwa woÅ‚y, a nastÄ™pnie przewożone za miasto, gdzie miaÅ‚y być grzebane. Cezary od wielu dni pracowaÅ‚a jako karawaniarz i grabarz. PrzyzwyczaiÅ‚ siÄ™ do swoich obowiÄ…zków. ByÅ‚ zadowolony z tego, że regularnie jadaÅ‚ posiÅ‚ki, które zapewniaÅ‚a turecka armia. Cezary staraÅ‚ siÄ™ nie myÅ›leć o widokach zmasakrowanych zwÅ‚ok, które metalowymi widÅ‚ami wrzucano na jego wóz. Pewnego dnia dostrzegÅ‚ ciaÅ‚o mÅ‚odej kobiety. Bohater dÅ‚ugo przypatrywaÅ‚ siÄ™ zwÅ‚okom, aż uÅ›wiadomiÅ‚ sobie, że byÅ‚a to niezwykle piÄ™kna dziewczyna. Cezary przyglÄ…daÅ‚ siÄ™ kobiecie i z czasem zaczÄ…Å‚ narastać w nim gniew. „Co widziaÅ‚y oczy twoje, mÄ™czennico, gdy usta twe krzyk Å›mierci wydać byÅ‚y przymuszone?” - pytaÅ‚ umarÅ‚ej. W swojej wyobraźni uzyskaÅ‚ odpowiedź od nieżyjÄ…cej dziewczyny: „DokÄ…d miÄ™ odprowadzasz, woźnico? (…) Czy mnie nie żaÅ‚ujesz, bezduszny żoÅ‚daku? Czy mnie nie pomÅ›cisz, bezwstydny sÅ‚ugo? NÄ™dzny tchórzu! Mężczyzno, który siÄ™ boisz silniejszego od siebie mężczyzny! Serce twoje drży jak serce psa, który siÄ™ przelÄ…kÅ‚ na widok gniewu pana! Przypatrz siÄ™, najemniku, nieszczęściu memu i speÅ‚niaj dalej pilnie rzemiosÅ‚o swoje!”. Cezary prowadziÅ‚ wewnÄ™trzny dialog z dziewczynÄ…. ZastanawiaÅ‚ siÄ™, czy żyÅ‚o kiedyÅ› bardziej okrutne pokolenie, niż te, które zamordowaÅ‚o ponad siedemdziesiÄ…t tysiÄ™cy ludzkich istnieÅ„ w niespeÅ‚na cztery dni. „Nie zapomnij krzywdy mojej, woźnico mÅ‚ody! Przypatrz siÄ™ dobrze zbrodni ludzkiej! Strzeż siÄ™! PamiÄ™taj!” – to byÅ‚o ostatnie przesÅ‚anie zamordowanej kobiety.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42
Szybki test:
Hipolit podczas wojny z bolszewikami został pobity i pozostawiony:a) w Radzyminie
b) w Nawłoci
c) w lesie Rogacz
d) pod WarszawÄ…
RozwiÄ…zanie
Po odkryciu romansu Laury i Cezarego przez Barwickiego kobieta:
a) stanęła po stronie narzeczonego
b) nie zajęła zadnego stanowiska
c) stanęła po stronie kochanka
d) zemdlała
RozwiÄ…zanie
Rodzice Karoliny zginęli:
a) popełniając samobójstwo
b) "od bolszewików"
c) zamordowani przez Polaków
d) w wyniku bratobójczych walk na Ukrainie
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies