Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Przedwiośnie

Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia”

Autor: Karolina Marl�ga

Postać ta jest w pewien sposób podobna do Zosi, bohaterki „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Najlepiej uwidacznia się to w scenie, gdy tańczy w samej koszuli, myśląc, że nikt jej nie widzi, podczas gdy Cezary obserwuje ją z sofy i zachwyca się jej pięknem.

Piękna i młoda dziewczyna szybko zwróciła na siebie uwagę Cezarego. Młodzieniec chętnie z nią flirtował, czym pobudził jej wielkie uczucie. Rodzina z zadowoleniem zauważyła, że dwójka ma się ku sobie. Karolinę w tym, że Baryką ją kocha, tak jak ona jego uświadczył długi pocałunek. Jednak bohater nie myślał o niej poważnie. Gdy dziewczyna odkryła jego romans z Laurą na pikniku w Odolanach poczuła „cios katowski mieczem w szyję, uderzenie zbója nożem w serce (…)”. Nie zdawała sobie sprawy, że od dłuższego czasu nienawiść wobec niej czuje Wanda Okszyńska, pensjonariuszka do szaleństwa zakochana w Cezarym i przekonana, że Karolina chce odebrać jej mężczyznę. Została otruta przez niezrównoważoną rywalkę. Na łożu śmierci wyznała wszystko księdzu Anastazemu. Opowiedziała o swojej miłości do Baryki i o tym jak ten ją odrzucił. Kapłan udzielił jej symbolicznego ślubu z Cezarym, w chwilę po tym już nie żyła. Hipolit zdradził później bohaterowi, że rodzina miała w planie oddać im w posiadanie folwark Chłodek, gdyby się pobrali.

Wanda Okszyńska

Pensjonarka, krewna państwa Turzyckich – rządców w Nawłoci. „Była po dziewczęcemu wysmukła, ale już po panieńsku «sformowana». Miała długie nogi i długie ręce, długie włosy w warkocz splecione, ale w oczach wyraz szczególny, głęboki i niesamowity, jakby nie z tego świata”. Pochodząca z Częstochowy szesnastolatka trafiła do Nawłoci po tym, jak nie zdała z piątej do szóstej klasy szkoły podstawowej. Miała ogromne problemy z nauką, a zwłaszcza z matematyką. Jej matka wysłała ją do rodziny na wieś, aby uchronić ją przed rozeźlonym ojcem. Jest bardzo skryta, nieśmiała i zamknięta w sobie.

Poznajemy ją, gdy ucieka przed perliczką, która goniła ją przez całe podwórko. Dziewczyna ma jednak wielki talent muzyczny. Dzięki Karolinie, która próbowała się z nią zaprzyjaźnić, udostępniono jej fortepian, stojący w salonie Wielosławskich. Zakochała beznamiętnie się w Cezarym, gdy usiadł obok niej przy instrumencie i zagrali „Tańce węgierskie” Liszta na cztery ręce.

Streszczenia	Opracowanie
„Przedwiośnie” – szczegółowe streszczenie „Przedwiośnie” – streszczenie w pigułce	Czas i miejsce akcji w „Przedwiośniu” Geneza „Przedwiośnia” Funkcja mitu szklanych domów w „Przedwiośniu” Problemy społeczne w „Przedwiośniu” Obraz rewolucji w „Przedwiośniu” Interpretacja zakończenia „Przedwiośnia” Historia w „Przedwiośniu” Znaczenie tytułu powieści Szczegółowy plan wydarzeń „Przedwiośnia” Wizje Polski w „Przedwiośniu” Życiorys Stefana Żeromskiego Problematyka psychologiczna „Przedwiośnia” Konstrukcja, kompozycja i narracja „Przedwiośnia” Filozofia w „Przedwiośniu” Ekranizacje „Przedwiośnia” Stefan Żeromski - kalendarium twórczości Najważniejsze cytaty w „Przedwiośniu” Bibliografia
Bohaterowie
Cezary Baryka – szczegółowa charakterystyka Droga życiowa Cezarego Baryki – od niedojrzałego czternastolatka do wciąż niedojrzałego dwudziestoczterolatka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia” Jadwiga Baryka - charakterystyka Seweryn Baryka – charakterystyka

Charakterystyka pozostałych bohaterów „Przedwiośnia”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: