„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe - strona 10
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Hamlet

„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Ofelia ubolewała, nad stanem umysłu księcia. Uważała, że:
„Kwiat oczekiwaÅ„ potężnego paÅ„stwa,
Wzór ukształcenia, zwierciadło poloru,
Cel zwracającej się uwagi świata:
Wszystko to, wszystko wniwecz obrócone!”.

Żałowała, że wszystko to legło w gruzach na jej oczach. Z ukrycia wyszli Król i jego szambelan. Władca był pewien, że to, czego byli świadkami nie było spowodowane miłością. Domyślał się:
„Ponura jego smÄ™tność wysiaduje
Coś złowrogiego, co wylęgłe z jajka
MogÅ‚oby stać siÄ™ zgubne”.

Monarcha postanowił zapobiec wiszącemu w powietrzu nieszczęściu i wysłać Hamleta do Anglii pod pretekstem odebrania należnego Danii haraczu. Miał nadzieję, że podróż, nowi ludzie i krajobrazy uspokoją jego pasierba. Poloniusz zgodził się z Królem w tej kwestii, ale odwrotnie niż monarcha, uważał, że powodem szaleństwa księcia była jednak nieodwzajemniona miłość. Szambelan zaproponował, aby po wieczornym spektaklu Królowa wezwała do siebie syna na rozmowę, którą on podsłucha i przekaże w całości Królowi. Poloniusz radził, że jeśli nie dowiedzą się z niej niczego nowego to trzeba będzie wysłać Hamleta do Anglii, albo zamknąć. Władca zgodził się ze słowami swojego sługi.

SCENA DRUGA

W wielkiej sali zamkowej, w której miaÅ‚o odbyć siÄ™ przedstawienie teatralne Hamlet rozmawiaÅ‚ z aktorem. Książę dawaÅ‚ wskazówki artyÅ›cie, jak ten powinien wygÅ‚osić napisane przez niego sÅ‚owa. ApelowaÅ‚, by ten uczyniÅ‚ to spokojnie, bez zbÄ™dnych ruchów i wrzasków. Aktor zapewniaÅ‚, że sobie poradzi. Hamlet sugerowaÅ‚, by artysta nie byÅ‚ też zbyt „miÄ™kki”. ProsiÅ‚, by mężczyzna dostosowaÅ‚ sÅ‚owa do gestów i zagraÅ‚ najnaturalniej jak tylko potrafi. Aktor byÅ‚ rad, że książę tak dobrze zna siÄ™ na teatrze i nie ulegÅ‚ panujÄ…cym trendom przerysowywania wszelkich uczuć. Hamlet zabroniÅ‚ również, aby mężczyźni odgrywajÄ…cy role bÅ‚aznów wykraczali poza tekst utworu. Gdy ustalili już szczegóły książę zezwoliÅ‚ trupie na oddalenie siÄ™ w miejsce prób.
Do komnaty weszli Poloniusz, Rozenkranc i Gildenstern. Hamlet zapytał szambelana, czy Król przyjął jego zaproszenie na spektakl. Po otrzymaniu twierdzącej odpowiedzi książę poprosił nowoprzybyłych, aby udali się ponaglić aktorów. Gdy mężczyźni opuścili pomieszczenie Hamlet wezwał do siebie Horacego. Książe uważał go za najsprawiedliwszego człowieka, jakiego znał, ponieważ przyjmował od Fortuny zarówno łaski jak i prześladowania, pozostając przy tym wciąż tym samym człowiekiem. Hamlet wyjawił przyjacielowi, że sztuka, którą mieli wkrótce zobaczyć, nawiązywała do morderstwa jego ojca. Prosił Horacego, by podczas sceny zbrodni bacznie przyglądał się Królowi. Hamlet zapewniał, że zrobi tak samo, a później podzielą się swoimi spostrzeżeniami. Przyjaciel usłuchał prośby księcia. Bohater zorientował się, że do komnaty zbliża się królewski orszak, w związku z tym znów musiał udawać szaleńca.

Przy akompaniamencie fanfar do sali wkroczyÅ‚a para królewska, a za niÄ… Poloniusz, Ofelia, Rozenkranc, Gildenstern oraz czÅ‚onkowie orszaku. Na pytanie wÅ‚adcy o samopoczucie Hamlet odpowiedziaÅ‚: „Wybornie, żyjÄ™ jak kameleon powietrzem nadzianym obietnicami; kapÅ‚onów nie moglibyÅ›cie lepiej tuczyć”. Te sÅ‚owa na tyle zaskoczyÅ‚y Króla, że nie wiedziaÅ‚ jak na nie zareagować. Książę zapytaÅ‚ Poloniusza, czy pogÅ‚oski o jego teatralnej przeszÅ‚oÅ›ci sÄ… prawdziwe. Szambelan odparÅ‚, że grywaÅ‚ za mÅ‚odu w uniwersyteckich przedstawieniach. ZdradziÅ‚, że wcieliÅ‚ siÄ™ w rolÄ™ Juliusza Cezara zgÅ‚adzonego przez Brutusa. Hamlet zażartowaÅ‚, że „brutalstwem” byÅ‚o podniesienie rÄ™ki na tak kapitalnego aktora. Rozenkranc oznajmiÅ‚, że trupa jest już gotowa do rozpoczÄ™cia przedstawienia. Królowa poprosiÅ‚a syna, by usiadÅ‚ obok niej, lecz ten odmówiÅ‚. MÅ‚odzieniec skierowaÅ‚ siÄ™ ku Ofelii i zadaÅ‚ jej pytanie:
„Mogęż, o pani, lec na twoim Å‚onie?”.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20  

Szybki test:

Czaszka, którą odkopał grabarz należała do:
a) szambelana
b) lokaja
c) błazna
d) króla
RozwiÄ…zanie

Hamlet nie wrócił na studia ulegając prośbom:
a) ojczyma
b) matki
c) Horacego
d) Ofelii
RozwiÄ…zanie

Zaciągi Fortynbrasa miły być rzekomo wymierzone przeciw:
a) Szwedom
b) Polakom
c) Niemcom
d) Rusinom
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Charakterystyka Hamleta - „On sam jest rodu swego niewolnikiem”
Geneza „Hamleta”
„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Hamleta”
Życiorys Szekspira
Problematyka „Hamleta”
Streszczenie „Hamleta” w piguÅ‚ce
Charakterystyka Gertrudy
Charakterystyka Klaudiusza
Charakterystyka Ofelii
„Hamlet” jako przykÅ‚ad tragedii szekspirowskiej
Kompozycja, budowa i jÄ™zyk „Hamleta”
Religia w „Hamlecie”
Filozofia w „Hamlecie”
„Być albo nie być...” - problematyka życia i Å›mierci w „Hamlecie”
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Hamleta”
Plan wydarzeÅ„ „Hamleta”
Motyw kobiety w „Hamlecie”
Psychoanaliza „Hamleta”
NawiÄ…zania do „Hamleta” w sztuce
Ekranizacje „Hamleta”
Zdania o twórczości Szekspira
Twórczość Szekspira
Kalendarium życia i twórczości Szekspira
Najważniejsze cytaty „Hamleta”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies