JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Hamlet
Lucjan stanął nad śpiącym królem i wlał mu do ucha sporządzoną przez siebie truciznę. Autorem kwestii tej postaci był Hamlet. Książę wyjawił widzom, że mężczyzna zamordował władcę, by przejąć jego królestwo poprzez ożenek z wdową po nim. Zapewniał, że to autentyczne wydarzenie było znakomicie opisane w utworze.
Nagle król wstał i nakazał aktorom przerwać przedstawienie. Oburzony monarcha opuścił komnatę wraz z całą świtą. W pomieszczeniu pozostali jedynie Hamlet z Horacym. Książę rzekł do przyjaciela:
„Niech ryczy z bólu ranny Å‚oÅ›,
Zwierz zdrów przebiega knieje,
Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.
To sÄ… zwyczajne dzieje”.
Bohater byÅ‚ zadowolony z powodzenia swojego podstÄ™pu. Do komnaty powrócili Gildenstern i Rozenkranc. Pierwszy z nich wyjawiÅ‚ ksiÄ™ciu, iż Król po wyjÅ›ciu ze spektaklu zaniemógÅ‚. Podobno przyczynÄ… tego byÅ‚o wzburzenie żółci. Wiadomość ta jeszcze bardziej rozbawiÅ‚a Hamleta. Jednak Gildenstern nalegaÅ‚, by przyjaciel siÄ™ uspokoiÅ‚, ponieważ majÄ… mu wraz z Rozenkrancem do przekazania ważnÄ… wiadomość. Wyjawili, że Królowa zleciÅ‚a im rozpoznanie prawdziwego powodu szaleÅ„stwa jej syna. Hamlet odrzekÅ‚, że nie może udzielić na to pytanie zdrowej odpowiedzi, ponieważ chorowaÅ‚ „na gÅ‚owÄ™”. Gildenstern przekazaÅ‚ przyjacielowi wiadomość, że matka życzy sobie spotkać siÄ™ z ksiÄ™ciem w jej komnacie jeszcze tego wieczora. Hamlet zapowiedziaÅ‚, że speÅ‚ni jej życzenie. Rozenkranc próbowaÅ‚ w jakiÅ› sposób przemówić przyjacielowi z dzieciÅ„stwa do rozsÄ…dku i prosiÅ‚, by ten zdradziÅ‚ mu prawdziwy powód swego dziwnego zachowania. Książę nie odpowiedziaÅ‚ na tÄ™ proÅ›bÄ™. Zamiast tego Hamlet chwyciÅ‚ za flet należący do jednego z muzyków, wziÄ…Å‚ na stronÄ™ Gildensterna i zapytaÅ‚, czemu ten bezczelnie „wÄ™szy” wokół niego. Bohater poprosiÅ‚ rówieÅ›nika, by zagraÅ‚ dla niego na instrumencie. Gdy ten odparÅ‚, że nie potrafi, Hamlet rzekÅ‚, że jeÅ›li go kocha to zagra. TÅ‚umaczyÅ‚, że to tak proste jak kÅ‚amanie. Gildenstern jednak wciąż siÄ™ broniÅ‚ i utrzymywaÅ‚, że nie ma pojÄ™cia o muzyce i nie zna żadnych melodii. Wtedy Hamlet zwróciÅ‚ siÄ™ do niego zarzucajÄ…c, że rówieÅ›nik sÄ…dziÅ‚, iż tak dobrze go zna, że bez problemu bÄ™dzie na nim „graÅ‚”, jak na instrumencie, a w rzeczywistoÅ›ci nie potrafiÅ‚ wydobyć nawet prostego dźwiÄ™ku ze zwykÅ‚ego fletu.
Do komnaty wszedÅ‚ Poloniusz, który oznajmiÅ‚ Hamletowi, że Królowa prosi go o natychmiastowÄ… wizytÄ™. Książę wskazaÅ‚ na widocznÄ… przez okno chmurÄ™ i zapytaÅ‚ szambelana, czy nie przypomina mu ona wielbÅ‚Ä…da. Gdy mężczyzna odparÅ‚ twierdzÄ…co, Hamlet zasugerowaÅ‚, że teraz obÅ‚ok wydawaÅ‚ siÄ™ być podobny do Å‚asicy, Poloniusz ponownie mu przytaknÄ…Å‚. Bohater jednak po chwili uznaÅ‚, że chmura najbardziej przypomina ksztaÅ‚tem wieloryba. Szambelan po raz kolejny przytaknÄ…Å‚. Książę byÅ‚ zdania, że „Z tymi gÅ‚upcami trzeba by zgÅ‚upieć naprawdÄ™”. Bohater powiedziaÅ‚, że za chwilÄ™ uda siÄ™ do matki, poprosiÅ‚ wszystkich, by pozostawili go samego w komnacie. Hamlet zwróciÅ‚ siÄ™ do siebie:„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe
Autor: Karolina MarlêgaLucjan stanÄ…Å‚ nad Å›piÄ…cym królem i wlaÅ‚ mu do ucha sporzÄ…dzonÄ… przez siebie truciznÄ™. Autorem kwestii tej postaci byÅ‚ Hamlet. Książę wyjawiÅ‚ widzom, że mężczyzna zamordowaÅ‚ wÅ‚adcÄ™, by przejąć jego królestwo poprzez ożenek z wdowÄ… po nim. ZapewniaÅ‚, że to autentyczne wydarzenie byÅ‚o znakomicie opisane w utworze.
Nagle król wstał i nakazał aktorom przerwać przedstawienie. Oburzony monarcha opuścił komnatę wraz z całą świtą. W pomieszczeniu pozostali jedynie Hamlet z Horacym. Książę rzekł do przyjaciela:
„Niech ryczy z bólu ranny Å‚oÅ›,
Zwierz zdrów przebiega knieje,
Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.
To sÄ… zwyczajne dzieje”.
Bohater byÅ‚ zadowolony z powodzenia swojego podstÄ™pu. Do komnaty powrócili Gildenstern i Rozenkranc. Pierwszy z nich wyjawiÅ‚ ksiÄ™ciu, iż Król po wyjÅ›ciu ze spektaklu zaniemógÅ‚. Podobno przyczynÄ… tego byÅ‚o wzburzenie żółci. Wiadomość ta jeszcze bardziej rozbawiÅ‚a Hamleta. Jednak Gildenstern nalegaÅ‚, by przyjaciel siÄ™ uspokoiÅ‚, ponieważ majÄ… mu wraz z Rozenkrancem do przekazania ważnÄ… wiadomość. Wyjawili, że Królowa zleciÅ‚a im rozpoznanie prawdziwego powodu szaleÅ„stwa jej syna. Hamlet odrzekÅ‚, że nie może udzielić na to pytanie zdrowej odpowiedzi, ponieważ chorowaÅ‚ „na gÅ‚owÄ™”. Gildenstern przekazaÅ‚ przyjacielowi wiadomość, że matka życzy sobie spotkać siÄ™ z ksiÄ™ciem w jej komnacie jeszcze tego wieczora. Hamlet zapowiedziaÅ‚, że speÅ‚ni jej życzenie. Rozenkranc próbowaÅ‚ w jakiÅ› sposób przemówić przyjacielowi z dzieciÅ„stwa do rozsÄ…dku i prosiÅ‚, by ten zdradziÅ‚ mu prawdziwy powód swego dziwnego zachowania. Książę nie odpowiedziaÅ‚ na tÄ™ proÅ›bÄ™. Zamiast tego Hamlet chwyciÅ‚ za flet należący do jednego z muzyków, wziÄ…Å‚ na stronÄ™ Gildensterna i zapytaÅ‚, czemu ten bezczelnie „wÄ™szy” wokół niego. Bohater poprosiÅ‚ rówieÅ›nika, by zagraÅ‚ dla niego na instrumencie. Gdy ten odparÅ‚, że nie potrafi, Hamlet rzekÅ‚, że jeÅ›li go kocha to zagra. TÅ‚umaczyÅ‚, że to tak proste jak kÅ‚amanie. Gildenstern jednak wciąż siÄ™ broniÅ‚ i utrzymywaÅ‚, że nie ma pojÄ™cia o muzyce i nie zna żadnych melodii. Wtedy Hamlet zwróciÅ‚ siÄ™ do niego zarzucajÄ…c, że rówieÅ›nik sÄ…dziÅ‚, iż tak dobrze go zna, że bez problemu bÄ™dzie na nim „graÅ‚”, jak na instrumencie, a w rzeczywistoÅ›ci nie potrafiÅ‚ wydobyć nawet prostego dźwiÄ™ku ze zwykÅ‚ego fletu.
„Niech bÄ™dÄ™ srogim, ale nie wyrodnym!
Sztylety w ustach mam, ale nie w dłoni!
Niechaj mój język będzie w tym spotkaniu
Obłudny względem serca i jakkolwiek
Słowa me będą miotać się i srożyć,
PieczÄ™ci, duszo, nie daj doÅ„ przyÅ‚ożyć!”.
SCENA TRZECIA
W innym zamkowym pokoju zebrali siÄ™ Król, Rozenkranc i Gildenstern. WÅ‚adca byÅ‚ zdania, że szaleÅ„stwu Hamleta trzeba stanowczo przeciwdziaÅ‚ać. NakazaÅ‚ mężczyznom, by zaczÄ™li przygotowania do natychmiastowego wspólnego wyjazdu do Anglii. Gildenstern byÅ‚ peÅ‚en podziwu dla troskliwoÅ›ci Króla, który w tak wspaniaÅ‚y sposób dbaÅ‚ o bezpieczeÅ„stwo swojego narodu. WÅ‚adca byÅ‚ zdania, że bÄ™dÄ… musieli „spÄ™tać” Hamleta, który z wÅ‚asnej woli nie zgodzi siÄ™ na wyjazd do Anglii. Mężczyźni obiecali posÅ‚uszeÅ„stwo wobec monarchy i opuÅ›cili pomieszczenie. Zaraz po tym pojawiÅ‚ siÄ™ w nim Poloniusz. Szambelan wyjawiÅ‚, że w pokoju Królowej wkrótce dojdzie do jej spotkania z synem. ZapowiedziaÅ‚, że ukryje siÄ™ za obiciem i bÄ™dzie podsÅ‚uchiwaÅ‚. ByÅ‚ zdania, że matki bywajÄ… stronnicze wobec wÅ‚asnych dzieci, dlatego rozmowa bÄ™dzie potrzebowaÅ‚a dodatkowego Å›wiadka, by Król dowiedziaÅ‚ siÄ™ dokÅ‚adnie o jej przebiegu. Gdy szambelan opuÅ›ciÅ‚ komnatÄ™, wÅ‚adca zawoÅ‚aÅ‚:
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
Szybki test:
Do klasztoru radził Ofelii wstąpić:a) ojciec
b) król
c) Hamlet
d) brat
RozwiÄ…zanie
Młody Fortynbras był synem:
a) duńskiego księcia
b) angielskiego monarchy
c) norweskiego króla
d) francuskiego barona
RozwiÄ…zanie
Poloniusz był:
a) baronem
b) dowódcą gwardii
c) szambelanem
d) marszałkiem
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies