JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Hamlet
Do komnaty weszła para królewska w towarzystwie Laertesa, dworzan i służby. Ci ostatni przynieśli ze sobą dwa florety. Klaudiusz wezwał Hamleta do siebie i chwycił go za dłoń i połączył ją z dłonią Laertesa. Książę poprosił brata Ofelii o przebaczenie. Zapewniał, że jego wcześniejsze zachowanie wynikało tylko i wyłącznie z szaleństwa i nie miało na celu ubliżenia ani jemu, ani jego zmarłej siostrze. Laertes zapewnił, że postąpi jak człowiek honoru i nie będzie szukał zemsty, lecz nie dopóki nie otrzyma polecenia od starszych mężów nie wybaczy księciu. Takie zapewnienie w zupełności satysfakcjonowało Hamleta, który mógł swobodnie przystąpić do pojedynku. Bohater poprosił o floret, podobnie uczynił Laertes. Syn Poloniusza wymienił swoją broń, ponieważ uznał ją za zbyt ciężką. Hamlet zapytał, czy obydwaj dysponują ostrzami równej długości. Ozyryk oświadczył, że są identyczne. Król nakazał postawić kielichy z winem na stole. Dodatkowo rozkazał, że gdy Hamlet zada pierwszy cios lub zwycięsko odparuje drugi, to na wiwat mają zagrzmieć działa na murach zamku. Zapowiedział, iż wtedy on wzniesie toast za swojego pasierba, a do jego pucharu wrzuci perłę droższą niż niejeden królewski diadem. Klaudiusz dał młodzieńcom sygnał do rozpoczęcia pojedynku. Gdy okazało się, że Hamlet zadał pierwszy cios, zagrzmiały działa, Król wrzucił do pucharu księcia perłę i chciał wznieść toast, lecz pasierb nie chciał przerywać walki. Kolejny atak bohatera okazał się równie celny, co drugi. Królowa nalegała, by syn otarł sobie twarz, ponieważ ociekała ona od potu. Uradowana postawą kobieta postanowiła napić się wina z jego kielicha, mąż próbował ją powstrzymać, lecz nie zdążył. Gertruda chwyciła za chustkę i pobiegła otrzeć Hamletowi twarz. Laertes był zdezorientowany takim rozwojem wypadków. Na stronie zapytał Króla, czy może zadać śmiertelny cios księciu, gdy ten się tego nie spodziewał i zamieniał uprzejmości z matką, lecz Klaudiusz nie zezwolił na to. Po chwili Hamlet sprowokował przeciwnika, by ten natarł na niego z całej siły i tak się stało, lecz sędzia orzekł, iż obydwaj nie trafili. Drugi atak Laertesa był już skuteczny. Syn Poloniusza zranił księcia, a w starciu zamienili się floretami i Hamlet zadał trafny cios Laertesowi. Król nakazał rozdzielić walczących, ponieważ za bardzo się zwarli. W tym momencie Królowa padła na ziemię. Horacy spostrzegł wtedy, że z obydwu szermierzy cieknie krew. Syn Poloniusza wyznał:
„Jak bekas w wÅ‚asne zÅ‚owiÅ‚em siÄ™ sidÅ‚o;
SÅ‚usznie ofiarÄ… padam wÅ‚asnej zdrady”.
Hamlet nie wiedział, co stało się jego matce, Klaudiusz próbował go uspokoić mówiąc, że z pewnością zasłabła. Kobieta jednak wypowiedziała słowa:
„Nie, nie, ten to napój.
Ten napój, drogi Hamlecie! ten napój...
Jestem otruta”.
Zaraz po tym zmarÅ‚a. Hamlet rozkazaÅ‚ strażnikom zamknąć wszystkie drzwi i szukać zdrajcy. PadajÄ…cy na ziemiÄ™ Laertes wyznaÅ‚, że on nim jest. WyjawiÅ‚ Hamletowi, że nie zostaÅ‚o mu nawet pół godziny życia, ponieważ w jego żyÅ‚ach pÅ‚ynęła trucizna, w której namoczony byÅ‚ rapier. Syn Poloniusza zdoÅ‚aÅ‚ przekazać ksiÄ™ciu informacjÄ™, iż wszystkiemu winien byÅ‚ Król. Bohater bez namysÅ‚u przebiÅ‚ na wylot Klaudiusza zatrutym ostrzem. Zaraz po Å›mierci monarchy Laertes poprosiÅ‚ Hamleta o przebaczenie i zmarÅ‚. Książę wybaczyÅ‚ bratu Ofelii i zapowiedziaÅ‚, iż wkrótce siÄ™ spotkajÄ… ponownie. WezwaÅ‚ do siebie Horacego i porosiÅ‚ go, by wytÅ‚umaczyÅ‚ zgromadzonym te okrutne zajÅ›cia. Jednak przyjaciel wolaÅ‚ napić siÄ™ zatrutego wina, aniżeli pogodzić siÄ™ ze Å›mierciÄ… Hamleta. Bohater bÅ‚agaÅ‚, by Horacy tego nie robiÅ‚, ponieważ w tej sytuacji nikt nie przekazaÅ‚by ludnoÅ›ci prawdy. Nagle z zewnÄ…trz dobiegÅ‚y odgÅ‚osy wystrzałów i zgieÅ‚ku wojennego. Ozryk doniósÅ‚, że to wojsko mÅ‚odego Fortynbrasa powracajÄ…c z Polski „daje salwy Angielskim posÅ‚om”. Hamlet przycisnÄ…Å‚ swojÄ… twarz do Horacego i wygÅ‚osiÅ‚ swoje ostatnie sÅ‚owa:
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
a) dowódcą gwardii
b) szambelanem
c) baronem
d) marszałkiem
RozwiÄ…zanie
Duch ojca na miejsce spotkania z Hamletem wskazywał:
a) gęstą leśną głuszę
b) kotlinÄ™ nieopodal zamku
c) wysokie urwisko
d) szczyt wzgórza
RozwiÄ…zanie
Szambelan podsłuchując rozmowę królowej z Hamletem ukrył się:
a) za kotarÄ…
b) za obiciem
c) w szafie
d) pod łóżkiem
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe
Autor: Karolina MarlêgaDo komnaty weszÅ‚a para królewska w towarzystwie Laertesa, dworzan i sÅ‚użby. Ci ostatni przynieÅ›li ze sobÄ… dwa florety. Klaudiusz wezwaÅ‚ Hamleta do siebie i chwyciÅ‚ go za dÅ‚oÅ„ i poÅ‚Ä…czyÅ‚ jÄ… z dÅ‚oniÄ… Laertesa. Książę poprosiÅ‚ brata Ofelii o przebaczenie. ZapewniaÅ‚, że jego wczeÅ›niejsze zachowanie wynikaÅ‚o tylko i wyÅ‚Ä…cznie z szaleÅ„stwa i nie miaÅ‚o na celu ubliżenia ani jemu, ani jego zmarÅ‚ej siostrze. Laertes zapewniÅ‚, że postÄ…pi jak czÅ‚owiek honoru i nie bÄ™dzie szukaÅ‚ zemsty, lecz nie dopóki nie otrzyma polecenia od starszych mężów nie wybaczy ksiÄ™ciu. Takie zapewnienie w zupeÅ‚noÅ›ci satysfakcjonowaÅ‚o Hamleta, który mógÅ‚ swobodnie przystÄ…pić do pojedynku. Bohater poprosiÅ‚ o floret, podobnie uczyniÅ‚ Laertes. Syn Poloniusza wymieniÅ‚ swojÄ… broÅ„, ponieważ uznaÅ‚ jÄ… za zbyt ciężkÄ…. Hamlet zapytaÅ‚, czy obydwaj dysponujÄ… ostrzami równej dÅ‚ugoÅ›ci. Ozyryk oÅ›wiadczyÅ‚, że sÄ… identyczne. Król nakazaÅ‚ postawić kielichy z winem na stole. Dodatkowo rozkazaÅ‚, że gdy Hamlet zada pierwszy cios lub zwyciÄ™sko odparuje drugi, to na wiwat majÄ… zagrzmieć dziaÅ‚a na murach zamku. ZapowiedziaÅ‚, iż wtedy on wzniesie toast za swojego pasierba, a do jego pucharu wrzuci perÅ‚Ä™ droższÄ… niż niejeden królewski diadem. Klaudiusz daÅ‚ mÅ‚odzieÅ„com sygnaÅ‚ do rozpoczÄ™cia pojedynku. Gdy okazaÅ‚o siÄ™, że Hamlet zadaÅ‚ pierwszy cios, zagrzmiaÅ‚y dziaÅ‚a, Król wrzuciÅ‚ do pucharu ksiÄ™cia perÅ‚Ä™ i chciaÅ‚ wznieść toast, lecz pasierb nie chciaÅ‚ przerywać walki. Kolejny atak bohatera okazaÅ‚ siÄ™ równie celny, co drugi. Królowa nalegaÅ‚a, by syn otarÅ‚ sobie twarz, ponieważ ociekaÅ‚a ona od potu. Uradowana postawÄ… kobieta postanowiÅ‚a napić siÄ™ wina z jego kielicha, mąż próbowaÅ‚ jÄ… powstrzymać, lecz nie zdążyÅ‚. Gertruda chwyciÅ‚a za chustkÄ™ i pobiegÅ‚a otrzeć Hamletowi twarz. Laertes byÅ‚ zdezorientowany takim rozwojem wypadków. Na stronie zapytaÅ‚ Króla, czy może zadać Å›miertelny cios ksiÄ™ciu, gdy ten siÄ™ tego nie spodziewaÅ‚ i zamieniaÅ‚ uprzejmoÅ›ci z matkÄ…, lecz Klaudiusz nie zezwoliÅ‚ na to. Po chwili Hamlet sprowokowaÅ‚ przeciwnika, by ten natarÅ‚ na niego z caÅ‚ej siÅ‚y i tak siÄ™ staÅ‚o, lecz sÄ™dzia orzekÅ‚, iż obydwaj nie trafili. Drugi atak Laertesa byÅ‚ już skuteczny. Syn Poloniusza zraniÅ‚ ksiÄ™cia, a w starciu zamienili siÄ™ floretami i Hamlet zadaÅ‚ trafny cios Laertesowi. Król nakazaÅ‚ rozdzielić walczÄ…cych, ponieważ za bardzo siÄ™ zwarli. W tym momencie Królowa padÅ‚a na ziemiÄ™. Horacy spostrzegÅ‚ wtedy, że z obydwu szermierzy cieknie krew. Syn Poloniusza wyznaÅ‚:
„Jak bekas w wÅ‚asne zÅ‚owiÅ‚em siÄ™ sidÅ‚o;
SÅ‚usznie ofiarÄ… padam wÅ‚asnej zdrady”.
Hamlet nie wiedział, co stało się jego matce, Klaudiusz próbował go uspokoić mówiąc, że z pewnością zasłabła. Kobieta jednak wypowiedziała słowa:
„Nie, nie, ten to napój.
Ten napój, drogi Hamlecie! ten napój...
Jestem otruta”.
Zaraz po tym zmarÅ‚a. Hamlet rozkazaÅ‚ strażnikom zamknąć wszystkie drzwi i szukać zdrajcy. PadajÄ…cy na ziemiÄ™ Laertes wyznaÅ‚, że on nim jest. WyjawiÅ‚ Hamletowi, że nie zostaÅ‚o mu nawet pół godziny życia, ponieważ w jego żyÅ‚ach pÅ‚ynęła trucizna, w której namoczony byÅ‚ rapier. Syn Poloniusza zdoÅ‚aÅ‚ przekazać ksiÄ™ciu informacjÄ™, iż wszystkiemu winien byÅ‚ Król. Bohater bez namysÅ‚u przebiÅ‚ na wylot Klaudiusza zatrutym ostrzem. Zaraz po Å›mierci monarchy Laertes poprosiÅ‚ Hamleta o przebaczenie i zmarÅ‚. Książę wybaczyÅ‚ bratu Ofelii i zapowiedziaÅ‚, iż wkrótce siÄ™ spotkajÄ… ponownie. WezwaÅ‚ do siebie Horacego i porosiÅ‚ go, by wytÅ‚umaczyÅ‚ zgromadzonym te okrutne zajÅ›cia. Jednak przyjaciel wolaÅ‚ napić siÄ™ zatrutego wina, aniżeli pogodzić siÄ™ ze Å›mierciÄ… Hamleta. Bohater bÅ‚agaÅ‚, by Horacy tego nie robiÅ‚, ponieważ w tej sytuacji nikt nie przekazaÅ‚by ludnoÅ›ci prawdy. Nagle z zewnÄ…trz dobiegÅ‚y odgÅ‚osy wystrzałów i zgieÅ‚ku wojennego. Ozryk doniósÅ‚, że to wojsko mÅ‚odego Fortynbrasa powracajÄ…c z Polski „daje salwy Angielskim posÅ‚om”. Hamlet przycisnÄ…Å‚ swojÄ… twarz do Horacego i wygÅ‚osiÅ‚ swoje ostatnie sÅ‚owa:
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
Szybki test:
Poloniusz był:a) dowódcą gwardii
b) szambelanem
c) baronem
d) marszałkiem
RozwiÄ…zanie
Duch ojca na miejsce spotkania z Hamletem wskazywał:
a) gęstą leśną głuszę
b) kotlinÄ™ nieopodal zamku
c) wysokie urwisko
d) szczyt wzgórza
RozwiÄ…zanie
Szambelan podsłuchując rozmowę królowej z Hamletem ukrył się:
a) za kotarÄ…
b) za obiciem
c) w szafie
d) pod łóżkiem
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies