Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet

„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

SCENA DRUGA

W sali królewskiej władca Danii witał wezwanych do siebie dworzan, Rozenkranca i Gildensterna. Ich rozmowa dotyczyła Hamleta, a dokładniej jego „przeistoczenia”. Monarcha apelował do mężczyzn, którzy byli rówieśnikami jego pasierba i wychowali się wraz z księciem, aby zechcieli pozostać na zamku w celu zapewnienia Hamletowi towarzystwa i pocieszenia, ponieważ wciąż nie pogodził się on z tragiczną i nagłą śmiercią ojca. Królowa dołączyła się do prośby męża, wspominając, iż jej syn nigdy nie miał lepszych przyjaciół, aniżeli ci dwaj dworzanie. Zarówno Rozenkranc, jak i Gidenstern uznali, iż prośbę pary królewskiej będą traktowali jak rozkaz. Matka Hamleta nakazała jednemu z dworzan, aby zaprowadził dwójkę przyjaciół do komnaty księcia.

Do komnaty wszedł Poloniusz i oznajmił, że właśnie powrócili posłowie z Norwegii. Szambelan miał dla króla jeszcze jedną dobrą nowinę: oznajmił, iż powód szaleństwa Hamleta nie stanowił już zagadki. Mężczyzna jednak nalegał, aby monarcha najpierw wysłuchał słów posłów. Król zgodził się na to i wysłał Poloniusza, aby przyprowadził Korneliusza i Woltymanda. Królowa zwróciła się do męża, iż nie wyobraża sobie, aby coś innego niż śmierć ojca było przyczyną szaleństwa jej syna.

Wkrótce przed parą monarszą zjawili się posłowie w asyście Poloniusza. Woltymand wystąpił naprzód i oznajmił władcy, iż król Norwegii przesyłał mu pozdrowienia i obiecał:
„Wstrzymać zaciągi swojego synowca,
Które mu zdały się być wymierzone
Przeciw Polakom, które jednak, bliżej
Poznawszy, znalazł zwróconymi przeciw
Waszej królewskiej mości”.
Podobno rozgniewany władca norweski rozkazał Fortynbrasowi zaprzestanie plądrowania ziem duńskich i uzyskał jego obietnicę, iż nigdy się to nie powtórzy. Król zezwolił pasierbowi wykorzystać zgromadzoną armię do walki z Polakami. Monarcha zwrócił się do posłów z prośbą o przekazanie ich zwierzchnikowi zapytania, czy wojska Fortynbrasa mogą przemaszerować przez tereny należące do Danii w drodze do Polski. Woltymand wręczył Królowi list, w którym ta prośba była dokładnie zapisana przez władcę Norwegii. Monarcha postanowił odpowiedzieć na to pismo później, podziękował posłom za solidnie wykonaną pracę i zaprosił ich na wieczorną ucztę.

„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: