Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet

Geneza „Hamleta”

Autor: Karolina Marl�ga

Saxo Grammaticus żył prawdopodobnie w latach 1150 – 1220. Był on średniowiecznym duńskim kronikarzem. Dzieło jego życia, czyli Gesta Danorum (Czyny Duńczyków), składa się z szesnastu ksiąg opisujących historię państwa duńskiego. Niewiele wiadomo o życiu tego człowieka, poza tym, że swego czasu był on Arcybiskupem Absalonu. Jego doskonała znajomość łaciny i wiedza, jaką wykazał się w swojej pracy świadczą o tym, iż najprawdopodobniej kształcił się poza Danią, przypuszczalnie we Francji. Jego prawdziwe dane nie są dziś znane, przydomek Grammaticus, oznaczający nauczyciela pisma, został mu nadany około roku 1342 w uznaniu za dobór słów, jakimi posługiwał się w swoich dziełach.

Dwiema najpopularniejszymi inspiracjami dla Saxo Grammaticusa były anonimowa skandynawska Saga Hrolf Kraki oraz rzymska legenda o Brutusie. W pierwszej historii bohaterami byli dwaj synowie zamordowanego króla: Hroar i Helgi, którzy dla niepoznaki zmienili swoje imiona na Ham i Hr�n. Bracia większość czasu opowieści ukrywają się, a nie walczą z szaleństwem. Druga legenda opowiada o Luciusie, który zmienia swoje imię na Brutus i pozoruje obłęd, aby uniknąć losu swojego ojca i braci. Ostatecznie udaje mu się zgładzić mordercę członków swojej rodziny, Króla Tarquinusa. Grammaticus dodał do swojej historii, pisanej po łacinie, klasyczne dla literatury rzymskiej koncepcje heroizmu i siły. Opowieść duńskiego kronikarza została przetłumaczona na język francuski w roku 1570 przez Fran�ois de Belleforest’a i znalazła miejsce w dziele Histoires Tragiques (Historie tragiczne). Belleforest znacznie wzbogacił dzieło Grammaticusa, niemal podwajając jego długość. Wersja Francuza zawierała liczne opisy melancholii głównego bohatera. Fran�ois de Belleforest żył w latach 1530 – 1583. Ten francuski pisarz, poeta oraz tłumacz pozostawił po sobie znaczną liczbę dzieł. W roku 1568 został mianowanym historiografem króla Karola IX. Poza pisaniem moralitetów, prozy oraz prac historycznych Belleforest tłumaczył na język francuski dzieła między innymi Boccaccia, Antonio de Guevary, Sebastiana M�nstera, Cycerona czy Demostenesa. Jego najbardziej znaną pracą okazało się siedmiotomowe dzieło zatytułowane Histoires Tragiques (Historie tragiczne).

Geneza „Hamleta”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: