Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hamlet

Charakterystyka pozostałych bohaterów „Hamleta”

Autor: Karolina Marl�ga

Horacy był człowiekiem, jakim pragnął być Hamlet. Inteligentny młodzieniec nie dawał się ponosić filozofii, wiedzy i rozumowi. Akceptował świat takim, jakim był, nie zamierzał podważać rządzących nim zasad i prawd. Marcellus i Bernardo podziwiali jego intelekt na tyle, że oczekiwali jego opinii na temat Ducha. Nadążał za grami słownymi Hamleta, ale nie miał zamiaru w nich uczestniczyć.

Fortynbras – młody książę norweski, który walczył o odzyskanie ziem utraconych przez jego ojca na rzecz Danii. Zaniechał tych działań po otrzymaniu reprymendy ze strony swojego wuja, króla Norwegii. Książę uzyskał zezwolenie Klaudiusza na przemarsz przez ziemie duńskie w drodze do Polski, gdzie jego wojska miały stoczyć wielką bitwę o skrawek nikomu niepotrzebnej ziemi.

W porównaniu z nim Hamlet czuł się słaby i tchórzliwy. Gdy zwycięska armia Fortynbrasa wracała z Polski w Elzynorze rozgrywały się krwawe sceny opisane w ostatniej scenie dramatu. Tuż przed śmiercią Hamlet wyraził nadzieję, iż to właśnie Fortynbras zostanie królem Danii.

Duch – postać ta to upiór zamordowanego króla. Pojawiał się o północy na murach zamku, odziany w zbroję, w której stoczył wielki pojedynek ze starym Fortynbrasem. Widmo pozostawało nieme do momentu, gdy nie przemówił do niego książę Hamlet. Duch zdradził synowi, że zginął z ręki Klaudiusza, swojego brata. Nakazał tytułowemu bohaterowi pomszczenie tej zbrodni. Pojawił się ponownie w sypialni Gertrudy, podczas jej spotkania z Hamletem. Upiór ganił syna za opieszałość i tchórzostwo. Gdy nie przebywał w świecie żywych cierpiał okropne męki w miejscu, które przyprawiłoby Hamleta o „zmrożenie krwi”.

Rozenkranc i Gildenstern – byli przyjaciele Hamleta. Zostali zaproszeni na zamek przez parę królewską. Na rozkaz Klaudiusza szpiegowali księcia, ponieważ ojczym miał nadzieję, że uda im się odkryć tajemnicę szaleństwa pasierba. Tytułowy bohater podejrzewał, iż nie mógł ufać tym dwóm młodzieńcom, z którymi się wychował.

Hamlet jawnie oskarżył Gildenterna o próbę manipulowania nim: „Patrzże teraz, za jakiego mnie masz bajbardzo. Chciałbyś grać na mnie, wmawiasz w siebie, że znasz mój mechanizm? Chciałbyś wyrwać ze mnie rdzeń mej tajemnicy, wycisnąć ze mnie całą skalę tonów, od najniższej nuty aż do dyszkantu; a w tym tu marnym instrumencie tyle jest głosu, tyle harmonii, jednakże nie możesz go skłonić do przemówienia. Cóż u kata! Czy sądzisz, że na mnie łatwiej zagrać niż na flecie? Miej mię, za jaki chcesz, instrument: przędąć, rozstroić mię potrafisz, ale zagrać na mnie – nigdy”.

Rozenkranca przyrównał do gąbki, która „wciąga w siebie królewskie fawory, nagrody i łaski”. Klaudiusz wysłał ich jako towarzyszy Hamleta do Anglii. W liście, który im powierzył znajdował się wyrok śmierci wydany na księcia. Tytułowy bohater przeczytał to pismo, poczym podmienił je na takie, z którego wynikało, iż natychmiastową śmierć po zameldowaniu się w Anglii mają ponieść Gildenstern i Roznekranc.

Rejnold – sługa Poloniusza, którego ten wysłał do Paryża, aby szpiegował Laertesa. Dostał szczegółowe polecenia, jak ma sprawować swoje zadanie. Miał przedstawiać syna swojego pana w rozmowie z Francuzami jako nieudacznika i oczekiwać na ich reakcje.

Barnardo i Marcellus – oficerowie gwardii, którzy sprawowali wartę na zamku w Elzynorze. Przez dwie noce z rzędu byli świadkami nawiedzin Ducha. Bernardo rozpoznał w nim króla. Obydwaj poprosili Horacego, by ten do nich dołączył i jako intelektualista wyjaśnił im to zjawisko.

Woltymand i Korneliusz – dworzanie, którym Klaudiusz powierzył misję dyplomatyczną w Norwegii. Doręczyli oni władcy sąsiedniego państwa list, w którym ich zwierzchnik skarżył się na młodego Fortynbrasa. Mężczyźni wzorowo wywiązali się ze swoich obowiązków. Przekazali Klaudiuszowi, iż król Norwegii poskromi swojego bratanka.

strona: 1 2 3

Zobacz inne artykuły:

Inne

Charakterystyka Hamleta - „On sam jest rodu swego niewolnikiem”
Geneza „Hamleta”
„Hamlet ”- streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Hamleta”
Problematyka „Hamleta”
Streszczenie „Hamleta” w pigułce
Charakterystyka Gertrudy
Charakterystyka Klaudiusza
Charakterystyka Ofelii
Życiorys Szekspira
Religia w „Hamlecie”
Filozofia w „Hamlecie”
„Być albo nie być...” - problematyka życia i śmierci w „Hamlecie”
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Hamleta”
„Hamlet” jako przykład tragedii szekspirowskiej
Kompozycja, budowa i język „Hamleta”
Psychoanaliza „Hamleta”
Nawiązania do „Hamleta” w sztuce
Plan wydarzeń „Hamleta”
Motyw kobiety w „Hamlecie”
Ekranizacje „Hamleta”
Kalendarium życia i twórczości Szekspira
Zdania o twórczości Szekspira
Twórczość Szekspira
Najważniejsze cytaty „Hamleta”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies