Geneza „Ludzi bezdomnych” ostatnidzwonek.pl
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

Geneza „Ludzi bezdomnych”

Autor: Karolina Marlêga

Powieść zostaÅ‚a opublikowana w grudniu 1899 roku (z datÄ… 1990) w Warszawie. Drugie wydanie ukazaÅ‚o siÄ™ wiosnÄ… 1900 roku, trzecie rok później, a czwarte w 1906 roku. Ukazanie siÄ™ „Ludzi bezdomnych” wywoÅ‚aÅ‚o ogromne zainteresowanie czytelników, które jest porównywalne z opublikowaniem przez StanisÅ‚awa WyspiaÅ„skiego „Wesela”. Jej autor otrzymywaÅ‚ za kolejne wydania bardzo wysokie honoraria (tak wysokie wynagrodzenie byÅ‚o w tamtym czasie rzadkoÅ›ciÄ…). Danuta PolaÅ„czyk tak opisuje czas opublikowania powieÅ›ci: „Odbierano jÄ… jako formÄ™ dyskusji z hasÅ‚ami pozytywistów i postawÄ… romantycznÄ…, jako manifest ideowy poglÄ…dów pisarza, zauważono nowatorstwo formy i kojarzono pewne treÅ›ci z biografiÄ… autora”.

Gdy tylko „Ludzie bezdomni” trafili w rÄ™ce czytelników, ci od razu zachwycili siÄ™ losami Tomasza Judyma i Joasi Podborskiej. PolaÅ„czyk upatruje przyczyny ogromnego powodzenia powieÅ›ci w dwóch walorach tekstu: „(…) przedstawiaÅ‚ on życie w caÅ‚ej zÅ‚ożonoÅ›ci, ujmujÄ…c je w sposób atrakcyjny pod wzglÄ™dem artystycznym (nowatorstwo odpowiadajÄ…ce gustom epoki: siÄ™ganie do technik impresjonistycznych, symbolizm, ale i realizm pomieszany z naturalizmem)”.
Ludzi urzekÅ‚ także fakt, iż autor umiejscowiÅ‚ akcjÄ™ w realnych, istniejÄ…cych naprawdÄ™ miejscach, które mogli w każdej chwili odwiedzić (i poczuć siÄ™ tym samym jak spacerujÄ…cy KrochmalnÄ… czy CiepÅ‚Ä… Judym). Cisy tak naprawdÄ™ byÅ‚y bardzo wiernÄ… kopiÄ… NaÅ‚Ä™czowa, a mieszkajÄ…cy tam ludzie, kłócÄ…cy siÄ™ o zagospodarowanie podmokÅ‚ych terenów – to jego znajomi z miasteczka, do którego przybyÅ‚ jako mÅ‚ody pisarz, by uczyć trzy córki wÅ‚aÅ›ciciela tamtejszego dużego majÄ…tku (inżyniera MichaÅ‚a Górskiego). Podobnego zabiegu użyÅ‚ BolesÅ‚aw Prus, którego „Lalka” mogÅ‚a być przewodnikiem turystycznym po dziewiÄ™tnastowiecznej Warszawie.

Na kartach powieÅ›ci badacze literatury współczeÅ›ni pisarzowi odnaleźli literackie kreacje prawdziwych osób, ponieważ Å»eromski czerpaÅ‚ z każdego momentu życia inspiracje do swych dzieÅ‚. Oprócz postaci wzorowanych na jego znajomych, a nawet małżonce (na podstawie jej cech autor stworzyÅ‚ JoannÄ™ PodborskÄ…), pisarz w części dotyczÄ…cej pracy Judyma w ZagÅ‚Ä™biu, przemyciÅ‚ obserwacje poczynione w DÄ…browie Górniczej, gdzie udaÅ‚o mu siÄ™ „zwiedzić kopalnie, fabryki, piece martenowskie w miejscowoÅ›ci Huta Bankowa”.
Żeromski długo przygotowywał się do napisania powieści, pieczołowicie zbierał materiały dotyczące noclegowni dla bezdomnych, obserwował życie tak zwanej warszawskiej filantropii, prosił paryskich przyjaciół o informacje o tamtejszym stanie higieny wśród najniższych warstw. Wiadomo, że już rok przed wydaniem dzieła zajmował się zbieraniem materiałów, a ostateczny kształt nadawał mu w Zakopanem. Chciał, by książka była dostosowana do wymagań czytelników. Dlatego też, co jakiś czas, wysyłał rękopis do drukarni, by pracujący tam ludzie obiektywnie informowali o swych zastrzeżeniach do powstającego dzieła.

Oto opinia Artura Hutnikiewicza o powieÅ›ci: „(…) MógÅ‚ zatem Å»eromski bÅ‚Ä…dzić, kiedy obarczaÅ‚ swych bohaterów – i to nie tylko w «Bezdomnych» - nadludzkim zaiste ciężarem i odpowiedzialnoÅ›ciÄ…, mógÅ‚ mylić siÄ™, traktujÄ…c zbyt indywidualistycznie i utopijnie zagadnienia spoÅ‚eczne, a jednak mimo to możemy sobie wyobrazić powieść o doktorze Judymie napisanÄ… poprawnie i przekonujÄ…co. Tylko nie byÅ‚aby to powieść spoÅ‚eczna, lecz raczej psychologiczne studium samouÅ›wiadomienia ideowego jednostki, jakaÅ› historia czÅ‚owieka dopracowujÄ…cego siÄ™ w walce z samy sobÄ… wÅ‚asnej postawy wobec zagadnieÅ„ życia zbiorowego”, zamieszczona w czasopiÅ›mie „DziÅ› i Jutro”.

Szybki test:

Żeromski ostateczny kształt "Ludziom bezdomnym" nadawał w:
a) Nałęczowie
b) Paryżu
c) Warszawie
d) Zakopanem
RozwiÄ…zanie

Powieść "Ludzie bezdomni" została opublikowana z datą:
a) 1899
b) 1898
c) 1900
d) 1903
RozwiÄ…zanie

Cisy tak naprawdę były bardzo wierną kopią:
a) istniejÄ…cej wsi Cisowiec
b) Kalisza
c) Nałęczowa
d) Nieborowa
RozwiÄ…zanie

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe
„Ludzie bezdomni” - streszczenie w piguÅ‚ce
Geneza „Ludzi bezdomnych”
Obraz spoÅ‚eczeÅ„stwa polskiego w „Ludziach bezdomnych”
Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”
Interpretacja tytuÅ‚owej bezdomnoÅ›ci w „Ludziach bezdomnych”
Symbolizm w „Ludziach bezdomnych”
Plan wydarzeÅ„ „Ludzi bezdomnych”
Etos chrzeÅ›cijaÅ„ski, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
Cechy powieÅ›ci modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych”
Biografia Stefana Żeromskiego
Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Å»eromskiego
Historia miłości Tomasza i Joasi
Kalendarium twórczości Żeromskiego
Naturalizm w „Ludziach bezdomnych”
Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych”
Polityka w „Ludziach bezdomnych”
Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych”
Bibliografia




Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa
„Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies