Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych” ostatnidzwonek.pl
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”

Autor: Karolina Marlêga

Wiktor Judym

Starszego z braci Judymów poznajemy, gdy odwiedza go mÅ‚odszy: „Gdy doktor Tomasz zastukaÅ‚ we drzwi mieszkania, stanÄ…Å‚ w nich brat Wiktor, już ubrany. ByÅ‚ to sÅ‚uszny mężczyzna. NosiÅ‚ dużą jak Å‚opata, zapuszczonÄ… brodÄ™, która otaczaÅ‚a jego rysy niby rama. Twarz miaÅ‚ bladÄ…, nie opalonÄ…, o skórze jak gdyby przesiÄ…kniÄ™tej czymÅ› czarnym. Gdy spojrzaÅ‚ na brata, oczy mu siÄ™ zaÅ›miaÅ‚y jak u dziecka, mimo że sÅ‚owa, które wymówiÅ‚ na przywitanie, miaÅ‚y prawie zimny ton urzÄ™dowy(…)”.
Wiktor mieszkaÅ‚ w dwóch malutkich pokojach z żonÄ… TeosiÄ… i dwójkÄ… dzieci – Frankiem i KarolciÄ… oraz ciotkÄ… PelagiÄ….

Z rozmowy z Tomaszem dowiadujemy się o ciężkim dzieciństwie przy ciągle pijanym ojcu oraz o jego pracy w fabryce stalowni, gdzie zajmuje najbardziej szkodliwe dla zdrowia stanowisko. Nie zawsze udało mu się przychodzić na obiad do domu, ponieważ miał bardzo daleko do pracy.

Ponieważ wmieszał się w niedookreślone konspiracyjne działania oraz stale kłócił się z przełożonymi, traktującymi pracowników tylko jak siłę roboczą, za pieniądze od Tomasza wyjechał na emigrację do Szwajcarii, a po ściągnięciu tam żony i dzieci zakomunikował, że pojadą do Ameryki.

Inżynier Korzecki

Prototypem tego bohatera jest Edward Abramowski, gÅ‚oszÄ…cy idee wzajemnej pomocy i postulat spółdzielczoÅ›ci, ale przede wszystkim współczujÄ…cy cierpiÄ…cym i pokrzywdzonym przez los, egzystujÄ…cym w spoÅ‚ecznych rynsztokach. Å»eromski poznaÅ‚ go w czasie dÅ‚ugich lat współpracy z czasopismem „GÅ‚os”, w którym ten mężczyzna również publikowaÅ‚.

Korzecki jest inżynierem pracujÄ…cym w kopalni „Sykstus” w Sosnowcu, którego Judym poznaÅ‚ w Paryżu, i któremu towarzyszyÅ‚ potem podczas innych podróży.
Tej tajemniczej i ciągle przeprowadzającej się (prawdopodobnie ze względu na działalność polityczną) postaci Żeromski nadał różne, czasem sprzeczne cechy osobowości. Raz jest wrażliwy na ludzką krzywdę (nawiązał kontakty z przemytnikami, ponieważ starał się jak najmocniej przygotować wyzyskiwanych górników Zagłębia do protestu), innym razem przemawia przez niego ironista. Świadomość ludzkiej krzywdy popycha go do samobójstwa, ponieważ boleśnie odczuwa swą bezsilność w walce ze złem tego świata. Choć był człowiekiem bogatym, prowadził skromne, ciche i samotne życie (nie chciał być postrzegany jako filister).
Podobnie jak bohater jest bezdomny, lecz w innym znaczeniu tego słowa. W jego przypadku jednak należy zinterpretować to pojęcie w sensie jeszcze bardziej metaforycznym, niż pozostałe znaczenia pojęcia bezdomności. Dręczony złem świata, wyniszczany przez tę świadomość, nie akceptuje życia, w który widzi niesprawiedliwość i ciągły wyzysk. Przezwycięża strach przed śmiercią i rezygnuje z domu-ziemi, na rzecz nieznanego, co jest jego reakcję na zło świata.

Leszczykowski (M. Les)

Na rys charakterologiczny tej postaci wpływ miał wiceprezes zarządu Muzeum Henryka Bukowskiego, będący orędownikiem pisarza w kwestii jego planów ulepszenia placówki.
Les byÅ‚ najwiÄ™kszym udziaÅ‚owcem w zakÅ‚adzie uzdrowiskowym Cisy, na które wyÅ‚ożyÅ‚ dużo pieniÄ™dzy, ponieważ przyjaźniÅ‚ siÄ™ z zaÅ‚ożycielem kurortu – panem Niewadzkim.
UrodziÅ‚ siÄ™ w ubogiej szlacheckiej rodzinie spod Cisów. W szkole zaprzyjaźniÅ‚ siÄ™ z Niewadzkim, WÄ™glichowskim i KrzywosÄ…dem. Z rodzinnych stron wyrwaÅ‚y go koleje życia, ponieważ postanowiÅ‚ być kupcem (a nie rolnikiem, jak jego przodkowie). „PracowaÅ‚ po kilkanaÅ›cie godzin na dobÄ™ i nigdy sobie nie udzielaÅ‚ Å›wiÄ…t ani wakacji”, a trzeźwość, chytrość jego charakteru sprawiÅ‚a, że ani Ormianin, ani Grek – nie mogli go ubiec w interesach. Tak naprawdÄ™ jednak: „byÅ‚ w gÅ‚Ä™bi duszy marzycielem i ascetÄ…”, o czym Å›wiadczyÅ‚o twarde łóżko, sÅ‚użące mu w nocy, czy ciasna izba, w której za dnia obliczaÅ‚ swe przychody. Do życia nie potrzeba byÅ‚o mu wiele. CaÅ‚y czas myÅ›laÅ‚ o interesach, a spryt nigdy go nie opuszczaÅ‚: „Nigdy go nie podszedÅ‚ oszust i nie wyÅ‚udziÅ‚ grosza, ale ostatni uczciwy fantasta ciÄ…gnÄ…Å‚ zeÅ„ tysiÄ…ce franków”.

strona:    1    2    3  

Szybki test:

Wiktor wyjechał na emigrację:
a) do Anglii
b) do Austrii
c) do Niemiec
d) do Szwajcarii
RozwiÄ…zanie

Ciotka, z którą mieszka Wiktor ma na imię:
a) Joanna
b) Pelagia
c) Genowefa
d) Maria
RozwiÄ…zanie

Les nosił wcześniej nazwisko:
a) Leszczykowski
b) Leśniewski
c) Leszczyński
d) Leszcz
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe
„Ludzie bezdomni” - streszczenie w piguÅ‚ce
Geneza „Ludzi bezdomnych”
Obraz spoÅ‚eczeÅ„stwa polskiego w „Ludziach bezdomnych”
Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”
Interpretacja tytuÅ‚owej bezdomnoÅ›ci w „Ludziach bezdomnych”
Symbolizm w „Ludziach bezdomnych”
Plan wydarzeÅ„ „Ludzi bezdomnych”
Etos chrzeÅ›cijaÅ„ski, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
Cechy powieÅ›ci modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych”
Biografia Stefana Żeromskiego
Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Å»eromskiego
Historia miłości Tomasza i Joasi
Kalendarium twórczości Żeromskiego
Naturalizm w „Ludziach bezdomnych”
Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych”
Polityka w „Ludziach bezdomnych”
Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych”
Bibliografia




Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa
„Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies