JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni
Wiktor Judym
Starszego z braci Judymów poznajemy, gdy odwiedza go mÅ‚odszy: „Gdy doktor Tomasz zastukaÅ‚ we drzwi mieszkania, stanÄ…Å‚ w nich brat Wiktor, już ubrany. ByÅ‚ to sÅ‚uszny mężczyzna. NosiÅ‚ dużą jak Å‚opata, zapuszczonÄ… brodÄ™, która otaczaÅ‚a jego rysy niby rama. Twarz miaÅ‚ bladÄ…, nie opalonÄ…, o skórze jak gdyby przesiÄ…kniÄ™tej czymÅ› czarnym. Gdy spojrzaÅ‚ na brata, oczy mu siÄ™ zaÅ›miaÅ‚y jak u dziecka, mimo że sÅ‚owa, które wymówiÅ‚ na przywitanie, miaÅ‚y prawie zimny ton urzÄ™dowy(…)”.
Wiktor mieszkaÅ‚ w dwóch malutkich pokojach z żonÄ… TeosiÄ… i dwójkÄ… dzieci – Frankiem i KarolciÄ… oraz ciotkÄ… PelagiÄ….
Z rozmowy z Tomaszem dowiadujemy się o ciężkim dzieciństwie przy ciągle pijanym ojcu oraz o jego pracy w fabryce stalowni, gdzie zajmuje najbardziej szkodliwe dla zdrowia stanowisko. Nie zawsze udało mu się przychodzić na obiad do domu, ponieważ miał bardzo daleko do pracy.
Ponieważ wmieszał się w niedookreślone konspiracyjne działania oraz stale kłócił się z przełożonymi, traktującymi pracowników tylko jak siłę roboczą, za pieniądze od Tomasza wyjechał na emigrację do Szwajcarii, a po ściągnięciu tam żony i dzieci zakomunikował, że pojadą do Ameryki.
Inżynier Korzecki
Prototypem tego bohatera jest Edward Abramowski, gÅ‚oszÄ…cy idee wzajemnej pomocy i postulat spółdzielczoÅ›ci, ale przede wszystkim współczujÄ…cy cierpiÄ…cym i pokrzywdzonym przez los, egzystujÄ…cym w spoÅ‚ecznych rynsztokach. Å»eromski poznaÅ‚ go w czasie dÅ‚ugich lat współpracy z czasopismem „GÅ‚os”, w którym ten mężczyzna również publikowaÅ‚.
Korzecki jest inżynierem pracujÄ…cym w kopalni „Sykstus” w Sosnowcu, którego Judym poznaÅ‚ w Paryżu, i któremu towarzyszyÅ‚ potem podczas innych podróży.
Tej tajemniczej i ciągle przeprowadzającej się (prawdopodobnie ze względu na działalność polityczną) postaci Żeromski nadał różne, czasem sprzeczne cechy osobowości. Raz jest wrażliwy na ludzką krzywdę (nawiązał kontakty z przemytnikami, ponieważ starał się jak najmocniej przygotować wyzyskiwanych górników Zagłębia do protestu), innym razem przemawia przez niego ironista. Świadomość ludzkiej krzywdy popycha go do samobójstwa, ponieważ boleśnie odczuwa swą bezsilność w walce ze złem tego świata. Choć był człowiekiem bogatym, prowadził skromne, ciche i samotne życie (nie chciał być postrzegany jako filister).
Podobnie jak bohater jest bezdomny, lecz w innym znaczeniu tego sÅ‚owa. W jego przypadku jednak należy zinterpretować to pojÄ™cie w sensie jeszcze bardziej metaforycznym, niż pozostaÅ‚e znaczenia pojÄ™cia bezdomnoÅ›ci. DrÄ™czony zÅ‚em Å›wiata, wyniszczany przez tÄ™ Å›wiadomość, nie akceptuje życia, w który widzi niesprawiedliwość i ciÄ…gÅ‚y wyzysk. Przezwycięża strach przed Å›mierciÄ… i rezygnuje z domu-ziemi, na rzecz nieznanego, co jest jego reakcjÄ™ na zÅ‚o Å›wiata.Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
Autor: Karolina MarlêgaWiktor Judym
Starszego z braci Judymów poznajemy, gdy odwiedza go mÅ‚odszy: „Gdy doktor Tomasz zastukaÅ‚ we drzwi mieszkania, stanÄ…Å‚ w nich brat Wiktor, już ubrany. ByÅ‚ to sÅ‚uszny mężczyzna. NosiÅ‚ dużą jak Å‚opata, zapuszczonÄ… brodÄ™, która otaczaÅ‚a jego rysy niby rama. Twarz miaÅ‚ bladÄ…, nie opalonÄ…, o skórze jak gdyby przesiÄ…kniÄ™tej czymÅ› czarnym. Gdy spojrzaÅ‚ na brata, oczy mu siÄ™ zaÅ›miaÅ‚y jak u dziecka, mimo że sÅ‚owa, które wymówiÅ‚ na przywitanie, miaÅ‚y prawie zimny ton urzÄ™dowy(…)”.
Wiktor mieszkaÅ‚ w dwóch malutkich pokojach z żonÄ… TeosiÄ… i dwójkÄ… dzieci – Frankiem i KarolciÄ… oraz ciotkÄ… PelagiÄ….
Z rozmowy z Tomaszem dowiadujemy się o ciężkim dzieciństwie przy ciągle pijanym ojcu oraz o jego pracy w fabryce stalowni, gdzie zajmuje najbardziej szkodliwe dla zdrowia stanowisko. Nie zawsze udało mu się przychodzić na obiad do domu, ponieważ miał bardzo daleko do pracy.
Ponieważ wmieszał się w niedookreślone konspiracyjne działania oraz stale kłócił się z przełożonymi, traktującymi pracowników tylko jak siłę roboczą, za pieniądze od Tomasza wyjechał na emigrację do Szwajcarii, a po ściągnięciu tam żony i dzieci zakomunikował, że pojadą do Ameryki.
Inżynier Korzecki
Prototypem tego bohatera jest Edward Abramowski, gÅ‚oszÄ…cy idee wzajemnej pomocy i postulat spółdzielczoÅ›ci, ale przede wszystkim współczujÄ…cy cierpiÄ…cym i pokrzywdzonym przez los, egzystujÄ…cym w spoÅ‚ecznych rynsztokach. Å»eromski poznaÅ‚ go w czasie dÅ‚ugich lat współpracy z czasopismem „GÅ‚os”, w którym ten mężczyzna również publikowaÅ‚.
Korzecki jest inżynierem pracujÄ…cym w kopalni „Sykstus” w Sosnowcu, którego Judym poznaÅ‚ w Paryżu, i któremu towarzyszyÅ‚ potem podczas innych podróży.
Tej tajemniczej i ciągle przeprowadzającej się (prawdopodobnie ze względu na działalność polityczną) postaci Żeromski nadał różne, czasem sprzeczne cechy osobowości. Raz jest wrażliwy na ludzką krzywdę (nawiązał kontakty z przemytnikami, ponieważ starał się jak najmocniej przygotować wyzyskiwanych górników Zagłębia do protestu), innym razem przemawia przez niego ironista. Świadomość ludzkiej krzywdy popycha go do samobójstwa, ponieważ boleśnie odczuwa swą bezsilność w walce ze złem tego świata. Choć był człowiekiem bogatym, prowadził skromne, ciche i samotne życie (nie chciał być postrzegany jako filister).
Leszczykowski (M. Les)
Na rys charakterologiczny tej postaci wpływ miał wiceprezes zarządu Muzeum Henryka Bukowskiego, będący orędownikiem pisarza w kwestii jego planów ulepszenia placówki.
Les byÅ‚ najwiÄ™kszym udziaÅ‚owcem w zakÅ‚adzie uzdrowiskowym Cisy, na które wyÅ‚ożyÅ‚ dużo pieniÄ™dzy, ponieważ przyjaźniÅ‚ siÄ™ z zaÅ‚ożycielem kurortu – panem Niewadzkim.
UrodziÅ‚ siÄ™ w ubogiej szlacheckiej rodzinie spod Cisów. W szkole zaprzyjaźniÅ‚ siÄ™ z Niewadzkim, WÄ™glichowskim i KrzywosÄ…dem. Z rodzinnych stron wyrwaÅ‚y go koleje życia, ponieważ postanowiÅ‚ być kupcem (a nie rolnikiem, jak jego przodkowie). „PracowaÅ‚ po kilkanaÅ›cie godzin na dobÄ™ i nigdy sobie nie udzielaÅ‚ Å›wiÄ…t ani wakacji”, a trzeźwość, chytrość jego charakteru sprawiÅ‚a, że ani Ormianin, ani Grek – nie mogli go ubiec w interesach. Tak naprawdÄ™ jednak: „byÅ‚ w gÅ‚Ä™bi duszy marzycielem i ascetÄ…”, o czym Å›wiadczyÅ‚o twarde łóżko, sÅ‚użące mu w nocy, czy ciasna izba, w której za dnia obliczaÅ‚ swe przychody. Do życia nie potrzeba byÅ‚o mu wiele. CaÅ‚y czas myÅ›laÅ‚ o interesach, a spryt nigdy go nie opuszczaÅ‚: „Nigdy go nie podszedÅ‚ oszust i nie wyÅ‚udziÅ‚ grosza, ale ostatni uczciwy fantasta ciÄ…gnÄ…Å‚ zeÅ„ tysiÄ…ce franków”.
strona: 1 2 3
Szybki test:
Wiktor wyjechał na emigrację:a) do Szwajcarii
b) do Niemiec
c) do Austrii
d) do Anglii
RozwiÄ…zanie
Krzywosąd Chobrzański to:
a) administrator majÄ…tku Cisy
b) dyrektor majÄ…tku Cisy
c) prezes majÄ…tku Cisy
d) właściciel majątku Cisy
RozwiÄ…zanie
Ciotka, z którą mieszka Wiktor ma na imię:
a) Maria
b) Genowefa
c) Joanna
d) Pelagia
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies