Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa ostatnidzwonek.pl
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa

Autor: Karolina Marlêga

Pierwowzorem tej postaci jest młody lekarz Kazimierz Stecewicz, poznany przez Żeromskiego w Uzdrowisku w Nałęczowie, którzy chciał swe społeczne ideały wykorzystać w celu podniesienia poziomu zdrowia w tym zakładzie.

O fizjonomii Tomasza nie mamy żadnych informacji (nie liczÄ…c krótkiego fragmentu w pamiÄ™tniku Podborskiej: „(…)w rogu siedzi ten Å›liczny jegomość w cylindrze(…)”. Choć to główny bohater, to tylko jemu pisarz nie nadaÅ‚ cech wyglÄ…du zewnÄ™trznego. Warto by siÄ™ zastanowić, dlaczego Å»eromski pominÄ…Å‚ opis jego wyglÄ…du. Może po trosze w każdym z nas istniej pierwiastek judymowski?

O Judymie świadczą jego czyny i dokonywane wybory, ponieważ Żeromski przyjął taką koncepcję prezentacji postaci. Autor nie wyraża się bezpośrednio o stosunku do postępowania bohatera, to znaczy nigdzie nie odnajdziemy wzmianki negowania lub aprobaty jego wyborów.
Możemy wyróżnić cztery epizody losów Tomasza: paryski (rozdziaÅ‚ pierwszy tomu I), warszawski (konsekwencje wygÅ‚oszonego odczytu), cisowski (próby realizacji swych idei w praktyce) oraz kopalniany (bohater zastanawia siÄ™ nad prawem czÅ‚owieka do Å›mierci, porusza wiele istotnych kwestii, które wypÅ‚ywajÄ… z obserwacji pracy górników w kopalni „Sykstus”).

Pochodzenie społeczne Judyma

Tomasz byÅ‚ synem ciÄ…gle pijanego warszawskiego szewca. Swój dom rodzinny zapamiÄ™taÅ‚ jako: „suterena, wilgotny grób peÅ‚en Å›mierdzÄ…cej pary. Ojciec wiecznie pijany, matka wiecznie chora. Zepsucie, nÄ™dza i Å›mierć…”. Po Å›mierci matki wzięła go na wychowanie ciotka (siostra ojca), u boku której życie nie byÅ‚o wcale takie sÅ‚odkie. Bohater wyznaÅ‚ później bratu, który pozostaÅ‚ przy ojcu: „Zdaje ci siÄ™ - rzekÅ‚ - że moje życie byÅ‚o jak różyczka w ogrodzie. Å»ebyÅ› ty wiedziaÅ‚...”.

Ciotka w mÅ‚odoÅ›ci byÅ‚a kobietÄ… lekkich obyczajów, co spowodowaÅ‚o, że dziÄ™ki urodzie - z sutereny „ruszyÅ‚a w Å›wiat”. ZarobiÅ‚a wtedy dużo pieniÄ™dzy, za które, bÄ™dÄ…c już dojrzaÅ‚Ä…, kupiÅ‚a mieszkanie i rzuciÅ‚a prostytucjÄ™. Codziennie zapraszaÅ‚a wielu goÅ›ci, z którymi grywaÅ‚a w karty. WÅ‚aÅ›nie wtedy wzięła Tomka do siebie. TraktowaÅ‚a go jak chÅ‚opca na posyÅ‚ki. Gdy przegraÅ‚a dużo pieniÄ™dzy, wynajęła jeden pokój za maÅ‚Ä… opÅ‚atÄ… ubogiemu studentowi, który miaÅ‚ uczyć Tomasza. Potem z kolei posÅ‚aÅ‚a bratanka do szkoÅ‚y, którÄ… opÅ‚acaÅ‚a.
Z pozoru atmosfera miÄ™dzy nimi przypominaÅ‚a sielankÄ™, ale tak naprawdÄ™ mÅ‚ody Tomasz sypiaÅ‚ na sienniku w przedpokoju, który mógÅ‚ rozÅ‚ożyć dopiero po wyjÅ›ciu ostatniego goÅ›cia. Nie byÅ‚o brane po uwagÄ™, że musiaÅ‚ wstawać najwczeÅ›niej, uprzÄ…tnąć siennik, biegać po sprawunki, sÅ‚użyć lokatorom (byÅ‚o ich coraz wiÄ™cej), którzy czÄ™sto go bili: „PraÅ‚ miÄ™, kto chciaÅ‚: ciotka, sÅ‚użąca, lokatorowie, nawet stróż w bramie wlepiaÅ‚ mi, jeÅ›li nie kuÅ‚aka w plecy, to przynajmniej sÅ‚owo, czÄ™sto twardsze od pięści. I nie byÅ‚o apelacji”. Oprócz tego ciotka wyganiaÅ‚a go z domu: „Ileż to razy ciotka miÄ™ wyganiaÅ‚a precz, za byle winÄ™! Ile razy musiaÅ‚em bÅ‚agać na klÄ™czkach, żeby miÄ™ znowu przyjęła do swego "domu"!”. W przypÅ‚ywie Å‚aski oddawaÅ‚a mu czasem swe dziurawe trzewiki (nie miaÅ‚ wÅ‚asnych porzÄ…dnych butów), co byÅ‚o powodem docinków kolegów i przeziÄ™bieÅ„ (chodziÅ‚ prawie bosymi stopami po Å›niegu). UczyÅ‚ siÄ™ i odrabiaÅ‚ lekcje w najróżniejszych miejscach – w kuchni, w przedpokoju. ByÅ‚ skazany na poniewierkÄ™ i ciÄ…gÅ‚Ä… niepewność, lecz udaÅ‚o mu siÄ™ ukoÅ„czyć szkoÅ‚Ä™ Å›redniÄ… i medycynÄ™ w Warszawie.

Choć wybrany zawód i obracanie siÄ™ w okreÅ›lonym, inteligenckim Å›rodowisku oddzieliÅ‚y go od Å›rodowiska, z którego siÄ™ wywodziÅ‚ i w którym dorastaÅ‚, to jednak byÅ‚o to tylko oddzielenie pozorne – w sercu caÅ‚y czas pamiÄ™taÅ‚ o swym robotniczym pochodzeniu. Z tego powodu wielokrotnie w powieÅ›ci ujawniajÄ… siÄ™ jego kompleksy i niedowartoÅ›ciowanie. Wystarczy wspomnieć chociażby pierwszy rozdziaÅ‚, gdy bohater, choć wyksztaÅ‚cony i znajÄ…cy siÄ™ na sztuce, traci pewność siebie w otoczeniu wysoko urodzonych paÅ„ i… opowiada o swym ojcu alkoholiku: „Ja pochodzÄ™ z Warszawy, z samej Warszawy. I z bardzo byle jakich Judymów...(…) Ojciec mój byÅ‚ szewcem, a w dodatku lichym szewcem na CiepÅ‚ej ulicy.”.

strona:    1    2    3  

Szybki test:

Tytuł referatu Judyma wygłoszony u warszawskiego doktora to:
a) "Higiena w Warszawie i Paryżu"
b) "Higiena a poziom zycia biedoty"
c) "Kilka słów w sprawie higieny"
d) "O higienie"
RozwiÄ…zanie

Po śmierci matki Judyma wzięła na wychowanie:
a) siostra matki
b) babka
c) starsza siostra
d) siostra ojca
RozwiÄ…zanie

Judym dostaje wymówienie z pracy w Cisach bo:
a) narzeka na zarobki
b) nie sprawdza siÄ™ w roli lekarza
c) nie przykłada się do swojej pracy
d) nie zgadza się na działania administratorów
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe
„Ludzie bezdomni” - streszczenie w piguÅ‚ce
Geneza „Ludzi bezdomnych”
Obraz spoÅ‚eczeÅ„stwa polskiego w „Ludziach bezdomnych”
Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”
Interpretacja tytuÅ‚owej bezdomnoÅ›ci w „Ludziach bezdomnych”
Symbolizm w „Ludziach bezdomnych”
Plan wydarzeÅ„ „Ludzi bezdomnych”
Etos chrzeÅ›cijaÅ„ski, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
Cechy powieÅ›ci modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych”
Biografia Stefana Żeromskiego
Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Å»eromskiego
Historia miłości Tomasza i Joasi
Kalendarium twórczości Żeromskiego
Naturalizm w „Ludziach bezdomnych”
Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych”
Polityka w „Ludziach bezdomnych”
Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych”
Bibliografia




Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa
„Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies