Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa

Autor: Karolina Marl�ga

Od tej chwili Tomasz został znienawidzony przez zarządców kurortu, a w konsekwencji walki o zniszczenie źródeł febry (do choroby przyczyniła się działalność Krzywosąda, zanieczyszczającego wodę pitną szlamem ze stawów) dostaje wymówienie z pracy.

Kolejny raz spotkał się z odrzuceniem (pierwszy po odczycie u dr. Czernisza, po którym przez sześć miesięcy nie przyszedł do niego żaden pacjent). Ponownie trafił ze swymi ideami na ludzi dbających jedynie o swe finanse, obojętnych na krzywdę innych, nie chcących wykazać odrobiny wysiłku. W następstwie tych gorzkich wydarzeń Judym mówi: „Higiena jest, ale dla ludzi bogatych. Chłopi i ich bydło niech piją muł z naszego stawu”.

Pobyt w Zagłębiu i świadoma decyzja całkowitego poświęcenia się dla bezdomnych

Decyzja ta dojrzewała w bohaterze od przyjazdu do Sosnowca, lecz uświadomił ją sobie dopiero podczas spotkania z narzeczoną, której wyznał: „Ja muszę rozwalić te śmierdzące nory. Nie będę patrzał, jak żyją i umierają ci od cynku (…)Przecie to ja jestem za to wszystko odpowiedzialny! Ja jestem! (…)Jeżeli tego nie zrobię ja, lekarz, to któż to uczyni? Tego nikt...”. Czuł się odpowiedzialny za losy biedoty, za całą krzywdę, która ją spotykała każdego dnia.

Na to postanowienie miało wpływ jego pochodzenie: „Otrzymałem wszystko, co potrzeba... Muszę to oddać, com wziął. Ten dług przeklęty... Nie mogę mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którą bym przycisnął do serca z miłością, dopóki z oblicza ziemi nie znikną te podłe zmory.. Czuł się związany bardziej z klasą swego ojca i brata, niż z inteligencją, w której się obracał od czasów studenckich. Chciał poświęcić się dla innych, być lekarzem i społecznikiem zarazem.

Mimo płaczu Joasi, nie mógł zmienić swej decyzji, ponieważ nie mógł zagłuszyć w sobie głosu odczuwanej odpowiedzialności: „Jestem odpowiedzialny przed moim duchem, który we mnie woła: "nie pozwalam!"”. Jedynie samotność była w tym wypadku gwarancją całkowitego oddania idei: „Muszę wyrzec się szczęścia. Muszę być sam jeden. Żeby obok mnie nikt nie był, nikt mię nie trzymał!”.

Streszczenia	Opracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe „Ludzie bezdomni” - streszczenie w pigułce	Geneza „Ludzi bezdomnych” Obraz społeczeństwa polskiego w „Ludziach bezdomnych” Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych” Interpretacja tytułowej bezdomności w „Ludziach bezdomnych” Symbolizm w „Ludziach bezdomnych” Plan wydarzeń „Ludzi bezdomnych” Etos chrześcijański, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych” Cechy powieści modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych” Biografia Stefana Żeromskiego Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego Historia miłości Tomasza i Joasi Kalendarium twórczości Żeromskiego Naturalizm w „Ludziach bezdomnych” Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych” Polityka w „Ludziach bezdomnych” Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych” Bibliografia
Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa Charakterystyka pozostałych bohaterów „Ludzi bezdomnych” Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa „Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma

Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: