JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni
„Rozdarta sosna” to tytuÅ‚ rozdziaÅ‚u zamykajÄ…cego opowieść o losach Tomasza Judyma, który decyduje siÄ™ na porzucenie ukochanej Joasi i poÅ›wiÄ™cenie swego życia w sÅ‚użbie dla innych. Na tÄ™ dramatycznÄ… decyzjÄ™ zÅ‚ożyÅ‚o siÄ™ wiele wypadków i poczynionych refleksji, zwÅ‚aszcza w trakcie trzech ostatnich rozdziałów. Bohater definitywnie podsumowuje swój wybór sÅ‚owami: „MuszÄ™ to oddać, com wziÄ…Å‚. Ten dÅ‚ug przeklÄ™ty... Nie mogÄ™ mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którÄ… bym przycisnÄ…Å‚ do serca z miÅ‚oÅ›ciÄ…, dopóki z oblicza ziemi nie zniknÄ… te podÅ‚e zmory. MuszÄ™ wyrzec siÄ™ szczęścia. MuszÄ™ być sam jeden. Å»eby obok mnie nikt nie byÅ‚, nikt miÄ™ nie trzymaÅ‚!”.
Te wyznanie KoniÅ„ski zinterpretowaÅ‚ jako parafrazÄ™ słów Jezusa: „Lisy majÄ… nory i ptaki, powietrzne gniazda, lecz Syn CzÅ‚owieczy nie ma miejsca, gdzie by gÅ‚owÄ™ mógÅ‚ oprzeć” (Mt. 8.9-20) lub „Ja przyszedÅ‚em po to, aby [owce] miaÅ‚y życie i miaÅ‚y je w obfitoÅ›ci” (J. 9.10).
W kontekście powyższego odczytania czterech ostatnich rozdziałów, wybór Judyma wpisuje się niejako w obraz bohatera romantycznego, dokonującego wyboru między dobrem ogółu, a własnym szczęściem (decyduje się na pełne poświęcenie).
strona: 1 2
a) wewnętrzny głos kuszący do złego
b) głos wewnętrzny pochodzenia boskiego
c) wewnętrzny głos sumienia
d) głos wewnetrznego anioła
RozwiÄ…zanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Etos chrzeÅ›cijaÅ„ski, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
Autor: Karolina Marlêga„Rozdarta sosna” to tytuÅ‚ rozdziaÅ‚u zamykajÄ…cego opowieść o losach Tomasza Judyma, który decyduje siÄ™ na porzucenie ukochanej Joasi i poÅ›wiÄ™cenie swego życia w sÅ‚użbie dla innych. Na tÄ™ dramatycznÄ… decyzjÄ™ zÅ‚ożyÅ‚o siÄ™ wiele wypadków i poczynionych refleksji, zwÅ‚aszcza w trakcie trzech ostatnich rozdziałów. Bohater definitywnie podsumowuje swój wybór sÅ‚owami: „MuszÄ™ to oddać, com wziÄ…Å‚. Ten dÅ‚ug przeklÄ™ty... Nie mogÄ™ mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którÄ… bym przycisnÄ…Å‚ do serca z miÅ‚oÅ›ciÄ…, dopóki z oblicza ziemi nie zniknÄ… te podÅ‚e zmory. MuszÄ™ wyrzec siÄ™ szczęścia. MuszÄ™ być sam jeden. Å»eby obok mnie nikt nie byÅ‚, nikt miÄ™ nie trzymaÅ‚!”.
Te wyznanie KoniÅ„ski zinterpretowaÅ‚ jako parafrazÄ™ słów Jezusa: „Lisy majÄ… nory i ptaki, powietrzne gniazda, lecz Syn CzÅ‚owieczy nie ma miejsca, gdzie by gÅ‚owÄ™ mógÅ‚ oprzeć” (Mt. 8.9-20) lub „Ja przyszedÅ‚em po to, aby [owce] miaÅ‚y życie i miaÅ‚y je w obfitoÅ›ci” (J. 9.10).
W kontekście powyższego odczytania czterech ostatnich rozdziałów, wybór Judyma wpisuje się niejako w obraz bohatera romantycznego, dokonującego wyboru między dobrem ogółu, a własnym szczęściem (decyduje się na pełne poświęcenie).
strona: 1 2
Szybki test:
Dajmonion to:a) wewnętrzny głos kuszący do złego
b) głos wewnętrzny pochodzenia boskiego
c) wewnętrzny głos sumienia
d) głos wewnetrznego anioła
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies