„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe - strona 15
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Bohater nie uwierzyÅ‚ jej, że w nocy, podczas siarczystego deszczu – wybraÅ‚a siÄ™ z takÄ… sprawÄ…. W koÅ„cu przyznaÅ‚a siÄ™, po namowach woźnicy Felka, że Natalia uciekÅ‚a z Karbowskim. Poprzedniego dnia jej podopieczna – Natalka, bez zgody babki opuÅ›ciÅ‚a dom, by wziąć Å›lub z Karbowskim w Woli Zomeckiej. Dlatego Joasia jechaÅ‚a tam w nocy, lecz nie zdążyÅ‚a namówić jej do zmiany decyzji. Gdy przybyÅ‚a, byÅ‚o już po Å›lubie, a mÅ‚odzi wyjechali za granicÄ™. Dziewczyna zostawiÅ‚a jedynie list do babki, który teraz wiozÅ‚a Joasia. NapisaÅ‚a w nim, że skoro jest peÅ‚noletnia, majÄ…tek po matce pobierze w caÅ‚oÅ›ci w banku. Guwernantka obawiaÅ‚a siÄ™ o dalsze losy podopiecznej oraz o to, że ludzie pomyÅ›lÄ…, że nie sprawdziÅ‚a siÄ™ w roli nauczycielki.

Gdy zapytała Judyma, czy nie jest mu przykro z powodu odejścia ukochanej, zaprzeczył stwierdzając, że mąż Natalii będzie teraz mógł przepuścić majątek żony. Podborska bała się także reakcji starszej pani. Wsiadła do bryczki i odjechała do domu.

Judym dopiero teraz uÅ›wiadomiÅ‚ sobie, że chyba jÄ… kocha: „ZamknÄ…wszy oczy patrzaÅ‚ w gÅ‚Ä™binÄ™ swej duszy. W tej chwili schyliÅ‚a siÄ™ ku niemu cicha wiedza, wesoÅ‚y szept mÄ™czÄ…cej zagadki, rozstrzygniÄ™cie trudnego pytania, proste jak czysta prawda. PowitaÅ‚ je radosnym Å›miechem: "Ależ tak! Rozumie siÄ™! Przecie to jest moja żona".

W drodze
Opis długiej podróży, w jaką wyrusza Teosia Judymowa z dziećmi. Po wielu perypetiach, dzięki pomocy młodych Karbowskich, dociera w końcu do męża, który oświadcza jej, że wyjeżdżają do Ameryki.

Na początku czerwca Judymowa otrzymała list od męża, przebywającego w Szwajcarii, w którym prosił, by wraz z dziećmi do niego dołączyła. Pracował obecnie w fabryce, zarabiając więcej niż w Warszawie.

Teosia sprzedała meble, otrzymała paszport, pożegnała się z ciotką, spakowała kilka tobołków, zabrała dzieci i wyruszyła w nieznaną drogę do Szwajcarii. Franek i Karolka zasnęli w wagonie, a ich matka rozmyślała o Pelagii, która teraz została sama.

Po przejechaniu granicy, następnego dnia dojechali do Wiednia. Czekał tam na nich towarzysz Wiktora, mający się nimi zaopiekować (tak ustalił Judym w liście). Zabrał ich do swego mieszkania, w którym czekała jego nie znająca polskiego żona. Żyli w ubogiej dzielnicy.
Wiedenka nakarmiła Wiktorową i jej dzieci. Kazała, by przespali się przed czekającą ich dalszą podróżą. Wieczorem cała trójka poszła na dworzec w towarzystwie kolegi Judyma, który kupił im bilety do Winterturu w Szwajcarii i powiedział, by na stacji Amstettem przesiedli się do drugiego pociągu, który miał ich zabrać do Salzburga, a potem do Wiktora. Teosia miała zapamiętać te nazwy.

Usiedli w zatÅ‚oczonym wagonie i już po chwili we trójkÄ™ jechali przed siebie. W czasie drogi Karola pÅ‚akaÅ‚a, a Franek byÅ‚ zmÄ™czony i rozkapryszony. PanujÄ…cy zaduch spowodowaÅ‚, że Judymowa…zasnęła. Gdy otworzyÅ‚a oczy – ujrzaÅ‚a pusty wagon, po czym wysiadÅ‚a z dziećmi na maÅ‚ej stacyjce. ZapytaÅ‚a urzÄ™dnika kolejowego o Amstettem i pokazaÅ‚a swój bilet, a on zaczÄ…Å‚ coÅ› jej tÅ‚umaczyć w swym jÄ™zyku. Wtedy instynktownie zrozumiaÅ‚a, że przespaÅ‚a stacjÄ™, na której miaÅ‚a siÄ™ przesiąść. Objuczona bagażami, nie wiedziaÅ‚a, co dalej począć.

Dzieci były głodne i zmęczone, a Karolcię bolała głowa. Choć Teosia chciała wrócić na peron, została przepędzona przez urzędnika. Cała trójka, zlana potem, poszła w stronę nieznanego miasta. Judymowa nie miała pojęcia, gdzie się znajduje. W końcu zatrzymała się na moście, na którym panował hałas. Gdy usiadła na ziemi, poczuła, że opadły ją siły. Podszedł do nich policjant i szybko przepędził ich z tego miejsca. Teosia była wystraszona i zrezygnowana.

Gdy zobaczyÅ‚a nagle dorożkÄ™ zmierzajÄ…cÄ… w stronÄ™ dworca, w której siedziaÅ‚o mÅ‚ode paÅ„stwo, coÅ› jÄ… tchnęło, że być może oni jej pomogÄ…. ChwyciÅ‚a dzieci i toboÅ‚ki, z zaczęła biec za dorożkÄ… (w jednej chwili wróciÅ‚y jej siÅ‚y). Pojazd zatrzymaÅ‚ siÄ™ przed dworcem, a Judymowa już staÅ‚Ä… obok niego. UsÅ‚yszaÅ‚a, jak para…mówi po polsku. Z wrażenia osÅ‚abÅ‚a.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22  

Szybki test:

Korzeckiego Judym poznał:
a) w Cisach
b) w Paryżu
c) w Sosnowcu
d) w Warszawie
RozwiÄ…zanie

Chateau-Rouge to:
a) nazwa paryskiego szpitala
b) hotel dla paryskiej
c) nazwa paryskiego więzienia
d) hotelu, w którym w Paryżu mieszkał Judym
RozwiÄ…zanie

Miasto w Szwajcarii do którego zmierza Teosia z dziećmi to:
a) Wintertur
b) Fribourg
c) Zurych
d) Amstettem
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe
„Ludzie bezdomni” - streszczenie w piguÅ‚ce
Geneza „Ludzi bezdomnych”
Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych”
Obraz spoÅ‚eczeÅ„stwa polskiego w „Ludziach bezdomnych”
Plan wydarzeÅ„ „Ludzi bezdomnych”
Interpretacja tytuÅ‚owej bezdomnoÅ›ci w „Ludziach bezdomnych”
Symbolizm w „Ludziach bezdomnych”
Biografia Stefana Żeromskiego
Etos chrzeÅ›cijaÅ„ski, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych”
Cechy powieÅ›ci modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych”
Historia miłości Tomasza i Joasi
Kalendarium twórczości Żeromskiego
Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Å»eromskiego
Naturalizm w „Ludziach bezdomnych”
Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych”
Polityka w „Ludziach bezdomnych”
Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych”
Bibliografia




Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Ludzi bezdomnych”
Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa
„Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies