Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Dziedziniec jego dawnego domu rozchodził się w trzy strony. Z jednej mieściła się nowa fabryczka, z drugiej skład węgla, a trzecia z kolei prowadziła do kilkupiętrowej oficyny. Gdy wszedł do sieni, usłyszał odgłosy dochodzące z sutereny zajmowanej przez ślusarza Dąbrowskiego. Na wysokości strychu rozpoznał okienko, przy którym często bawił się, będąc dzieckiem: „Miał przed sobą okienko bez szyb, pewien rodzaj strzelnicy w murze. Cegła, zamykająca ten otwór z dołu, była tak wyślizgana przez dzieci, które się tam bawiły, że przybrała kształt owalny. Ileż to razy on sam, Judym, wyłaził przez ten otwór na zewnątrz muru i wisiał w powietrzu!”.
Wszedł do ostatniej sieni poddasza i zapukał do drzwi mieszkania swego brata. Nikt jednak nie otwierał. Z kwatery obok wyjrzała dziewczyna i powiedziała, że ciotka z dziećmi zeszła na podwórko. Z przejścia, w którym stała panienka, dochodziły do uszu bohatera krzyki jej chorej babki, o której wnuczka powiedziała, że jest „wariatką”. Tomasz instynktownie zajrzał do środka: „W kącie, pod piecem, siedziało widmo człowiecze, za ręce i nogi przywiązane do haka wystającego z ziemi. Siwe kudły nakrywały głowę i ramiona tej istoty, a jakieś stargane łachmany resztę ciała. Czasem spod włosów ukazywały się straszliwe oczy jak dwa błyskające płomienne miecze, kiedy niekiedy usta ciskały ładunek okropnych wyrazów”. Na pytanie Judyma, czemu nie oddadzą jej do szpitala, jej wnuczka odpowiedziała, że nie mają na to pieniędzy, a poza tym nie ma miejsca w ośrodku (tak powiedział im lekarz).

Judym zszedł na dół. Na podwórku zauważył bawiącą się gromadę dzieci, pilnowanych przez jego ciotkę – Pelagię. Kobieta przywitała bratanka chłodno, ponieważ miała powściągliwą naturę. Była siostrą ojca Judyma. Mieszkała z Wiktorem i jego rodziną. Opiekowała się dziećmi, gotowała obiady, a w zamian zajmowała u nich jedną izbę. Poinformowała Tomasza, że jego brat pracuje już w innej fabryce, w stalowni, a Teosia, jego żona – w fabryce cygar. Wśród bawiących dzieci Judym rozpoznał latorośle Wiktora – Franka i Karolinę, które zaraz przybiegły przywitać się z wujkiem. Pelagia oznajmiła, że być może Wiktor pojawi się wieczorem (nieraz nie wracał do domu przez trzy dni, oddając się pracy). Podała bratankowi adres fabryki, w której pracowała Teosia, mówiąc, by poszedł do niej się przywitać.

Streszczenia	Opracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe „Ludzie bezdomni” - streszczenie w pigułce	Geneza „Ludzi bezdomnych” Obraz społeczeństwa polskiego w „Ludziach bezdomnych” Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych” Interpretacja tytułowej bezdomności w „Ludziach bezdomnych” Symbolizm w „Ludziach bezdomnych” Plan wydarzeń „Ludzi bezdomnych” Etos chrześcijański, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych” Cechy powieści modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych” Biografia Stefana Żeromskiego Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego Historia miłości Tomasza i Joasi Kalendarium twórczości Żeromskiego Naturalizm w „Ludziach bezdomnych” Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych” Polityka w „Ludziach bezdomnych” Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych” Bibliografia
Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa Charakterystyka pozostałych bohaterów „Ludzi bezdomnych” Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa „Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma

„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: