Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
De Löve uznaÅ‚, że powinni rozgÅ‚aszać, iż sÅ‚yszeli, że Jurand szuka córki i odbiwszy jakÄ…Å› dziewczynÄ™ zbójcom, sÄ…dzili, że to jego dziecko. Kiedy rycerz przekonaÅ‚ siÄ™, że to nie jego córka, wpadÅ‚ w szaÅ‚ i zamordowaÅ‚ wielu zakonników. Rotgier poprosiÅ‚, aby Zygfryd daÅ‚ mu dziewczynÄ™, lecz ten nie zgodziÅ‚ siÄ™. PostanowiÅ‚ zabrać dwórkÄ™ do Insburka, a Rotgiera wysÅ‚aÅ‚ do ksiÄ™cia Janusza, aby opowiedziaÅ‚ mu o zajÅ›ciu w zamku. Potem dodaÅ‚, że nawet jeÅ›li Jurand odzyska wolność, nigdy już nie wypowie sÅ‚owa skargi na Zakon.
Rozdział trzeci
Wieść o zajściu w Szczytnie dociera do księcia Janusza. Na zamek książęcy przybywa Rotgier, który żąda ziem Juranda jako zadośćuczynienia za zamordowanie braci zakonnych. Opowiada, że rycerzowi pomagały siły nieczyste i wyzywa rycerzy na pojedynek, jeśli mu nie wierzą. Rękawicę podejmuje Zbyszko.
Zanim Mikołaj z Długolasu wyruszył do Malborka ze skargą na Krzyżaków, nadszedł list od Juranda i poseł nie pojechał Wieść o wydarzeniach w Szczytnie dotarła do Warszawy, wywołując zdumienie i niepokój. Opowiadano, że rycerz ze Spychowa wymordował braci zakonnych i po dwóch dniach oblężenia zamku został zabity. Pewnego wieczoru przybył do księcia zakonnik, w którym rozpoznano jednego z braci goszczących u Janusza na polowaniu. Rotgier wyjaśnił, że przyjeżdża z polecenia komtura, aby złożyć skargę.
Zaczął opowiadać o walce z Jurandem i o tym, że był on sługą szatana i sam diabeł pomagał mu w bitwie. Słowa te wywołały przerażenie zebranych, jedynie księżna Anna zapytała, jak to możliwe, że żaden rycerzy nie rozpoznał, iż ocalona dziewczyna nie jest Danusią, skoro widzieli ją na zamku. Pytanie to zmieszało Niemca, a rycerze zarzucili mu kłamstwo. Janusz zapytał Krzyżaka, skąd wiedzieli o porwaniu dwórki. Poseł odparł, że o zdarzeniu było głośno również wśród braci zakonnych. Książę przyznał, że Jurand wycofał oskarżenia przeciw Krzyżakom. Rotgier zaczął wołać o wynagrodzenie krzywd i oddanie im Spychowa.
Żądanie to zdumiało władcę; odparł, że nie może odebrać dziedzictwa Jurandównie. Mikołaj z Długolasu dodał, że Zakon bardziej kieruje się chciwością niż chęcią sprawiedliwości, a Krzyżak wyzwał na pojedynek każdego, kto posądza Zakon o porwanie Danusi. Nagle jeden z Polaków wystąpił na środek i podniósł rzuconą rękawicę, po czym rzucił ją w twarz Niemca, przyjmując jego wyzwanie. Nikt nie rozpoznał rycerza, który miał hełm na głowie, wszyscy patrzyli na niego zaskoczeni. Krzyżak zapytał, kim jest. Wtedy młodzieniec zdjął hełm i odpowiedział, że jest mężem Jurandówny, a jego słowa potwierdził de Lorche. Krzyżak skłonił się przed rycerzem i podjął rękawicę.
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaDe Löve uznaÅ‚, że powinni rozgÅ‚aszać, iż sÅ‚yszeli, że Jurand szuka córki i odbiwszy jakÄ…Å› dziewczynÄ™ zbójcom, sÄ…dzili, że to jego dziecko. Kiedy rycerz przekonaÅ‚ siÄ™, że to nie jego córka, wpadÅ‚ w szaÅ‚ i zamordowaÅ‚ wielu zakonników. Rotgier poprosiÅ‚, aby Zygfryd daÅ‚ mu dziewczynÄ™, lecz ten nie zgodziÅ‚ siÄ™. PostanowiÅ‚ zabrać dwórkÄ™ do Insburka, a Rotgiera wysÅ‚aÅ‚ do ksiÄ™cia Janusza, aby opowiedziaÅ‚ mu o zajÅ›ciu w zamku. Potem dodaÅ‚, że nawet jeÅ›li Jurand odzyska wolność, nigdy już nie wypowie sÅ‚owa skargi na Zakon.
Rozdział trzeci
Wieść o zajściu w Szczytnie dociera do księcia Janusza. Na zamek książęcy przybywa Rotgier, który żąda ziem Juranda jako zadośćuczynienia za zamordowanie braci zakonnych. Opowiada, że rycerzowi pomagały siły nieczyste i wyzywa rycerzy na pojedynek, jeśli mu nie wierzą. Rękawicę podejmuje Zbyszko.
Zanim Mikołaj z Długolasu wyruszył do Malborka ze skargą na Krzyżaków, nadszedł list od Juranda i poseł nie pojechał Wieść o wydarzeniach w Szczytnie dotarła do Warszawy, wywołując zdumienie i niepokój. Opowiadano, że rycerz ze Spychowa wymordował braci zakonnych i po dwóch dniach oblężenia zamku został zabity. Pewnego wieczoru przybył do księcia zakonnik, w którym rozpoznano jednego z braci goszczących u Janusza na polowaniu. Rotgier wyjaśnił, że przyjeżdża z polecenia komtura, aby złożyć skargę.
Zaczął opowiadać o walce z Jurandem i o tym, że był on sługą szatana i sam diabeł pomagał mu w bitwie. Słowa te wywołały przerażenie zebranych, jedynie księżna Anna zapytała, jak to możliwe, że żaden rycerzy nie rozpoznał, iż ocalona dziewczyna nie jest Danusią, skoro widzieli ją na zamku. Pytanie to zmieszało Niemca, a rycerze zarzucili mu kłamstwo. Janusz zapytał Krzyżaka, skąd wiedzieli o porwaniu dwórki. Poseł odparł, że o zdarzeniu było głośno również wśród braci zakonnych. Książę przyznał, że Jurand wycofał oskarżenia przeciw Krzyżakom. Rotgier zaczął wołać o wynagrodzenie krzywd i oddanie im Spychowa.
Żądanie to zdumiało władcę; odparł, że nie może odebrać dziedzictwa Jurandównie. Mikołaj z Długolasu dodał, że Zakon bardziej kieruje się chciwością niż chęcią sprawiedliwości, a Krzyżak wyzwał na pojedynek każdego, kto posądza Zakon o porwanie Danusi. Nagle jeden z Polaków wystąpił na środek i podniósł rzuconą rękawicę, po czym rzucił ją w twarz Niemca, przyjmując jego wyzwanie. Nikt nie rozpoznał rycerza, który miał hełm na głowie, wszyscy patrzyli na niego zaskoczeni. Krzyżak zapytał, kim jest. Wtedy młodzieniec zdjął hełm i odpowiedział, że jest mężem Jurandówny, a jego słowa potwierdził de Lorche. Krzyżak skłonił się przed rycerzem i podjął rękawicę.
Rozdział czwarty
Hlawa wyzywa na pojedynek giermka Rotgiera. Książę pyta Zbyszka, dlaczego jest przekonany, że to Krzyżacy porwali Danusię. Młodzieniec opowiada, co zaszło w Spychowie.
Wszyscy na dworze niepokoili się o Zbyszka, sądząc, że słuszność jest po stronie Krzyżaka. Podziwiali też Hlawę, który zarzucił kłamstwo giermkowi Rotgiera i przyjął wyzwanie na pojedynek. Na dzień przed walką książę wezwał do siebie rycerza z Bogdańca i zapytał go, dlaczego jest pewien, że Danusię porwali Krzyżacy, skoro Jurand zaprzeczył temu w liście. Młodzieniec odparł, że nic nie wie. W drodze do Spychowa wyznał teściowi, że poślubił Danusię. Opowiedział o wszystkim, co zaszło w Spychowie: o przyjeździe wysłanników krzyżackich, o nagłym zniknięciu starego rycerza i dziwnych nowinach ze Szczytna.
Wtedy chciał ruszyć na pomoc, lecz ksiądz Kaleb kazał mu jechać na dwór. Podniósł rękawicę Rotgiera, bo już wcześniej wyzwał go na pojedynek i nie wierzył w niewinność Krzyżaków. Nie potrafił też żyć bez ukochanej. Mówiąc to, rozpłakał się, a księżna Anna, położywszy litościwie dłonie na jego głowie, prosiła Boga o pomoc dla nieszczęśnika.
Rozdział piąty
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44
Szybki test:
Do Jagienki w konkury przyjeżdżało dwóch sąsiadów:a) Wilk i Chatan
b) Wilk i Szatan
c) Wilk i Cztan
d) Wilk i Czatan
RozwiÄ…zanie
Legendę o Walgierzu Wdałym:
a) opowiedziała księżna Anna
b) zaśpiewała Danusia
c) opowiedział jeden z zakonników
d) opowiedział Maćko z Bogdańca
RozwiÄ…zanie
Zygfryd wysłał do księcia Janusza z informacją o zajściu na zamku w Szczytnie z udziałem Juranda:
a) Konrada
b) Danvelda
c) Gotfryda
d) Rodgiera
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies