Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy

Życiorys Henryka Sienkiewicza

Autor: Dorota Blednicka

W niewielkiej wsi na Podlasiu, Woli Okrzejskiej, 5 maja 1846 roku o godzinie szóstej wieczorem, przyszedł na świat drugi syn Józefa Sienkiewicza i Stefanii z Cieciszowskich. Dziecko zostało ochrzczone dwa dni później w kościele parafialnym w Okrzei przez proboszcza Antoniego Gutmana. Na chrzcie rodzice nadali mu imiona: Henryk Adam Aleksander Pius.

Rodzina matki przyszłego noblisty należała do jednego z najznakomitszych rodów dawnej Rzeczypospolitej. Ojciec, syn nadleśniczego, wywodził się prawdopodobnie z litewskich Tatarów i jako siedemnastolatek walczył w powstaniu listopadowym. Starszy o dwa lata brat, Kazimierz, brał udział w powstaniu styczniowym. Zginął w 1871 roku, w czasie walk pod Orleanem w wojnie francusko – pruskiej. Najmłodsza z czterech sióstr pisarza, Maria, zmarła w dzieciństwie. Najstarsza, Aniela, poślubiła Jana Komierowskiego. Dwie młodsze – Zofia i Helena – próbowały swych sił w twórczości pisarskiej.

Pierwszych dwanaście lat życia mały Henryk spędził w na rodzinnym Podlasiu, w Grabowcu i Wężyczynie oraz w dworku babki w Woli Okrzejskiej. Jego nauczycielem był wówczas ksiądz Albert Marczewski. Później został oddany do stołecznego gimnazjum i zamieszkał na stancji. Wkrótce jego rodzina, zmuszona trudną sytuacją finansową do sprzedaży rodzinnego majątku, przeniosła się do Warszawy, najpierw na Nowy Świat, a później na Pragę, gdzie ojciec kupił jednopiętrową kamienicę przy ulicy Olszowej.

Henryk nie należał do zdolnych uczniów i trzykrotnie zmieniał szkołę. Początkowo pobierał naukę w Gimnazjum Realnym, następnie w Gimnazjum II. Siódmy rok nauki ukończył w Gimnazjum IV przy ulicy Królewskiej. W momencie wybuchu powstania styczniowego miał siedemnaście lat i choć chciał wstąpić do oddziałów powstańczych, nie przyjęto go ze względu na wiek i drobną posturę. Również rodzice nie pozwolili mu na udział w walkach. Po ukończeniu siódmej klasy, zrezygnował z przystąpienia do egzaminu dojrzałości i wyjechał do Poświętnego koło Płońska, gdzie objął posadę guwernera w majątku państwa Wejherów. To właśnie tu podjął pierwsze próby pisarskie i rozpoczął pracę nad pięcioma powieściami, z których ukończył jedną, zatytułowaną Ofiara. Z tego okresu pochodził również zaginiony szkic historyczny Spytko z Melsztyna. Postanowił kontynuować naukę i we wrześniu 1866 roku zdał maturę, a 25 października przystąpił do egzaminów wstępnych do Szkoły Głównej. Rozpoczął studia na wydziale prawnym, potem zgodnie z wolą matki przeniósł się na wydział lekarski. Ku niezadowoleniu rodziców 4 lutego 1867 roku ostatecznie zaczął uczęszczać na zajęcia na wydziale filologicznym.
Lata życia studenckiego były dla Sienkiewicza ciężkie głównie ze względu na ciężką sytuację finansową. Rodzina przeniosła się na Podlasie, a on objął posadę guwernera u księstwa Woronieckich. Tygodnik Ilustrowany odrzucił jego Sielanki młodości, lecz Henryk nie poddał się i wysłał do Przeglądu Tygodniowego recenzję z występów Wincentego Rapackiego, która ukazała się drukiem 18 kwietnia 1869 roku. Był to jego faktyczny debiut pisarski.

W 1871 roku opuścił Szkołę Główną bez egzaminów końcowych. W swym dorobku literackim miał dwie drukowane rozprawy naukowe, a w rękopisie powieść Na marne. Mecenas Sienkiewicza, Konrad Dobrski, posłał ją Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu, który docenił utwór. Powieść ukazała się drukiem w odcinkach w czasopiśmie Wieniec. W marcu tego roku ukazały się w Przeglądzie Tygodniowym, napisane za zamówienie społeczne i literackie, Humoreski z teki Worszyłły. Składające się na nie dwa utwory: Nikt nie jest prorokiem między swymi i Dwie drogi były najbardziej programowymi dziełami pisarza, który niechętnie zabierał głos jako pozytywista. Rok później, ku ogromnej radości Sienkiewicza, ukazało się dwutomowe wydanie książkowe Humoresek….

strona:    1    2    3    4  

Szybki test:

W 1900 roku autor „Potopu” otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu:
a) Lwowskiego
b) Jagiellońskiego
c) Warszawskiego
d) Wileńskiego
Rozwiązanie

W momencie wybuchu powstania styczniowego Sienkiewicz miał:
a) szesnaście lat
b) siedemnaście lat
c) piętnaście lat
d) czternaście lat
Rozwiązanie

Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury Henryk Sienkiewicz odebrał:
a) 10 grudnia 1903 roku
b) 10 grudnia 1902 roku
c) 10 grudnia 1904 roku
d) 10 grudnia 1905 roku
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Geneza „Krzyżaków”
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Krzyżaków”
Zbyszko z Bogdańca – szczegółowa charakterystyka postaci
Kompozycja i artyzm powieści Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy”
Główne wątki „Krzyżaków”
Jurand ze Spychowa – szczegółowa charakterystyka postaci
Maćko z Bogdańca – szczegółowa charakterystyka postaci
Streszczenie „Krzyżaków” w pigułce
Życiorys Henryka Sienkiewicza
Realia i obyczaje średniowiecza w „Krzyżakach”
Obraz Zakonu Krzyżackiego w „Krzyżakach” Sienkiewicza
Obraz rycerstwa w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza
„Krzyżacy” jako powieść historyczna
Danusia Jurandówna – szczegółowa charakterystyka postaci
Jagienka ze Zgorzelic – szczegółowa charakterystyka postaci
Motywy literackie w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza
Charakterystyka postaci epizodycznych w „Krzyżakach”
Charakterystyka postaci drugoplanowych w „Krzyżakach”
Plan wydarzeń „Krzyżaków”
Ekranizacja „Krzyżaków”
Charakterystyka postaci historycznych w „Krzyżakach”
O „Krzyżakach” powiedzieli…
Henryk Sienkiewicz - kalendarium twórczości
Henryk Sienkiewicz - kalendarium życia
Henryk Sienkiewicz - ciekawostki
O Sienkiewiczu powiedzieli...
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies