Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
Nagle jakaś ogromna siła wyłamała kopię z rąk Zbyszka i zatrzymała jego konia. Olbrzymi jeździec powiedział, że młodzian chciał uderzyć w posła niemieckiego i obraziwszy w ten sposób majestat króla, zostanie oddany pod sąd. Tymczasem nadjechał Maćko i choć rozumiał, że Zbyszko postąpił nierozważnie, był gotów bronić bratanka. Nieznajomy przedstawił się jako Powała z Taczewa, a oni pochylili głowy przed najsławniejszym rycerzem w Królestwie. Rycerz poradził, aby młodzieniec poprosił komtura o zapomnienie całej sprawy. Zbyszko odparł, że nigdy nie będzie błagał Krzyżaka o łaskę. Maćka rozgniewał upór chłopaka i postanowił sam poprosić o przebaczenie dla zapalczywego młodzika. Zbliżył się do rycerza krzyżackiego, który obojętnie przysłuchiwał się rozmowie, i przemówił do niego po niemiecku.
Twarz komtura nawet nie drgnęła. Patrzył pogardliwie na starca, a w nim odezwała się dumna natura. Wzburzenie szlachcica dostrzegł Powała i postanowił mu pomóc. Powiedział, że rycerzowi nie godzi się wojować z wyrostkami, na co Lichtenstein nie odpowiedział i odjechał. Rycerz z Bogdańca, obrażony zachowaniem Krzyżaka, poprzysiągł, że odnajdzie go i pomści zniewagę. Powała ruszył za posłem i przez chwilę rozmawiali z ożywieniem. Później polski rycerz wrócił do Maćka i przekazał, że Niemiec nie będzie domagał się kary dla Zbyszka, jeśli obaj ze stryjem pokłonią się przed nim i z gołymi głowami poproszą o przebaczenie. Młodzieniec odparł, że nie potrafiłby znieść takiej hańby, a stryj go poparł.
Powała liczył, że uda mu się wstawić u króla za skazańcem. Pełni nadziei ruszyli ku dworowi księżnej Anny Danuty. Zbyszko stanął przy Danusi i zaczął jej opowiadać, że ze wzgórza widać już Kraków. Poseł niemiecki czekał, obserwując zachowanie szlachciców, lecz przekonawszy się, że nie mają zamiaru prosić go o łaskę, zaczął się żegnać. Wyraził nadzieję, że spotkają się również w innych okolicznościach, a Powała, wyczuwając groźbę, rzekł półgłosem, że chętnie zdjąłby Krzyżaka z konia ostrzem kopii, a później zaczął rozmawiać z księżną, którą znał, nie wspominając o przykrej przygodzie Zbyszka.
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaNagle jakaś ogromna siła wyłamała kopię z rąk Zbyszka i zatrzymała jego konia. Olbrzymi jeździec powiedział, że młodzian chciał uderzyć w posła niemieckiego i obraziwszy w ten sposób majestat króla, zostanie oddany pod sąd. Tymczasem nadjechał Maćko i choć rozumiał, że Zbyszko postąpił nierozważnie, był gotów bronić bratanka. Nieznajomy przedstawił się jako Powała z Taczewa, a oni pochylili głowy przed najsławniejszym rycerzem w Królestwie. Rycerz poradził, aby młodzieniec poprosił komtura o zapomnienie całej sprawy. Zbyszko odparł, że nigdy nie będzie błagał Krzyżaka o łaskę. Maćka rozgniewał upór chłopaka i postanowił sam poprosić o przebaczenie dla zapalczywego młodzika. Zbliżył się do rycerza krzyżackiego, który obojętnie przysłuchiwał się rozmowie, i przemówił do niego po niemiecku.
Twarz komtura nawet nie drgnęła. Patrzył pogardliwie na starca, a w nim odezwała się dumna natura. Wzburzenie szlachcica dostrzegł Powała i postanowił mu pomóc. Powiedział, że rycerzowi nie godzi się wojować z wyrostkami, na co Lichtenstein nie odpowiedział i odjechał. Rycerz z Bogdańca, obrażony zachowaniem Krzyżaka, poprzysiągł, że odnajdzie go i pomści zniewagę. Powała ruszył za posłem i przez chwilę rozmawiali z ożywieniem. Później polski rycerz wrócił do Maćka i przekazał, że Niemiec nie będzie domagał się kary dla Zbyszka, jeśli obaj ze stryjem pokłonią się przed nim i z gołymi głowami poproszą o przebaczenie. Młodzieniec odparł, że nie potrafiłby znieść takiej hańby, a stryj go poparł.
Powała liczył, że uda mu się wstawić u króla za skazańcem. Pełni nadziei ruszyli ku dworowi księżnej Anny Danuty. Zbyszko stanął przy Danusi i zaczął jej opowiadać, że ze wzgórza widać już Kraków. Poseł niemiecki czekał, obserwując zachowanie szlachciców, lecz przekonawszy się, że nie mają zamiaru prosić go o łaskę, zaczął się żegnać. Wyraził nadzieję, że spotkają się również w innych okolicznościach, a Powała, wyczuwając groźbę, rzekł półgłosem, że chętnie zdjąłby Krzyżaka z konia ostrzem kopii, a później zaczął rozmawiać z księżną, którą znał, nie wspominając o przykrej przygodzie Zbyszka.
Młodzieniec, słysząc opowieść szlachcica o jego pojedynkach, zerwał sporą gałąź z drzewa i na oczach Anny Danuty i Danuśki wycisnął z niej sok. Wszyscy zaczęli wychwalać siłę rycerzyka, a Maćko zasępił się na myśl, jaka kara może czekać bratanka. Tymczasem Powała z Taczewa pochylił się ku księżnej i opowiedziawszy jej o zajściu z posłem, poprosił, żeby go poparła, kiedy będzie wstawiał się za młodzieńcem. Anna Danuta, zasmucona wiadomością, poradziła, aby rycerz udał się do królewskiej siostry, księżnej Aleksandry.
Zbliżyli się do Krakowa, a gościniec zaroił się od ziemian jadących do miasta. Księżna postanowiła namówić Zbyszka, by dołączył do jej dworu, licząc, że dzięki temu uniknie srogiej kary. Młodzieniec z radością zgodził się na to, ciesząc się, że będzie blisko Danuśki. Rycerze z Bogdańca zaczęli podziwiać miasto, tak różne od grodów, które mijali w drodze powrotnej z Wilna. Powała zaprowadził ich do swojego domu i udał się na zamek. Wrócił późno i zatroskany poinformował Maćka, że z rozmowy z kanonikiem wynikało, że winnemu za zniewagę posła grozi ścięcie.
Następnego dnia udali się na poranną mszę do katedry. Maćko, który wrócił z dworu Witolda, zaczął opowiadać o nowej wyprawie wojennej przeciwko Tymurowi Chromemu, którego imię budziło grozę. Jedynie stuletni Wojciech z Jagłowa ostudził zapał szlachty, mówiąc, że do królowej przemówił wizerunek Chrystusa i ostrzegł ją przed wojną. Rozmowę przerwało nadejście Kunona Lichtensteina, który wrócił z Tyńca. Niemiec nie rozpoznał Maćka ani Zbyszka. Odezwały się dzwony i wszyscy weszli do katedry na mszę. Nadszedł król Władysław, a za nim z zakrystii pojawiła się Jadwiga. Zbyszko z zachwytem wpatrywał się w piękną twarz królowej, zapominając o grożącym mu niebezpieczeństwie. Po nabożeństwie z nakazu księżnej miał podczas uczty usługiwać jej i Danusi, licząc na to, że zjedna sobie przychylność króla. Rycerz ucałował ręce Anny Danuty, a na widok damy serca, jak przystało, wydał okrzyk zachwytu.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44
Szybki test:
Juranda zmasakrowanego przez Krzyżaków rozpoznaje:a) Maćko
b) Hlawa
c) Danusia
d) Jagienka
RozwiÄ…zanie
Sanderus urodził się w:
a) Kwidzynie
b) Toruniu
c) Malborku
d) Gdańsku
RozwiÄ…zanie
Maćko podczas bitwy pod Grunwaldem zabija:
a) Ulryka von Jungingena
b) Kunona Lichtensteina
c) Zygfryda de Löve
d) Hugona von Danvelda
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies