Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
Ważnym elementem kompozycyjnym powieści są również licznie występujące projekcje w przyszłość, zapowiadające dalsze wydarzenia, szczególnie związane z losami Danusi. Dziewczynka już od pierwszej chwili jawi się Zbyszkowi jako postać anielska i nieziemska. Zapowiedź śmierci Jurandówny stanowi scena z przygotowań do ślubu – panna młoda zakłada na głowę wianek z nieśmiertelników.
Omawiając kompozycję powieści Sienkiewicza warto również wspomnieć o narracji i stylu języka dzieła. Narrator w Krzyżakach jest trzecioosobowy i wszechobecny, a jego rola sprowadza się do obserwacji i relacjonowania wydarzeń. Na szczególną uwagę zasługuje styl pisarski, jakim autor posłużył się w utworze. Obraz średniowiecza został wzbogacony stylizacją językową na staropolszczyznę w połączeniu z dialektami z gwary podhalańskiej. Pisarz zastosował liczne wyrazy i zwroty archaiczne: fonetyczne (np. „doźrzeje”), słowotwórcze (np. „zbrodzień”), fleksyjne (np. „z dzikimi zwierzęty”), składniowe (np. „A któren jej rycerz?”), leksykalne (np. „chrobry”) i semantyczne (np. „miesiąc” – księżyc). Dzięki temu znakomicie oddał klimat i atmosferę epoki i podniósł wartość literacką powieści.
Narrację dodatkowo urozmaicają pieśni ludowe, wykonywane przez Danusię i Zycha oraz liczne wierzenia, na przykład: sadło niedźwiedzie jako środek leczniczy, wróżba polskiego zwycięstwa z księżyca czy też pochówek wisielca.
Ważnym walorem Krzyżaków jest stylizacja językowa na staropolszczyznę. Pisarz pieczołowicie wyszukiwał w dostępnych mu materiałach źródłowych archaizmów, które połączył z dialektami z gwary ludowej.
Kompozycja Krzyżaków została podporządkowana wymogom powieści historycznej. Autor wykorzystał autentyczne wydarzenia, potwierdzone przekazami historycznymi, bohaterami epizodycznymi uczynił postacie historyczne. Bohaterowie fikcyjni uczestniczą w prawdziwych zdarzeniach, lecz nie mają wpływu na ich przebieg. Własnym torem toczą się wątki romansowe i przygotowane, wpisane w tło historyczne. Ponadto kompozycję dzieła wzbogaca stylizacja językowa na staropolszczyznę.
strona: 1 2 3
a) Litwinem
b) Niemcem
c) Czechem
d) Lotaryńczykiem
Rozwiązanie
Miłośnicy twórczości pisarza z łatwością doszukiwali się w „Krzyżakach”:
a) zwaśnionych stron konfliktu
b) schematyczności kompozycyjnej
c) opisów przyrody
d) kontrastów społecznych
Rozwiązanie
Komizmem słownym zabarwione zostały rozmowy Hlawy z:
a) Sanderusem
b) Maćkiem
c) Zbyszkiem
d) księciem Januszem
Rozwiązanie
Więcej pytań
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Kompozycja i artyzm powieści Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy”
Autor: Dorota BlednickaWażnym elementem kompozycyjnym powieści są również licznie występujące projekcje w przyszłość, zapowiadające dalsze wydarzenia, szczególnie związane z losami Danusi. Dziewczynka już od pierwszej chwili jawi się Zbyszkowi jako postać anielska i nieziemska. Zapowiedź śmierci Jurandówny stanowi scena z przygotowań do ślubu – panna młoda zakłada na głowę wianek z nieśmiertelników.
Omawiając kompozycję powieści Sienkiewicza warto również wspomnieć o narracji i stylu języka dzieła. Narrator w Krzyżakach jest trzecioosobowy i wszechobecny, a jego rola sprowadza się do obserwacji i relacjonowania wydarzeń. Na szczególną uwagę zasługuje styl pisarski, jakim autor posłużył się w utworze. Obraz średniowiecza został wzbogacony stylizacją językową na staropolszczyznę w połączeniu z dialektami z gwary podhalańskiej. Pisarz zastosował liczne wyrazy i zwroty archaiczne: fonetyczne (np. „doźrzeje”), słowotwórcze (np. „zbrodzień”), fleksyjne (np. „z dzikimi zwierzęty”), składniowe (np. „A któren jej rycerz?”), leksykalne (np. „chrobry”) i semantyczne (np. „miesiąc” – księżyc). Dzięki temu znakomicie oddał klimat i atmosferę epoki i podniósł wartość literacką powieści.
Narrację dodatkowo urozmaicają pieśni ludowe, wykonywane przez Danusię i Zycha oraz liczne wierzenia, na przykład: sadło niedźwiedzie jako środek leczniczy, wróżba polskiego zwycięstwa z księżyca czy też pochówek wisielca.
Ważnym walorem Krzyżaków jest stylizacja językowa na staropolszczyznę. Pisarz pieczołowicie wyszukiwał w dostępnych mu materiałach źródłowych archaizmów, które połączył z dialektami z gwary ludowej.
Kompozycja Krzyżaków została podporządkowana wymogom powieści historycznej. Autor wykorzystał autentyczne wydarzenia, potwierdzone przekazami historycznymi, bohaterami epizodycznymi uczynił postacie historyczne. Bohaterowie fikcyjni uczestniczą w prawdziwych zdarzeniach, lecz nie mają wpływu na ich przebieg. Własnym torem toczą się wątki romansowe i przygotowane, wpisane w tło historyczne. Ponadto kompozycję dzieła wzbogaca stylizacja językowa na staropolszczyznę.
strona: 1 2 3
Szybki test:
Sanderus był:a) Litwinem
b) Niemcem
c) Czechem
d) Lotaryńczykiem
Rozwiązanie
Miłośnicy twórczości pisarza z łatwością doszukiwali się w „Krzyżakach”:
a) zwaśnionych stron konfliktu
b) schematyczności kompozycyjnej
c) opisów przyrody
d) kontrastów społecznych
Rozwiązanie
Komizmem słownym zabarwione zostały rozmowy Hlawy z:
a) Sanderusem
b) Maćkiem
c) Zbyszkiem
d) księciem Januszem
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies