Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

K. czuł, że ma w sobie dość odwagi, by przeprowadzić swoje zamiary, lecz zredagowanie wniosku przekraczało jego siły. Przypomniał sobie, że pewnego przedpołudnia, przestał wypełniać swoje obowiązki, rozłożył notes i starał się naszkicować wniosek, by oddać go później do dyspozycji adwokatowi. W tym momencie otworzyły się drzwi do gabinetu dyrekcji i wszedł zastępca dyrektora, śmiejąc się głośno. K. poczuł ogromną przykrość, choć wicedyrektor nie śmiał się z jego podania, lecz z zasłyszanego dowcipu, który dla zrozumienia wymagał rysunku. Mężczyzna pochylił się nad stołem i wyjąwszy ołówek z ręki K., wykonał nim szkic na notesie przeznaczonym na wniosek.

Jeszcze przed tygodniem K. wstydził się myśli, że musiałby samodzielnie napisać podanie, teraz nie znał już wstydu. Rozumiał, że wniosek musiał być za wszelką cenę opracowany. Musiał przygotować go w biurze lub w domu, siedząc po nocach. Potem zrozumiał, że przygotowanie odwołania okazało się niewykonalne – nie znając oskarżenia i jego możliwych następstw, musiał odtworzyć w pamięci całe życie, opisać je i ze wszystkich stron rozpatrzyć wszystkie najdrobniejsze czyny i zdarzenia.

Myśl, że miał poświęcić czas na tak żmudne zajęcie, kiedy mógł walczyć o swój awans i cieszyć się z wolnych chwil wieczorami, przybierała formę skargi. Aby uwolnić się od tych myśli, K. nacisnął przycisk dzwonka elektrycznego, który prowadził do przedpokoju. Była dopiero godzina jedenasta i odczuwał straszne znużenie, choć nie uważał, że stracił czas. Podjął przecież istotne postanowienia. Woźni przynieśli listy i wizytówki dwóch panów, którzy czekali na spotkanie z K. Byli to bardzo ważni klienci banku, których należało obsłużyć natychmiast. Oskarżony wstał, aby przyjąć pierwszego klienta.

Był to fabrykant, którego dobrze znał. K., znużony, przysłuchiwał się rachunkom, przedstawionym mu przez mężczyznę i po chwili stwierdził, że nie potrafi skupić na tym uwagi. Próbował wykonywać swoje obowiązki, lecz obojętnie zaczął przeglądać wykresy, a fabrykant, podejrzewając, że bankier sądzi, iż cyfry nie zgadzają się, zakrył dokumenty i na nowo próbował przedstawić swoją sprawę. K. opadł na fotel, stwierdzając, że to trudna sprawa.

Streszczenia	Opracowanie
„Proces” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Procesu” w pigułce	Geneza „Procesu” Kafki Franz Kafka – biografia Czas i miejsce akcji „Procesu” Problematyka „Procesu” Kafki Wyjaśnienie tytułu utworu Główny wątek „Procesu” Kafki Uniwersalizm powieści Franza Kafki Józef K. – tragizm postaci Interpretacje „Procesu” „Proces” jako powieść o idealnym aparacie władzy Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie” Motywy literackie w „Procesie” Artyzm „Procesu” Franza Kafki Józef K. - everyman „Proces” – kompozycja, narracja i styl powieści „Proces” jako powieść absurdu W poszukiwaniu winy Józefa K. – problem winy niezawinionej Plan wydarzeń „Procesu” „Proces” – ekranizacje, sztuki teatralne, nawiązania w literaturze i sztuce Franz Kafka – kalendarium życia i twórczości Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Józefa K. Pozostali bohaterowie „Procesu”

„Proces” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: